Αρχική Ενεργειακοί Επιθεωρητές κτιρίων, λεβήτων & εγκαταστάσεων θέρμανσης και εγκαταστάσεων κλιματισμούΆρθρο 6 – Απαιτούμενα Προσόντα Ενεργειακών ΕπιθεωρητώνΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Βαλαβάνης | 31 Ιανουαρίου 2010, 23:11
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σε θέματα ενεργειακής κατανάλωσης κτιρίων και των εγκαταστάσεών τους εκπαιδεύονται κατά τεκμήριο και κατά κύριο λόγο οι Μηχανολόγοι και Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί. Με τη σημερινή εξειδίκευση στη διάρκεια σπουδών, ελάχιστοι και από αυτούς έχουν διδαχθεί όλα τα σχετικά με την ενεργειακή κατανάλωση θέματα. Όλες οι άλλες ειδικότητες που αναφέρονται στο Σχέδιο Π.Δ/τος εξυπηρετούν συντεχνιακά συμφέροντα. Για να πιστοποιηθεί κάποιος ως Ενεργειακός Επιθεωρητής κτιρίων, πρέπει να παρακολουθήσει με επιτυχία ειδικά μαθήματα. Πριν καθορισθεί ποια είναι τα απαραίτητα μαθήματα, που πρέπει να παρακολουθήσει κάθε ενδιαφερόμενος και η διάρκειά τους, επιβάλλεται να περάσει από διαγνωστικό τεστ. Άλλοι μπορεί να χρειάζονται 100 ώρες, άλλοι 300 και άλλοι … 1.000 ώρες διδασκαλίας! Δε μπορεί να μπαίνουν όλοι σε ένα τσουβάλι. Από την παράγραφο 2 του άρθρου 1 γίνεται φανερό, ότι επιδιώκεται οι εμπλεκόμενες ειδικότητες Μηχανικών με το θέμα και τον σκοπό της ΚΥΑ να είναι του Αρχιτέκτονα, του Πολιτικού, του Μηχανολόγου και του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Όλες μαζί και όχι η καθεμία για όλα. Αν υπήρχε στα Πολυτεχνεία ειδικότητα Μηχανικού κτιρίων και εγκαταστάσεών τους, θα μπορούσε το θέμα να αφορά μόνο αυτήν την ειδικότητα. Αν υπήρχε η ειδικότητα του Μηχανολόγου-Ηλεκτρολόγου Μηχανικού που υπήρχε κάποτε στο ΕΜΠ, θα μπορούσε το μεγαλύτερο μέρος του σκοπού της ΚΥΑ να αφορά αυτήν την ειδικότητα. Σήμερα όμως, καλώς ή κακώς, υπάρχουν πολλές ειδικότητες και ακόμη περισσότερες εξειδικεύσεις Μηχανικών. Η άποψη, ότι η εκπαίδευση σε μια ειδικότητα, ακόμη περισσότερο η εξειδίκευση σε έναν τομέα και πολύ περισσότερο η σχετική με την ειδικότητα και την εξειδίκευση εμπειρία, μπορεί να αντικατασταθεί, υποκατασταθεί ή αναπληρωθεί από (ή με) ένα «σεμινάριο» κάποιων ωρών, φαίνεται τουλάχιστον «άστοχη». Στην πραγματικότητα καταλαβαίνουμε, ότι υποκρύπτει και ταυτόχρονα αποκαλύπτει (!) τις συντεχνιακές επιδιώξεις διαφόρων ομάδων συμφερόντων, που κατάφεραν να περάσουν τις απόψεις τους στο Σχέδιο της ΚΥΑ για να εξυπηρετήσουν μόνο τα στενά οικονομικά τους συμφέροντα. Με βάση τους στόχους του άρθρου 1, θα έπρεπε να καταλήξει κανείς λογικά σε δύο προτάσεις: 1) Η μελέτη σχεδιασμού νέων κτιρίων ή η ανακαίνιση υφισταμένων, πρέπει να υπογράφεται από Μηχανικούς των παραπάνω αναφερόμενων τεσσάρων ειδικοτήτων (Αρχιτέκτονα, Πολιτικού, Μηχανολόγου και Ηλεκτρολόγου Μηχανικού). Τα μεμονωμένα γραφεία του ενός Μηχανικού, της μιας ειδικότητας για όλα, δεν είναι επαρκή για έναν ορθολογικό σχεδιασμό των κτιρίων. 2) Το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Αποδοτικότητας κτιρίου πρέπει να υπογράφεται από Μηχανικούς των δύο ειδικοτήτων (Μηχανολόγου και Ηλεκτρολόγου Μηχανικού), αφού διεξαχθεί έλεγχος με κατάλληλο εξοπλισμό και από τις δύο ειδικότητες Μηχανικών, παρουσία εξειδικευμένου τεχνίτη. Αυτό προκύπτει από την παράγραφο 3.1 του άρθρου 1: «ορίζεται μεθοδολογία υπολογισμού της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων για την εκτίμηση των ενεργειακών καταναλώσεων για ΘΨΚ, φωτισμό και ΖΝΧ». Οι παραπάνω προτάσεις θα μπορούσε να θεωρηθούν από όσους δεν συμπεριλαμβάνονται, ως «συντεχνιακές». Από κάποιους καλοπροαίρετους, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν «γραφειοκρατικές» ή «δαπανηρές». Η λύση στις ενστάσεις αυτές είναι η θεσμοθέτηση του "Πιστοποιημένου" (Certified) Μηχανικού και του "Επαγγελματία" (Professional) Μηχανικού. Πολλά Διπλώματα και τα περισσότερα από τα εγχώρια ή εισαγόμενα Πτυχία δεν έχουν αντίκρισμα γνώσεων. Είναι καιρός πια, υπό την πίεση μάλιστα διαφόρων ομάδων συντεχνιακών συμφερόντων, που διεκδικούν δια Νόμου απονομή ή/και διατήρηση «επαγγελματικών δικαιωμάτων», να μπει ο καθένας στη θέση του. Για τον ΚΕΝΑΚ και τους Ενεργειακούς Επιθεωρητές, θεωρώ, ότι πρέπει να πιστοποιείται κάποιος ύστερα από αντικειμενικές και αδιάβλητες εξετάσεις, όχι (ή όχι μόνο) με βάση το Δίπλωμα/Πτυχίο και την πραγματική ή εικονική εμπειρία που κατέχει ή θα παρουσιάσει. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΒΛΗΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ & ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΚΤΙΡΙΩΝ. Το ΤΕΕ θα μπορούσε / θα έπρεπε να αναλάβει το ρόλο του φορέα πιστοποίησης σε συνεργασία με ΑΣΕΠ και συναρμόδια Υπουργεία. Γιώργος Βαλαβάνης Διπλ. Μηχ/γος-Ηλ/γος Μηχανικός ΕΜΠ