Αρχική Σύσταση του Οργανισμού Εθνικού ΚτηματολογίουΆρθρο 17 – Σύσταση οργανικών θέσεων προσωπικού στην Κεντρική και στις Περιφερειακές Υπηρεσίες του ΟργανισμούΣχόλιο του χρήστη ΕΝΩΣΗ ΑΜΙΣΘΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ | 20 Δεκεμβρίου 2017, 12:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΩΣΗ ΑΜΙΣΘΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ' | 20 Δεκεμβρίου 2017, 12:58

    Στο άρθρο 17 συγκεντρώνονται διαφόρων ειδών παράπονα επαγγελματικών κλάδων, τα οποία έχουν «άρωμα» ευνοιοκρατίας και τα οποία διατυπώνουν οι επιμέρους επαγγελματικοί κλάδοι, πλην όμως υφίσταται μια κεντρικής σημασίας πλημμέλεια, ενδεικτική τόσο της νοοτροπίας των συντακτών του νομοσχεδίου, όσο και των ευνοιοκρατικών προθέσεων που εν γένει διέπουν το νομοσχέδιο. Συγκεκριμένα: Για την πρόσληψη στις οργανικές θέσεις του άρθρου 17 δεν χρειάζεται να διενεργηθεί προηγουμένως διαγωνισμός μέσω ΑΣΕΠ, ούτε καμία άλλη αξιολόγηση! Αυτό προκύπτει εξ αντιδιαστολής από το άρθρο 18 παρ. 2 του νομοσχεδίου, που προβλέπει ΜΟΝΟΝ για τους προϊσταμένους των κτηματολογικών γραφείων και των υποκαταστημάτων προβλέπει διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ, ενώ για το λοιπό προσωπικό του άρθρου 17 δεν προβλέπει απολύτως τίποτε και, συνεπώς, υπονοεί ότι δήθεν η πρόσληψη θα γίνεται χωρίς θεσμοθετημένες διαδικασίες αξιολόγησης. Εκτός πια και εάν υπονοείται ότι μέχρι να αρχίσει να συνταξιοδοτείται το «βοηθητικό» προσωπικό των υποθηκοφυλακείων και χρειαστούν νέες προσλήψεις, ο υπό ίδρυση φορέας θα έχει ιδιωτικοποιηθεί, όπως ευρέως ψιθυρίζεται, οπότε δεν θα τίθεται θέμα ΑΣΕΠ... Είναι γεγονός ότι η Παγκόσμια Τράπεζα στην από 25-11-2016 μελέτη της ζητούσε για το υπό ίδρυση νομικό πρόσωπο «sufficient autonomy to hire and fire», δηλαδή επαρκή αυτονομία για να προσλαμβάνει και να απολύει. Αυτό όμως αφενός δεν συμβιβάζεται, ως προς το σκέλος των προσλήψεων, με το ελληνικό συνταγματικό πλαίσιο, που επιχειρεί (με όχι ευκαταφρόνητη επιτυχία, τόσο πολιτική όσο και πραγματική) να καταπολεμήσει την παμπάλαια ασθένεια ευνοιοκρατίας του νεοελληνικού κράτους. Ενώ αφετέρου είναι απολύτως ασυμβίβαστο με τα νεοελληνικά πολιτικά ήθη να υπάρχει «ελευθερία απολύσεων» σε οποιοδήποτε σκέλος του δημόσιου τομέα. Συνεπώς, η πρόταση της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι απολύτως ανεφάρμοστη ως προς και τα δύο σκέλη της (προσλήψεις και απολύσεις), όσο ο υπό ίδρυση φορέας δεν είναι ιδιωτικοποιημένος. Στην πραγματικότητα, το μόνο καθεστώς που επιτρέπει βαθμούς ελευθερίας προσλήψεων και απολύσεων και συνδυάζει αποτελεσματικό δημόσιο (και μάλιστα δικαστικό) έλεγχο, είναι το σημερινό καθεστώς των αμίσθων υποθηκοφυλάκων, ακόμη και υπό το περιοριστικό καθεστώς που επέβαλε η Κ.Υ.Α. 37480/4-5-2012. Κάθε άλλο καθεστώς είναι βέβαιο ότι, υπό δημόσιο έλεγχο, θα χρησιμοποιηθεί για την διενέργεια ευνοιοκρατικού χαρακτήρα προσλήψεων. Και φυσικά είναι κατάφωρα αντισυνταγματικό.