Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'K.Γκιόκας' | 30 Οκτωβρίου 2009, 08:28

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ειμαι κάτοικος Γλυφάδας απο το 1954 συνεπώς έχω ζήσει την καταστροφή του δάσους του Νότιου Υμητού από πρώτο χέρι. Διαπίστωση πρώτη. Στην καταστροφή συμμετοχή έχει το κράτος είτε υπό την μορφή συστάσεως οικοδομικών συνεταιρισμών πχ Καφεπωλών είτε με την πιεση των δήμων για την αύξηση των συντελεστών δόμησης πχ πολεοδομίες. Διαπίστωση δεύτερη. Οι ίδιοι οι πολίτες καταστρατηγούν πιέζουν αλλά και επιβραβεύουν τέτοιου είδους στρατηγικές. Διαπίστωση τρίτη. Σε ξένες χώρες δεν απαγορεύεται η οικοδόμηση σε δασικές περιοχές. Παρ΄ ολα αυτά με απλή παρατήρηση θα έβλεπε κανείς ότι το ένα οίκημα απέχει απο το άλλο ικανή απόσταση που να επιτρέπει στο δάσος να παραμείνει δάσος και όχι πχ. το έκτρωμα του Πανοράματος Βούλας που το θυμάμαι σαν ένα πυκνότατο δάσος πρίν την πυρκαιά του 1974. Συνεπώς η αδήριτη ανάγκη του ανθρώπου να ξεφύγει απο την πόλη που τον καταπιέζει σε συνδυασμό με τα οικονομικά συμφέροντα, θα μειώνουν την έκταση των δασών. Για να αποφεύγονται τα παραπάνω θα πρέπει να θεσμοθετηθούν : Το καθεστώς χρήσης γης των νησιών με την επιβολή ελάχιστης έκτασης οικοδόμησης πχ 4, 8 στρ. Του όγκου του οικοδομήματος πχ. καταφύγιο οχι σετ μεζονετών. Της υποχρεωτικής αντιπυρικής προστασίας εκ μέρους και με έξοδα του ιδιοκτήτη πχ. όπως στην Επίδαυρο με κανονάκια. Της απαγόρευσης κατάτμησης σε μικρότερες ιδιοκτησίες και οπου υπάρχουν πολλές να δοθούν κίνητρα συγκέντρωσης σε μία. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές να μην κρυβόμαστε πίσω απο το δάκτυλό μας οι νόμοι φτιάχνονται αλλά και υπηρετούνται απο εμάς τους ίδιους. Οχι στην ζούγκλα ναί στην οργάνωση ούτε οι πολίτες να θίγονται ούτε όμως και το δάσος με τους πραγματικούς κατοίκους του να εκτοπίζεται. Αυτο νομίζω είναι και το νόημα της πρασινης ανάπτυξης.