Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 02 – Όραμα της ΣτρατηγικήςΣχόλιο του χρήστη Προφήτης Χρήστος - Στέφανος | 10 Σεπτεμβρίου 2018, 13:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Προφήτης Χρήστος - Στέφανος' | 10 Σεπτεμβρίου 2018, 13:04

    ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΑΣΗ Θέσεις Φοιτητών Τμήματος Δασοπονίας & Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος, ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας, Καρπενήσι Η Εθνική Στρατηγική για τα Δάση πιστεύουμε ό,τι κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Θίγεται επαρκώς σχεδόν το σύνολο των προβλημάτων της Ελληνικής Δασοπονίας, και καθορίζεται το πλαίσιο για μια πιο βιώσιμη και αποδοτική Δασοπονία. Πιστεύουμε ό,τι κάποια καίρια θέματα θίγονται ίσως πολύ λιγότερο από ό,τι θα έπρεπε: (α) υπάρχει σαφής έλλειψη αναφοράς της λειτουργίας ή επαναλειτουργίας των δασικών φυτωρίων. Η λειτουργία-επαναλειτουργία τους είναι απαραίτητη καθώς: (α) χρησιμοποιούν τοπικό αναπαραγωγικό υλικό, που λειτουργεί και ως ex situ διατήρηση ειδών σε περίπτωση καταστροφών, όπως μεγάλες πυρκαγιές, (β) έχει αποδειχτεί ό,τι σε όλες τις περιπτώσεις αποκατάστασης μετά από πυρκαγιές (π.χ. Ηλεία το 2007) ή αποκατάστασης (π.χ. σε αγωγούς φυσικών αερίων ή σε ανεμογεννήτριες) ή ακόμα και για την ανάπλαση περιοχών (π.χ. στα Ολυμπιακά έργα) τα ιδιωτικά φυτώρια μπορούσαν να παρέχουν ελάχιστα από τα απαιτούμενα, τόσο ποσοτικά (αριθμός φυταρίων) όσο και ποιοτικά (αυτοφυή είδη). (β) δεν υπάρχει σαφής αναφορά για τα χωροκατακτητικά είδη που χρησιμοποιούνται σε αναδασώσεις κλπ. Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ό,τι η δασική υπηρεσία θα πρέπει να απομακρυνθεί από τέτοιου είδους πρακτικές χρήσης ειδών όπως η ψευδακακία. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ό,τι πρέπει να γίνει ενίσχυση της έρευνας για τη χρήση αυτοφυών ειδών στις αναδασώσεις αλλά και ως καλλωπιστικά μέσα στις πόλεις και σε κήπους. (γ) Σε ό,τι αφορά την προστασία από πυρκαγιές, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο για το ποιος θα έχει την ευθύνη σε ό,τι αφορά την πρόληψη και σε ό,τι αφορά την καταστολή αυτών. (δ) Δεν αναφέρεται σαφώς ό,τι θα πρέπει να υπάρχει διευκόλυνση και ενίσχυση των κλάδων που ασχολούνται με την αγροδασοπονία (και κυρίως με τα δασολιβαδικά συστήματα), καθώς αυτά επιτρέπουν τη μεγαλύτερη παραγωγή και καλύτερη ποιότητα προϊόντων καθώς και την πρόληψη πυρκαγιών. (ε) Οι επιπτώσεις από τη λαθροϋλοτομία όσο και από τη λαθροθηρία είναι πολύ μεγάλες, και σε ένα μεγάλο βαθμό αρκετά αποτρεπτικές για όσους το επιδιώκουν. Δεν υπάρχει όμως αντίστοιχη πρόβλεψη και για τα υπόλοιπα προϊόντα του δάσους, όπως είναι τα βότανα και τα μανιτάρια. Για παράδειγμα θα μπορούσε να υπάρχει η ευελιξία για κατοίκους να συλλέγουν, για οικία χρήση, συγκεκριμένες ποσότητες (που θα καθορίζονται ανά περιοχή και ανά είδος) αλλά για εμπόριο θα έπρεπε να υπάρχει οριοθέτηση ποσότητας αλλά κυρίως ειδική άδεια, ίσως και με το κατάλληλο αντίτιμο (όπως γίνεται για το ξύλο και τη θήρα) από τον αρμόδιο φορέα (Δασαρχείο ή Διεύθυνση Δασών). (στ) Θα έπρεπε να αναφέρεται η κατάρτιση επί μέρους σχεδίων δράσης σε επίπεδο περιφέρειας ή ακόμα και σε επίπεδο νομού με τη συμμετοχή τοπικών επιστημόνων ώστε να λαμβάνεται υπόψη και η ιδιαιτερότητα κάθε περιοχής για τη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Συνυπογράφουν: Γιουρούκη Αγάπη Γκριμόπουλος Σπυρίδων Ζουζός Νικόλαος Καλτσή Βασιλική Καρτάλα Ελπινίκη - Νίκη Κατσιούλης Βλάσιος - Επαμεινώνδας Κολοκοτρώνη Ευαγγελία Κουμπούρας Ευστάθιος Κουτελά Αρετή Κριεμάδης Παναγιώτης Λάππα Βασιλική Λυκοπούλου Χριστίνα Μακράκη Αικατερίνη Μαρουλά Σταματίνα Μόσχου Μελπωμένη Μουστάκης Γεώργιος Μπόγδανος Χρήστος Μυσίκος Γεώργιος Παρασκευόπουλος Βασίλειος Πουρνάρα Αθανασία Προφήτης Χρήστος - Στέφανος Σεβδαλή Ιωάννα Σιαράμπαλης Χρήστος Σφακιανάκης Χαράλαμπος Τοντικίδου Παυλίνα Τσανάκας Διονύσιος Τσουκάτου Χριστίνα Χατζή Ξανθή