Αρχική Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχώνΑΡΘΡΟ 9 Αξιολόγηση – έλεγχος του έργου των ΦΔΠΠΣχόλιο του χρήστη Σπύρος Ψαρούδας, Περιβαλλοντική Οργάνωση ΚΑΛΛΙΣΤΩ, μέλος του ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης Ροδόπης από το 2003 | 22 Νοεμβρίου 2017, 16:59
Σχόλιο στο άρθρο 9: Πέραν των όσων προσυπογράφει η ΚΑΛΛΙΣΤΩ στην κοινή τοποθέτηση-σχολιασμό των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων (ΠΜΚΟ), θα ήθελα να επισημάνω τα εξής: Η «ετήσια έκθεση αξιολόγησης του έργου των ΦΔΠΠ», που προτείνουν οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις (ΠΜΚΟ), δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να εκφυλιστεί σε μια απλή «έκθεση ιδεών». Πρέπει να εξασφαλιστεί η κατάρτισή της βάσει των στόχων που τίθενται στις πράξεις χαρακτηρισμού και εξειδικεύονται στα σχέδια διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών. Χωρίς να αποτελεί πανάκεια (επειδή δεν είναι όλα μετρήσιμα), η χρήση δεικτών εκροών (output), αποτελεσμάτων (results) και επίδρασης (impact) μπορεί να προσφέρει χρήσιμα εργαλεία στην αξιόπιστη αξιολόγησή τους. Αυτονόητο θεωρούμε ότι η αξιολόγηση της συνολικής απόδοσης των ΦΔΠΠ πρέπει να συνυπολογίσει και άλλες παραμέτρους όπως το εάν έχουν πρόσβαση στους απαραίτητους πόρους, το εάν στηρίζονται ουσιαστικά από την πολιτεία κ.λπ. Όπως αναφέρθηκε από τον γράφοντα και στο σχολιασμό του άρθρου 7, η αξιολόγηση της απόδοσης του προσωπικού προϋποθέτει την αξιόπιστη αξιολόγηση του έργου των ΦΔΠΠ, αλλά και του Δ.Σ., των Προέδρων και άλλων παραγόντων. Σε κάθε περίπτωση, η αξιολόγηση της απόδοσης οποιουδήποτε εργαζόμενου είναι εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα και πρέπει να γίνεται με τον πιο προσεκτικό, αντικειμενικό και αδιάβλητο τρόπο. Εξάλλου, δεδομένης της ιδιαιτερότητας του έργου των Φορέων, ελλοχεύει ο κίνδυνος εκμετάλλευσης της αξιολόγησης για τον ακριβώς αντίθετο λόγο από αυτόν για τον οποίο είναι επιθυμητή: Με άλλα λόγια, υπάρχει ο κίνδυνος να επιχειρηθεί η απομάκρυνση εργαζομένων μέσω κάποιας προσχηματικής «αξιολόγησης», όχι για την ανεπάρκεια ή την αδιαφορία τους, αλλά, αντίθετα, για την ευσυνειδησία τους στην άσκηση των καθηκόντων προστασίας των περιοχών και του δημοσίου συμφέροντος, που μπορεί να θίγουν οργανωμένα συμφέροντα, πελατειακές σχέσεις και ιδιοτελείς επιδιώξεις! Σε κάθε περίπτωση, η προτεινόμενη θεραπεία δεν πρέπει να δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που επιχειρεί να διορθώσει.