Αρχική Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχώνΑΡΘΡΟ 7 Εργαζόμενοι των ΦΔΠΠΣχόλιο του χρήστη Σπύρος Ψαρούδας, Περιβαλλοντική Οργάνωση ΚΑΛΛΙΣΤΩ, μέλος του ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης Ροδόπης από το 2003 | 22 Νοεμβρίου 2017, 16:05
Σχόλιο στο άρθρο 7: Πέραν των όσων προσυπογράφει η ΚΑΛΛΙΣΤΩ στην κοινή τοποθέτηση-σχολιασμό στο σχέδιο νόμου από τις Περιβαλλοντικές ΜΚΟ, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής: 1. Σε όλες τις οργανωμένες συζητήσεις για τους ΦΔΠΠ (σε πολλές ημερίδες, αλλά και ομάδες εργασίας που έχει συγκροτήσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, όπως αυτή του 2014, αλλά και η ομάδα που συγκροτήθηκε φέτος, το 2017), έχει επανειλημμένα εκφραστεί η συμφωνία όλων των εμπλεκόμενων πλευρών (Υπουργεία, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, Επιτροπή Φύση 2000, Σωματείο Εργαζομένων, Πρόεδροι ΦΔΠΠ, επιστημονική και ακαδημαϊκή κοινότητα, Περιβαλλοντικές ΜΚΟ, κ.λπ.) στο ότι είναι εξαιρετικά μεγάλης σημασίας η αξιοποίηση της εμπειρίας που έχει αποκτήσει το προσωπικό των ΦΔΠΠ κατά τη διάρκεια της πολύχρονης απασχόλησης και τριβής τους με ζητήματα διαχείρισης της φύσης. Η σχετική διατύπωση που περιλήφθηκε στο ΚΟΙΝΟ ΠΟΡΙΣΜΑ της θεματικής ομάδας διαλόγου του ΥΠΕΚΑ για την Δομή του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών ήταν: «Να παραμείνει ως τακτικό το υφιστάμενο προσωπικό στις υπηρεσίες των ΦΔ μετά από αξιολόγηση». 2. Είναι αλήθεια ότι οι αρχικές προσλήψεις στους Φορείς Διαχείρισης μέσω ΑΣΕΠ, (κακώς) έγιναν για συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με κριτήρια στα οποία ιδιαίτερη βαρύτητα δινόταν στον χρόνο ανεργίας, την εντοπιότητα κ.λπ. Αυτό στέρησε τη δυνατότητα πρόσληψης σε υποψηφίους που πιθανώς υπερείχαν από πλευράς άλλων προσόντων (μεταπτυχιακές σπουδές, εργασιακή εμπειρία, κ.λπ.). 3. Ωστόσο, η έλλειψη πολιτικής βούλησης και, τα τελευταία χρόνια, η μεγάλη στενότητα των οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας, δημιούργησε μια ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ κατάσταση: Το υφιστάμενο προσωπικό καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες και πρέπει να αναγνωριστούν στους εργαζόμενους αφενός τα αντίστοιχα εργασιακά δικαιώματα, αφετέρου δε η δυνατότητα συνέχισης της απασχόλησής τους με σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιήσουν την εμπειρία και τις ειδικές γνώσεις που απέκτησαν στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που αφορά τις προστατευόμενες περιοχές. 4. Στις περιπτώσεις που κάποιοι από τους εργαζόμενους επιδεικνύουν αδιαφορία, είναι ανεπαρκείς ή αδυνατούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, υπάρχει πάντα η δυνατότητα (και υποχρέωση) αξιολόγησης, διορθωτικών παρεμβάσεων, ακόμα και απομάκρυνσής τους. Φυσικά, η αξιολόγηση του προσωπικού πρέπει να γίνεται με τον πιο προσεκτικό, αντικειμενικό και αδιάβλητο τρόπο, ενώ συνδέεται-προϋποθέτει την αξιολόγηση του έργου των ΦΔΠΠ, βάσει συμφωνημένων στόχων και ποσοτικών ή ποιοτικών δεικτών επίτευξης των επιθυμητών αποτελεσμάτων (βλ. σχετικό σχόλιό μου στο άρθρο 9). 5. Τέλος, τα προβλήματα που δημιούργησε και μπορεί να δημιουργήσει και πάλι η πρόσληψη προσωπικού με κριτήρια ΑΣΕΠ για σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, μπορεί να αντισταθμίσει η πρόβλεψη πρόσληψης νέου προσωπικού, επιπρόσθετου στο υπάρχον, με κριτήρια που θα δίνουν το βάρος στην επάρκεια των υποψηφίων να ανταποκριθούν στις υψηλές απαιτήσεις του έργου των ΦΔ. Ούτως ή άλλως, μετά τη διεύρυνση της χωρικής (και σε ορισμένες περιπτώσεις της θεματικής) αρμοδιότητας των υπαρχόντων και τη δημιουργία νέων ΦΔΠΠ, κρίνεται απαραίτητη η ενίσχυσή τους και με νέο προσωπικό. Κατά συνέπεια, είναι κρίσιμης σημασίας το να δοθούν οι απαραίτητες εγγυήσεις για τη διαφύλαξη σταθερών εργασιακών σχέσεων, μέσω της νόμιμης ανανέωσης των συμβάσεων του υπάρχοντος προσωπικού, μέχρι τη μετατροπή της σχέσης εργασίας τους σε αορίστου χρόνου. Πρέπει, δηλαδή, να δοθεί τέλος σε αυτό που συνέβαινε μέχρι τώρα από τις προηγούμενες πολιτικές ηγεσίες.