Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή ΔασοπονίαΣχόλιο του χρήστη Αραμπατζής Γεώργιος, Αντιπρόεδρος Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στ. Ελλάδος | 13 Σεπτεμβρίου 2018, 15:33
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΤΥΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΙΔΗ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ;;; Οι μελέτες και οι επιστημονικές εργασίες που έχουν γίνει τελευταία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, τόσο πάνω στα μεταναστευτικά είδη, όσο και στα επιδημητικά, όλες ενισχύουν τη δήλωση που έχει γίνει πριν το 2000 από το I.U.C.N. «η χρήση των άγριων βιολογικών πόρων, υπό τον όρο να είναι αειφόρος, είναι ένα σπουδαίο εργαλείο στην υπηρεσία διατήρησης της φύσης, διότι τα κοινωνικά και οικονομικά αβαντάζ που απορρέουν, ωθούν τους χρήστες στο να διατηρήσουν αυτούς τους πόρους». Βασιζόμενοι πάνω σε αυτές τις πολυπληθείς μελέτες που έγιναν σε διάφορα είδη οικοσυστημάτων, σε ορεινά, σε ανοικτούς χώρους, σε δασωμένους χώρους, αλπικούς, παραθαλάσσιους κ.λ.π., όλες οι μελέτες οδηγούν μετά βεβαιότητος ότι: 1.Το κυνήγι δεν αποτελεί υποχρεωτικά μία απειλή για τα θηρεύσιμα είδη 2.Το κυνήγι μπορεί να συμβάλει στην καλή διατήρηση της κατάστασης των θηρεύσιμων ειδών 3.Η προστασία ενός είδους δεν εμποδίζει την παρακμή του 4.Το κυνήγι μπορεί να προκαλέσει ένα θετικό αντίκτυπο πάνω στα μη θηρεύσιμα είδη και επάνω σε άλλους τομείς της βιοποικιλότητας. Όλα αυτά δείχνουν ότι το κυνήγι είναι θετικό για τα είδη που αφορούν αυτή τη δραστηριότητα, τα θηρεύσιμα, αλλά είναι θετικό και για τα μη θηρεύσιμα είδη, που ζουν σε αυτούς τους χώρους που γίνεται κυνήγι. Πράγματι, οι κυνηγοί εδώ και πολλά χρόνια έχουν αναπτύξει εργαλεία διαχείρισης πολύ δουλεμένα. Σχεδιασμός στοχευμένων διαχειριστικών μελετών, καταμετρήσεις ειδών, βελτίωση βιοτόπων, όρια κάρπωσης, προστασία με θηροφύλακες, κ.λ.π., όλα αυτά έχοντας πάντα σαν βασική αρχή την «Αειφόρο χρήση των φυσικών πόρων». Έρχεται όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και βάζει στην άκρη τα επικίνδυνα μιας «φιξ διατήρησης», “conservation fixiste” η οποία ΔΕΝ έδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και στηρίζει πλέον μία νέα αντίληψη για την προστασία της φύσης. «Εντούτοις, το να επιτραπεί το κυνήγι ενός είδους, μπορεί να αποτελέσει μία πολύ δυνατή προτροπή διαχείρισης των οικοτόπων και να έχει επιρροή πάνω στους αρνητικούς παράγοντες που προκαλούν παρακμή του πληθυσμού, συμβάλλοντας έτσι στο στόχο του να αποκαταστήσει τον πληθυσμό σε κατάσταση ευνοϊκής διατήρησης». Ε.Ε. Οδηγός Εφαρμογής της 79/409/ΕΟΚ σελ. 29 Άρα η θήρα αδιαμφισβήτητα αποτελεί διαχειριστικό εργαλείο για τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Όποιος θέλει να αγνοήσει ή αντιτίθεται στην ανωτέρω επιστημονική θέση, αντιτίθεται ουσιαστικά στην προστασία του περιβάλλοντος για ιδιοτελείς σκοπούς υποδαυλίζοντας το δημόσιο συμφέρον.