Αρχική Σύσταση του Οργανισμού Εθνικού ΚτηματολογίουΆρθρο 03 – Διοικητικό Συμβούλιο Επιλογή – Διορισμός – Κωλύματα διορισμού Ασυμβίβαστα – Κωλύματα συμφερόντων – Υποχρεώσεις – ΈκπτωσηΣχόλιο του χρήστη ΕΝΩΣΗ ΑΜΙΣΘΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ | 20 Δεκεμβρίου 2017, 10:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΩΣΗ ΑΜΙΣΘΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ' | 20 Δεκεμβρίου 2017, 10:03

    Όπως ήδη αναφέραμε αναλυτικώς στο άρθρο 2, ο διορισμός του Δ.Σ. από την κυβέρνηση συνιστά τον πυρήνα της έλλειψης ανεξαρτησίας του υπό ίδρυση οργανισμού και τον πυρήνα των ουσιαστικών και συνταγματικών πλημμελειών του. Η έλλειψη ανεξαρτησίας ουδόλως αναπληρώνεται από την υπόδειξη δύο μελών του Δ.Σ. από τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης είναι και αυτός αναπόσπαστο τμήμα της εκτελεστικής εξουσίας. Το Δ.Σ. θα επιλέγεται, βάσει της παραπομπής στο άρθρο 8 ν. 4369/2016, από το Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, στο οποίο εντάσσονται στελέχη με δημοσιοϋπαλληλική κατά κύριο λόγο προέλευση (εν ενεργεία δημόσιοι υπάλληλοι ΠΕ και ΤΕ, υπάλληλοι ΙΔΑΧ, καθηγητές ΑΕΙ, απόστρατοι αξιωματικοί κλπ.). Πρόκειται συνεπώς για φορέα πλήρως ελεγχόμενο από την πολιτική εξουσία και για στελέχη που δεν πληρούν κατ’ ανάγκη τις προϋποθέσεις κατανόησης των δεδομένων της αγοράς. Και εδώ είναι χαρακτηριστική η διαφοροποίηση από τις υποδείξεις των θεσμών δια της Παγκόσμιας Τράπεζας: Στο κεφάλαιο 2.4 της από 25-11-2016 μελέτης της Π.Τ. περί του εν λόγω φορέα, τίθενται οι εξής αρχές: «- The Future Organization will be a Public Body that is self-funding, non-Profit and Customer Focused. - There will be sufficient Autonomy to hire and fire, pay market rates for staff and make its own investment decisions within the public sector constraints. - A Governing Board will approve annual business plans, staffing levels, salary levels and fee rates. They will also monitor progress towards achieving the goals and specific outputs and outcomes specified in the business plan.». Προσήλωση στον «πελάτη» (;), αυτονομία και ελευθερία σε προσλήψεις και απολύσεις, αμοιβές αγοράς και εκπόνηση, τήρηση και παρακολούθηση business plans, δεν αποτελούν παραδοσιακές εξειδικεύσεις της ελληνικής δημοσιοϋπαλληλίας. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για «απαιτήσεις των θεσμών», όταν οι θεσμοί έχουν πει τα ακριβώς αντίθετα από τα θεσπιζόμενα και οι συντάκτες του νομοσχεδίου κάνουν κατά το κοινώς λεγόμενο, τα δικά τους. Ιδιαίτερα πρέπει να σταθούμε, τέλος, στη συμμετοχή εκπροσώπου των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο. Πέραν του ότι η ίδια η συμμετοχή εργαζόμενου στο Δ.Σ. απηχεί συνδικαλιστικές αντιλήψεις άλλων εποχών και η σχετική ιστορική εμπειρία μάλλον από καταστάσεις ομηρίας της κοινωνίας για ίδια συνδικαλιστικά οφέλη χαρακτηρίζεται, θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι κατά τα φαινόμενα το πρωτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο με τα περισσότερα μέλη στο νέο φορέα θα είναι ο σημερινός Σύνδεσμος Υπαλλήλων Αμίσθων Υποθηκοφυλακείων. Με τον τρόπο που είναι γραμμένη η διάταξη φαίνεται ότι, εμμέσως, δίδεται εξουσία ορισμού μέλους Δ.Σ. εκ του συγκεκριμένου συνδικαλιστικού φορέα. Επιβεβαιώνεται, συνεπώς, και από αυτή τη διάταξη η εκτίμηση ότι τα κίνητρα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι εν πολλοίς η εξυπηρέτηση των ιδιοτελών σκοπών του συγκεκριμένου συνδικαλιστικού οργάνου και όχι η εξυπηρέτηση των συναλλαγών, του δημοσίου συμφέροντος, της κοινωνίας, της οικονομίας και πρωτίστως του κράτους δικαίου.