Αρχική Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχώνΑΡΘΡΟ 1 ΠροοίμιοΣχόλιο του χρήστη Παπαδάκης Εμμανουήλ | 22 Νοεμβρίου 2017, 10:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παπαδάκης Εμμανουήλ' | 22 Νοεμβρίου 2017, 10:59

    Στις 19-5-2017 στα πλαίσια της ημερίδας για τους δασικούς χάρτες στο ΤΕΕ Χανίων, σε ολιγόλεπτη συνομιλία με τον Υπουργό κ. Φάμελο Σωκράτη, περί οικονομικής αξιοποίησης των Προστατευομένων Περιοχών, του ανέφερα κάποιες ιδέες μου για αυτό το ζήτημα και υποσχέθηκα να συντάξω και να του αποστείλω την πρότασή μου για την Οικονομική αξιοποίηση Προστατευομένων Περιοχών και χώρων Δασικής Αναψυχής. Η πρόταση συντάχθηκε και στάλθηκε στον κ. Υπουργό την 11-9-2017, το δε περιεχόμενό της αναφέρεται παρακάτω: Οικονομική αξιοποίηση Προστατευομένων Περιοχών και χώρων Δασικής Αναψυχής Γενικά Οι Προστατευόμενες περιοχές ( Εθνικά πάρκα , Εθνικοί Δρυμοί , Υγροβιότοποι κ.τ.λ) επινοήθηκαν και θεσπίστηκαν διεθνώς με σκοπό να προστατέψουν και να συντηρήσουν ιδιαίτερα οικοσυστήματα και σπάνια είδη της βιοποικιλότητας. Η οργάνωση της επισκεψιμότητας των περιοχών αυτών, αποτέλεσε από την αρχή στρατηγικό στόχο των εμπνευστών τους, για λόγους ανάπτυξης οικολογικής συνείδησης αλλά και αναψυχής. Με αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε ο οικοτουρισμός, που στη Χώρα μας είναι μια δραστηριότητα στα πλαίσια του γενικότερου τουρισμού, ντόπιου και ξένου. Τα έμμεσα οικονομικά οφέλη από την επισκεψιμότητα των Προστατευομένων περιοχών στην Χώρα μας είναι πολύ μεγάλα, και δεν γνωρίζω αν έχουν υπολογιστεί από κάποιον Δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα. Αντίθετα τα άμεσα οικονομικά οφέλη του Ελληνικού Δημόσιου, από την επισκεψιμότητα των προστατευομένων περιοχών είναι μηδαμινά, παρ’ ότι δαπανά μεγάλα ποσά για την προστασία και την διατήρησή τους. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και εντονότερα στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Δασική Υπηρεσία κατασκεύασε πολλά έργα, σε Προστατευόμενες περιοχές, αλλά και σε μη προστατευόμενες, με σκοπό την Δασική αναψυχή και δημιούργησε πλούσιο θεσμικό πλαίσιο για την οργάνωση και την λειτουργίας τους. Με την παρ. 3 του άρθρου 21 του Ν. 1790/1988( ΦΕΚ τ. Α 134/1988 , θεσμοθετήθηκε ότι « με κοινές αποφάσεις Υπουργών Οικονομικών και Γεωργίας μπορεί να καθιερώνεται εισιτήριο εισόδου επίσκεψης σε Εθνικούς Δρυμούς, Μουσεία- Κέντρα Πληροφόρησης, που δημιουργούνται στους Εθνικούς Δρυμούς ή σε άλλες Προστατευόμενες Περιοχές αρμοδιότητας Υπουργείου Γεωργίας». Τον επόμενο χρόνο με την 24725/12-6-1989 ( ΦΕΚ τΒ 524/1989) απόφαση Υπουργών Οικονομικών και Γεωργίας καθιερώνεται εισιτήριο εισόδου επίσκεψης στον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς. Έκτοτε σε καμιά άλλη περιοχή προστατευόμενη ή μη δεν έχει καθιερωθεί εισιτήριο εισόδου για τους επισκέπτες. Πρόταση οικονομικής αξιοποίησης Προστατευομένων Περιοχών και χώρων Δασικής Αναψυχής με την καθιέρωση εισιτηρίου εισόδου. Η καθιέρωση εισιτηρίου εισόδου στις Προστατευόμενες Περιοχές και τους χώρους Δασικής Αναψυχής, συμβάλει- σε τοπικό επίπεδο- στην οικονομική ανάπτυξη, δημιουργεί θέσεις εργασίας και εμπνέει ευαισθησία και σεβασμό για την προστασίας τους. Η πρότασή για την καθιέρωση εισιτηρίου εισόδου σε προστατευόμενες περιοχές και χώρους Δασικής αναψυχής μπορεί να υλοποιηθεί ύστερα από τις παρακάτω προϋποθέσεις: 1. Έλεγχος της βιωσιμότητας της ενέργειας καθιέρωσης εισιτηρίου για κάθε προστατευόμενη περιοχή ή χώρου Δασικής αναψυχής, με βάση την δυναμική και τις αναγκαίες υπηρεσίες που πρέπει να παρέχονται. 2. Ανάθεση της οργάνωσης και της λειτουργίας της Προστατευόμενης περιοχής ή του χώρου Δασικής αναψυχής σε Φορείς διαχείρισης, ή σε Δήμους με προγραμματικές συμβάσεις. Σύνταξη κανονισμών λειτουργίας και οργανογραμμάτων, υπό την αιγίδα της Δασικής Υπηρεσίας. 3. Ποσόστωση εσόδων μεταξύ φορέων και Κράτους, για να μπορεί το Κράτος να χρηματοδοτεί Φορείς και Προστατευόμενες περιοχές που δεν έχουν δυνατότητα οικονομικής και τουριστικής αξιοποίησης. 4. Έλεγχος και εποπτεία Φορέων και Δήμων με προγραμματικές συμβάσεις από την Δασική Υπηρεσία, όσον αφορά τα οικονομικά, την λειτουργία των Π.Π. & Χ. Δασ. Αν. καθώς και των οποιονδήποτε μελετών( η προστασία θα ασκείται από την Δασική Υπηρεσία). 5.Επανίδρυση των Φορέων διαχείρισης στα πλαίσια της Διοικητικής Μεταρρύθμισης και προορισμό τους, (ανά Νομό ή Περιφέρεια ανάλογα με το πλήθος και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των Π.Π) με ολιγομελή Δ.Σ Θεσμικών και Υπηρεσιακών παραγόντων, καθώς και Τεχνικό Συμβούλιο Επιστημονικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, τα οποία θα είναι άμισθα. Για την υλοποίηση των παραπάνω, προϋπόθεση είναι η αλλαγή της υφιστάμενης νομοθεσίας (Ν.2742/1999, θεσμικό πλαίσιο των προγραμματικών συμβάσεων ). Στο σημείο τούτο θέλω να δώσω ένα παράδειγμα σε τοπικό επίπεδο. Στα Χανιά έχουμε τέσσερεις Προστατευόμενες περιοχές , Εθνικός Δρυμός Σαμαριάς, Ελαφονήσι, Φαράγγι Αγίας Ειρήνης, και Γραμβούσα- Μπάλος, καθώς και την περιοχή του Φαραγγιού Ίμπρου , που δέχονται πάνω από 700.000 επισκέπτες το χρόνο. Τα έσοδα του Ελληνικού Δημόσιου (άμεσα) σε σχέση με την επισκεψιμότητα των παραπάνω περιοχών, προέρχονται μόνο από τον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς τα οποία κατατίθενται στο Πράσινο Ταμείο, η δε λειτουργία του χρηματοδοτείται από τον Τακτικό Προϋπολογισμό του Κράτους. Αυτό αποτελεί μια ανορθόδοξη πρακτική από το 1989 μέχρι τις μέρες μας. Επίλογος Σκοπός της παραπάνω πρότασης δεν είναι οι πραγματοποίηση κερδών ούτε για τους φορείς πολύ δε περισσότερο για το Ελληνικό Δημόσιο. Αντίθετα ουσιαστικός σκοπός της είναι να προχωρήσουμε σταδιακά με επιμελημένο σχεδιασμό, στην ικανοποίηση των στόχων, - πρώτιστα θα πρότεινα- της προστασίας και διατήρησης των Προστατευομένων περιοχών και των χώρων Δασικής αναψυχής, της αυτοδιαχείρισή τους καθώς και της δημιουργίας θέσεων εργασίας. Είναι αυτονόητο ότι η υλοποίηση της παραπάνω πρότασης θα απαλλάξει το Ελληνικό Δημόσιο από μεγάλες δαπάνες αν όχι όλες που πραγματοποιεί κάθε χρόνο για τις Προστατευόμενες Περιοχές. Επιπλέον η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδιασμού θα δημιουργήσει για την Δασική Υπηρεσία πέραν των παραγωγικών δραστηριοτήτων της, ένα νέο ορίζοντα-μεγαλύτερο από την τωρινή απασχόλησή της με Προστατευόμενες Περιοχές και χώρους αναψυχής, που η εμπειρίας της είναι αδιαμφισβήτητη - καθόσον με την σύνταξη των δασικών χαρτών και της κατάρτισης του δασικού κτηματολογίου, το αντικείμενό της θα συρρικνωθεί. Η χρονίζουσα αδράνεια , της οικονομικής αξιοποίησης των Προστατευομένων Περιοχών και χώρων Δασικής Αναψυχής στα πλαίσια του Ν.1790/1988 και Ν.2742/1999, η μακρόχρονη εμπειρία μου στην Δασική Υπηρεσία και στην διαχείριση του Εθνικού Σαμαριάς , έδωσαν το έναυσμα στην ταπεινότητά μου, για τη κατάθεση αυτής της πρότασης, η οποία κρίνεται βελτιώνεται ή και απορρίπτεται. Χανιά Σεπτέμβρης 2017 Εμμανουήλ Παπαδάκης Δασολόγος Στα πλαίσια της διαβούλευσης του Σ/Ν Οργάνωση και λειτουργία Φ.Δ.Π.Π έχω να κάνω τις παρακάτω επισημάνσεις: 1) Όσον αφορά τα μέλη που θα συγκροτούν το Φ.Δ εμμένω στην πρότασή μου, λόγω εμπειρίας από την συμμετοχής μου στον Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Σαμαριάς . 2) Το έργο που επιφορτίζονται οι Φ.Δ.Π.Π είναι πολύ μεγάλο και για τούτο η στελέχωσή τους δεν γίνεται να είναι με εποχικό προσωπικό. 3) Άπαξ να δοθεί «προίκα» από τον τακτικό προϋπολογισμό για την οργάνωση και την στελέχωση του κάθε Φ.Δ.Π.Π ( για τις περισσότερες περιπτώσεις ) και μετά θα πρέπει να πορεύεται οικονομικά αυτοδύναμος, σύμφωνα με τα μέσα που του παρέχονται από το Σ/Ν. 4) Η μη συμμετοχή της Δασικής Υπηρεσίας στην Οργάνωση και λειτουργία Φ.Δ.Π.Π δεν αποτελεί καινοτομία , αλλά μια μεγάλη παράληψη. Η ιστορική εμπειρία μας έχει δείξει ότι και γνώση έχει και αποτελέσματα ( Βλέπε Ε. Δ. Σαμαριάς). Επί πλέον με την μεταφορά αντικειμένων από την Δασική Υπηρεσία στους Φ.Δ.Π.Π ( μελέτες, έργα) και την συρρίκνωση του χώρου δράσεως της , σε λίγο καιρό που θα ολοκληρωθούν οι Δασικοί χάρτες, δεν θα έχει λόγο ύπαρξης.