Αρχική Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης ΚτιρίωνΆρθρο 1- ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Βαλαβάνης | 31 Ιανουαρίου 2010, 22:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Βαλαβάνης' | 31 Ιανουαρίου 2010, 22:10

    Ο Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων, η θεσμοθέτηση των Ενεργειακών Επιθεωρήσεων και των Ενεργειακών Επιθεωρητών πρέπει: - να έχει στόχο την ορθολογική χρήση ενέργειας, με σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά τη λειτουργία των κτιρίων και των εγκαταστάσεών τους, παρέχοντας συνθήκες άνεσης στους χρήστες τους, - να στοχεύει στην εξοικονόμηση σημαντικών εγχώριων και εισαγόμενων ενεργειακών πόρων, - να συμβάλλει ουσιαστικά στην προστασία του περιβάλλοντος και στην εθνική οικονομία, χωρίς να επιβαρύνονται ανεπίτρεπτα τα οικονομικά αδύναμα κοινωνικά στρώματα, - να ενισχύει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας και την εγχώρια προστιθέμενη αξία, - να στοχεύει στη μείωση της ανεργίας, - να μην υποκρύπτει την εξυπηρέτηση συντεχνιακών συμφερόντων. Οι προτάσεις Επιστημονικών Συλλογικών Φορέων, όπως του ΤΕΕ, θεσμοθετημένου Συμβούλου της Πολιτείας και του Λαού, αλλά και του ΠΣΔΜΗ, Επιστημονικού Συλλόγου των καθ’ ύλην αρμόδιων για θέματα Ενέργειας, επιβάλλεται να μην αφήνουν υπόνοιες εξυπηρέτησης συντεχνιακών συμφερόντων. Το αρμόδιο Υπουργείο πρέπει να αποδείξει στην κοινωνία, - ότι δεν σύρεται σε αποφάσεις εξυπηρέτησης οποιωνδήποτε συμφερόντων, - ότι δεν στοχεύει στην ισοπέδωση πτυχίων, γνώσεων, ικανοτήτων και εμπειριών, Η Κυβέρνηση δεν πρέπει να νομοθετεί με κριτήρια εξυπηρέτησης των οικονομικών συμφερόντων των λίγων, αλλά την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολλών, αποδείχνοντας κοινωνική ευαισθησία και ταυτόχρονα εξυπηρετώντας τα εθνικά (όσο και αν δεν αρέσει πλέον η λέξη στους νεόκοπους Αμερικανο-Ευρωπαϊστές) συμφέροντα της χώρας. Στην κρίσιμη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας, την οποία μέχρι στιγμής πληρώνουν τα μικρά και μεσαία (με οικονομικά κριτήρια) στρώματα της κοινωνίας, δεν είναι επιτρεπτό να επιβάλλεται οποιοδήποτε χαράτσι για την έκδοση «Πιστοποιητικού Ενεργειακής Απόδοσης» κτιρίου ή διαμερίσματος, απλά επειδή πωλείται ή ενοικιάζεται. Επιβάλλεται όμως να δοθούν κίνητρα για την Ενεργειακή Αναβάθμιση όλων των κτιρίων, αδιακρίτως έτους έκδοσης της οικοδομικής άδειας και ΟΧΙ αρχίζοντας από τα παλαιότερα κτίρια, ηλικίας άνω των 30 ετών, όπως ακούγεται. Οι κανόνες σχεδιασμού και κατασκευής των νέων κτιρίων και των εγκαταστάσεών τους, ο περιοδικός έλεγχος λειτουργίας των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων κτιρίων, πρέπει να καθορισθούν με τη μεγαλύτερη δυνατή λεπτομέρεια, αλλά ταυτόχρονα να δοθούν κίνητρα στους ιδιοκτήτες και κατασκευαστές κτιρίων, προκειμένου να καταναλώνεται λιγότερη ενέργεια για την κατασκευή και κυρίως λιγότερη ενέργεια για τη λειτουργία των κτιρίων και των Η/Μ εγκαταστάσεών τους. Όταν – πολύ κακώς!!! – δίνονται κίνητρα για την εγκατάσταση σταθμών ΑΠΕ με καθαρά ή κυρίως εισαγόμενο εξοπλισμό, δεν επιτρέπεται οι ιδιοκτήτες, που θα ενοικιάσουν ή θα μεταβιβάσουν ένα διαμέρισμα, να υποχρεώνονται να πληρώσουν, για να προμηθευθούν «Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης», όχι μόνο του διαμερίσματος, αλλά του κτιρίου!!! Εθνικός στόχος πρέπει να είναι η μείωση της σπατάλης ενέργειας και όχι η εξυπηρέτηση μεγάλων και μικρών συμφερόντων, είτε άλλων χωρών, είτε εισαγωγέων και εμπόρων, είτε συντεχνιών, σε βάρος των πολλών και μη εχόντων κτήματα και χρήματα. Δεν είναι επιτρεπτό να δίνονται κίνητρα εγκατάστασης Φ/Β στις στέγες κτιρίων (0,55€/kWh), αλλά να μη δίνονται κίνητρα για την εγκατάσταση Ηλιακών Συλλεκτών για παραγωγή ζεστού νερού χρήσης ή για την πρόσθετη θερμομόνωση των κτιρίων. Μήπως επειδή τα δεύτερα παράγονται και στην Ελλάδα; Μήπως τα συμφέροντα γύρω από τα Φ/Β είναι τόσο μεγάλα και ισχυρά; Δεν αρκεί η υποχρέωση κατάθεσης ενεργειακής μελέτης και δεν χρειάζεται έκδοση πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης υφιστάμενου κτιρίου, χωρίς να υπάρχουν κίνητρα για μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης; Σε θέματα ενεργειακής κατανάλωσης κτιρίων και των εγκαταστάσεών τους εκπαιδεύονται κατά τεκμήριο και κατά κύριο λόγο οι Μηχανολόγοι και Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί. Με τη σημερινή εξειδίκευση στη διάρκεια σπουδών, ελάχιστοι και από αυτούς έχουν διδαχθεί όλα τα σχετικά με την ενεργειακή κατανάλωση θέματα. Όλες οι άλλες ειδικότητες που αναφέρονται στο Σχέδιο Π.Δ/τος εξυπηρετούν συντεχνιακά συμφέροντα. Για να πιστοποιηθεί κάποιος ως Ενεργειακός Επιθεωρητής κτιρίων, πρέπει να παρακολουθήσει με επιτυχία ειδικά μαθήματα. Πριν καθορισθεί ποια είναι τα απαραίτητα μαθήματα, που πρέπει να παρακολουθήσει κάθε ενδιαφερόμενος και η διάρκειά τους, επιβάλλεται να περάσει από διαγνωστικό τεστ. Άλλοι μπορεί να χρειάζονται 100 ώρες, άλλοι 300 και άλλοι … 1.000 ώρες διδασκαλίας! Δε μπορεί να μπαίνουν όλοι σε ένα τσουβάλι. Από την παράγραφο 2 του άρθρου 1 γίνεται φανερό, ότι "επιδιώκεται" οι εμπλεκόμενες ειδικότητες Μηχανικών με το θέμα και τον σκοπό της ΚΥΑ να είναι του Αρχιτέκτονα, του Πολιτικού, του Μηχανολόγου και του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Όλες μαζί και όχι η καθεμία για όλα. Αν υπήρχε στα Πολυτεχνεία ειδικότητα Μηχανικού κτιρίων και εγκαταστάσεών τους, θα μπορούσε το θέμα να αφορά μόνο αυτήν την ειδικότητα. Αν υπήρχε η ειδικότητα του Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου Μηχανικού που υπήρχε κάποτε στο ΕΜΠ, θα μπορούσε το μεγαλύτερο μέρος του σκοπού της ΚΥΑ να αφορά αυτήν την ειδικότητα. Σήμερα όμως, καλώς ή κακώς, υπάρχουν πολλές ειδικότητες και ακόμη περισσότερες εξειδικεύσεις Μηχανικών. Η άποψη, ότι η εκπαίδευση σε μια ειδικότητα, ακόμη περισσότερο η εξειδίκευση σε έναν τομέα και πολύ περισσότερο η σχετική με την ειδικότητα και την εξειδίκευση εμπειρία, μπορεί να αντικατασταθεί, υποκατασταθεί ή αναπληρωθεί από (ή με) ένα «σεμινάριο» κάποιων ωρών, φαίνεται τουλάχιστον «άστοχη». Στην πραγματικότητα καταλαβαίνουμε, ότι υποκρύπτει και ταυτόχρονα αποκαλύπτει (!) τις συντεχνιακές επιδιώξεις διαφόρων ομάδων συμφερόντων, που κατάφεραν να περάσουν τις απόψεις τους στο Σχέδιο της ΚΥΑ για να εξυπηρετήσουν μόνο τα στενά οικονομικά τους συμφέροντα. Με βάση τους στόχους του άρθρου 1, θα έπρεπε να καταλήξει κανείς λογικά σε δύο προτάσεις: 1)Η μελέτη σχεδιασμού νέων κτιρίων ή η ανακαίνιση υφισταμένων, πρέπει να υπογράφεται από Μηχανικούς των παραπάνω αναφερόμενων τεσσάρων ειδικοτήτων (Αρχιτέκτονα, Πολιτικού, Μηχανολόγου και Ηλεκτρολόγου Μηχανικού). Τα μεμονωμένα γραφεία του ενός Μηχανικού, της μιας ειδικότητας για όλα, δεν είναι επαρκή για έναν ορθολογικό σχεδιασμό των κτιρίων. 2)Το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Αποδοτικότητας κτιρίου πρέπει να υπογράφεται από Μηχανικούς των δύο ειδικοτήτων (Μηχανολόγου και Ηλεκτρολόγου Μηχανικού), αφού διεξαχθεί έλεγχος με κατάλληλο εξοπλισμό και από τις δύο ειδικότητες Μηχανικών, παρουσία εξειδικευμένου τεχνίτη. Αυτό προκύπτει από την παράγραφο 3.1 του άρθρου 1: «ορίζεται μεθοδολογία υπολογισμού της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων για την εκτίμηση των ενεργειακών καταναλώσεων για ΘΨΚ, φωτισμό και ΖΝΧ». Οι παραπάνω προτάσεις θα μπορούσε να θεωρηθούν από όσους δεν συμπεριλαμβάνονται, ως «συντεχνιακές». Από κάποιους καλοπροαίρετους, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν «γραφειοκρατικές» ή «δαπανηρές». Η λύση στις ενστάσεις αυτές είναι η θεσμοθέτηση του "Πιστοποιημένου" (Certified) Μηχανικού και του "Επαγγελματία" (Professional) Μηχανικού. Πολλά Διπλώματα και τα περισσότερα από τα εγχώρια ή εισαγόμενα Πτυχία δεν έχουν αντίκρισμα γνώσεων. Είναι καιρός πια, υπό την πίεση μάλιστα διαφόρων ομάδων συντεχνιακών συμφερόντων, που διεκδικούν δια Νόμου απονομή ή/και διατήρηση «επαγγελματικών δικαιωμάτων», να μπει ο καθένας στη θέση του. Για τον ΚΕΝΑΚ και τους Ενεργειακούς Επιθεωρητές, θεωρώ, ότι πρέπει να πιστοποιείται κάποιος ύστερα από αντικειμενικές και αδιάβλητες εξετάσεις, όχι (ή όχι μόνο) με βάση το Δίπλωμα/Πτυχίο και την πραγματική ή εικονική εμπειρία που κατέχει ή θα παρουσιάσει. Το ΤΕΕ θα μπορούσε / θα έπρεπε να αναλάβει το ρόλο του φορέα πιστοποίησης, σε συνεργασία με ΑΣΕΠ και συναρμόδια Υπουργεία. Γιώργος Βαλαβάνης Διπλ. Μηχ/γος-Ηλ/γος ΕΜΠ