Αρχική Κανονισμός Ενεργειακής Απόδοσης ΚτιρίωνΆρθρο 1- ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Λεωνίδας Μπέης | 31 Ιανουαρίου 2010, 23:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λεωνίδας Μπέης' | 31 Ιανουαρίου 2010, 23:15

    Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, Η αλλαγή του κλίματος εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου αποδεικνύεται καθημερινά. Η μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων που συνεισφέρουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου αποτελεί επιτακτική παγκόσμια ανάγκη. Η χώρα μας πρέπει και μπορεί να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα οικολογικής συνείδησης, όπως είναι η Δανία. Το σχέδιο του ΚΕΝΑΚ αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια, δεδομένου ότι αυτά καταναλώνουν περίπου το 40% της ενέργειας. Έτσι η επένδυση στην εξοικονόμηση της ενέργειας μπορεί να αποτελέσει μια «νέα μορφή ενέργειας» που έχει ανάγκη η χώρα μας. Στο σημείο αυτό παραθέτω κάποια σχόλια – σκέψεις πάνω στον ΚΕΝΑΚ. Υπάρχουν διάφοροι ορισμοί για το τι είναι βιοκλιματικό κτίριο. Θα μπορούσαμε όμως να πούμε με απλά λόγια ότι βιοκλιματικό είναι ένα κτίριο που καταναλώνει λιγότερη ή πολύ λιγότερη ενέργεια από ένα άλλο αντίστοιχό του (ανάλογα με τον τύπο και την περιοχή), χωρίς να επηρεάζονται οι συνθήκες θερμικής και οπτικής άνεσης για τους χρηστές. Έτσι λοιπόν μιλώντας για ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, ή ενεργειακή κατάταξη τους, θεωρώ ότι είναι σκόπιμο η αναφορές και οι συγκρίσεις, στα υφιστάμενα κτίρια να γίνονται με βάση την τελική κατανάλωση σε ενέργεια, κάτι που μπορεί πολύ εύκολα να ελέγξει και ο ιδιοκτήτης από τους λογαριασμούς ρεύματος, φυσικού αερίου και πετρελαίου. Δηλαδή θα μπορούσαν όλα τα υφιστάμενα κτίρια να καταταχθούν αρχικά σε μια κατηγορία με βάση την κατανάλωση της ενέργειας. Το κράτος δε χρειάζεται να υποχρεώσει τους ιδιοκτήτες να προβούν σε ανακαινίσεις. Αυτό θα το κάνει από μόνη της η ίδια η αγορά, αφού πλέον οδηγούμαστε σε μια νέα αγορά ακινήτων, η οποία θα συσχετίζει την ενεργειακή απόδοση με την εμπορική αξία του ακινήτου. Ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να είναι σε θέση να μπορεί να κρίνει αν το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης είναι αληθές, ή όχι. Έτσι το σύστημα θα γίνει αυτοελεγχόμενο και θα διασφαλίσει η αξιοπιστία των ενεργειακών επιθεωρητών και των μελετητών. Σε νέα κτίρια θα πρέπει να γίνεται μελέτη πρόβλεψης κατανάλωσης ενέργειας και αυτή η μελέτη να συγκρίνεται με την ενεργειακή αποτίμηση του κτιρίου μετά τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας. Στη Μελέτη Ενεργειακής Απόδοσης θα πρέπει να τεκμηριώνεται ότι το κτίριο ικανοποιεί τις υποχρεωτικές απαιτήσεις (όρια κατανάλωσης ενέργειας), ώστε να κατατάσσεται στην ενεργειακή κατηγορία Β. Για την διευκόλυνση της διαδικασίας και την ομαλή αφομοίωση – ενσωμάτωση της ενεργειακής μελέτης στις υπόλοιπες μελέτες, για την έκδοση οικοδομικής άδειας, προτείνω τα κτίρια που εφαρμόζουν τον σημερινό κανονισμό θερμομόνωσης να κατατάσσονται κατευθείαν στην κατηγορία Β. Για την μελέτη του κτιρίου με στόχο τις μηδενικές εκπομπές CO2 (κατηγορία Α+), απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και ειδίκευση πάνω στο βιοκλιματικό σχεδιασμό των κτιρίων και σίγουρα θέματα που άπτονται του σχεδιασμού αυτού δεν μπορούν να γενικευτούν μέσα σε έναν νόμο. Κάθε κτίριο είναι μοναδικό και χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση. Έτσι είναι εσφαλμένη η υποχρεωτική ενσωμάτωση ενός τουλάχιστον παθητικού ηλιακού συστήματος στα κτίρια. Δεν έχουν όλοι οι τύποι κτιρίων τις ίδιες ανάγκες. Η απαίτηση αυτή περιορίζει την αρχιτεκτονική ελευθερία, αλλά και την ελευθερία στην μελέτη του βιοκλιματικού σχεδιασμού του κτιρίου. Κατά τη άποψή μου η ορθή διαδικασία για τον (βιοκλιματικό) σχεδιασμό ενός κτιρίου πρέπει να ξεκινάει πρώτα από τον καθορισμό του κτιριολογικού προγράμματος και των αναγκών των χρηστών του κτιρίου, στη συνέχεια πρέπει να γίνεται ανάλυση του (μικρο)κλίματος και ο καθορισμός των ζωνών θερμικής άνεσης κι έτσι να υπάρχει ο άμεσος συσχετισμός αυτών των δύο. Ακολουθεί η διερεύνηση της μορφής του κτιρίου σε σχέση με διάφορους παράγοντες (αισθητικούς, λειτουργικούς, προσανατολισμός, ένταξη με τη αρχιτεκτονική της ευρύτερης περιοχής κ.α.). Η αρχιτεκτονική μορφή που θα προκύψει θα πρέπει να μελετηθεί ως προς τον προσανατολισμό και να γίνει η μελέτη των αντίστοιχων όψεων και η ορθή επιλογή του τρόπου ηλιοπροστασίας και των υλικών. Στη συνέχεια και αφού έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία τα προηγούμενα στάδια με στόχο την μείωση της ζήτησης σε ενέργεια, έρχεται η συμβολή της τεχνολογίας και των έξυπνων συστημάτων ψύξης – θέρμανσης με υψηλούς βαθμούς απόδοσης. Τέλος στοχεύοντας στις μηδενικές εκπομπές CO2, είναι δυνατό να μελετηθεί και η ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο κτίριο. Έχοντας τις παραπάνω σκέψεις θεωρώ ότι η εισαγωγή του κτιρίου αναφοράς με τον τρόπο που εμφανίζεται στο άρθρο 9, περιπλέκει την διαδικασία και γενικεύει ουσιαστικά θέματα βιοκλιματικού σχεδιασμού. Η αναφορά και η σύγκριση σαφώς και είναι απαραίτητη για να υπάρχουν κάποιοι στόχοι στον σχεδιασμό. Προτείνω λοιπόν να υπάρχουν αναφορές σε συγκεκριμένες καταναλώσεις ενέργειας με στόχο την μείωση της ζήτησης σε ενέργεια από το υπό μελέτη κτίριο. Η πολιτεία θα πρέπει να δώσει κίνητρα για την κατασκευή, ή την ανακαίνιση κτιρίων με στόχο τις μηδενικές εκπομπές CO2. Τα δημόσια κτίρια θα πρέπει να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Καλό θα ήταν να θεσμοθετηθεί και κάποιο βραβείο για το πιο βιοκλιματικό κτίριο ανά κατηγορία. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθεί ένας υγιής ανταγωνισμός προς όφελος του περιβάλλοντος. Τέλος, στο άρθρο 6 θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρξει μια αναφορά στην αλλαγή του κλίματος. Στην μελέτη του κλίματος θα πρέπει να υπολογίζεται και η προβλεπόμενη αλλαγή του κλίματος στα επόμενα χρόνια, γιατί ένα κτίριο δεν σχεδιάζεται μόνο για το σήμερα αλλά και για το μέλλον. Με εκτίμηση, Λεωνίδας Μπέης Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π. MSc in Sustainable Environmental Design AA Architectural Association School of Architecture