Αρχική Σύσταση Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών ΕρευνώνΆρθρο 28 – Μεταβατικές διατάξεις ΕΑΓΜΕΣχόλιο του χρήστη Συνδικάτο εργαζομένων ΙΓΜΕ | 9 Οκτωβρίου 2018, 21:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Συνδικάτο εργαζομένων ΙΓΜΕ' | 9 Οκτωβρίου 2018, 21:23

    Ορίζεται στην παράγραφο 4 ότι το προσωπικό του ΙΓΜΕ μεταφέρεται στη νέα αρχή ως ΙΔΑΧ, και «καταλαμβάνει θέσεις του αντίστοιχου κλάδου και ειδικότητας εντασσόμενο στις αντίστοιχες οργανικές θέσεις που συνίστανται στην ΕΑΓΜΕ». Τέτοιες όμως θέσεις δεν έχουν συσταθεί, όπως τονίστηκε και παραπάνω. Στην ίδια παράγραφο ορίζεται ότι «Για το προσωπικό που μεταφέρεται στην Αρχή εφαρμόζονται μισθολογικά οι παρ. 4 &1 του άρθρου 27 του ν. 4354/2007 με διατήρηση της προσωπικής διαφοράς που λάμβανε πριν τη δημοσίευση του παρόντος». Αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στο προσωπικό, καθώς με παράτυπη ερμηνεία ερμηνευτικής εγκυκλίου του ΓΛΚ, έχουν εφαρμοστεί από 1/7/2013 παράνομες (σύμφωνα με τα δικαστήρια αλλά και τη διοίκηση και το ΥΠΕΝ) περικοπές στους μισθούς του προσωπικού του ΙΓΜΕ, ύψους 100.000€ ανά μήνα. Στη συνέχεια, με βάση τις δικαστικές αποφάσεις από τις προσφυγές των εργαζομένων, έχει διαμορφωθεί ένα απαράδεκτο καθεστώς όπου 130 υπάλληλοι υφίστανται τις παράνομες παρακρατήσεις από 1/7/2013 αν και έχουν δικαιωθεί πρωτόδικα (απλά οι δικαστικές αποφάσεις δεν χαρακτηρίστηκαν άμεσα εκτελεστές), 20 έχουν αποκατασταθεί πλήρως με λήψη και των αναδρομικών απαιτήσεών τους, ενώ 40 έχουν λάβει έως σήμερα μέρος των απαιτήσεων. Με την παραπάνω αναφορά της παρ. 4, ουσιαστικά παγιώνεται αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, και συνδυαζόμενη με τον ορισμό εκκαθαριστή, κατοχυρώνει για τους 130 υπαλλήλους ολικά και τους 40 μερικά, διαφορετική μισθολογική αντιμετώπιση από αυτούς (20) που έχουν τελεσιδικήσει σήμερα οι αποφάσεις των δικαστηρίων. Καθώς είναι προφανές ότι θα συνεχίσουν οι αγωγές των εργαζομένων στον νέο φορέα, με προφανές το ότι είναι καθολικός διάδοχος του ΙΓΜΕ, αυτό θα σωρεύσει εκ νέου στο νέο φορέα χρέη τα οποία δημιουργούν αντίστοιχες απαιτήσεις από αυτές του Συμβολαίου της Εθνικής, πρόβλημα για την αντιμετώπιση του οποίου υποτίθεται ότι καταργείται το ΙΓΜΕ και ιδρύεται η νέα αρχή. Για το λόγο αυτό απαιτείται μια διάταξη που θα αναγνωρίζει το χρέος των αναδρομικών απαιτήσεων των εργαζομένων από τις παράνομες παρακρατήσεις σε 64 μισθούς, από 1/7/13 έως σήμερα, και θα ρυθμίζει ένα εξωδικαστικό μηχανισμό καταβολής τους, ώστε να μη συσσωρεύονται επί πλέον χρέη στο δημόσιο από τις απαιτήσεις υπερημερίας. Παρακάτω, στην ίδια παράγραφο, αναφέρεται ότι «Για τον υπολογισμό της προσωπικής διαφοράς της παρ. 1 του άρθρου 27 του ν. 4354/2015 (Α’176) των αποδοχών των υπαλλήλων του ΙΓΜΕ, λαμβάνονται υπόψιν οι αποδοχές που αυτοί θα δικαιούνταν στις 31.12.2015, υπολογιζόμενες σύμφωνα με το καθεστώς των υπαλλήλων ΝΠΔΔ». Η αναφορά αυτή προφανώς δεν άρει από τους μισθούς των εργαζομένων την παράνομη παρακράτηση που έχει επιβληθεί από 1/7/2013. Αναφέρουμε εδώ ότι η απόφαση 34/7/19-7-2018 του ΔΣ του ΙΓΜΕ, που λήφθηκε για την άρση των παράνομων παρακρατήσεων και στάλθηκε στο ΥΠΕΝ, είχε συνταχθεί ως εξής: «Οι αποδοχές των εργαζομένων του ΙΓΜΕ, επανυπολογιζόμενες, αναπροσαρμόζονται εφεξής, ώστε οι μειώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις των νόμων 4024/2011 και 4093/2012 να μην υπερβαίνουν, στο σύνολό τους , το ποσοστό του 25% επί των αποδοχών που αυτοί δικαιούνταν την 31.10.2011. Για τον υπολογισμό της προσωπικής διαφοράς του άρθρου 27 του ν. 4354/2015 λαμβάνονται υπ’ όψιν οι αποδοχές, που αυτοί δικαιούνταν κατά την 31.12.2015, όπως αυτές ως άνω αναπροσαρμόζονται, λαμβανομένων υπ’ όψιν και των διατάξεων του άρθρου 31 παρ. 1 του ν.4354/2015». Μια τέτοια αναφορά θα κάλυπτε τουλάχιστον την άμεση παύση των περικοπών στους μισθούς των υπαλλήλων. Παρακάτω, στην ίδια παράγραφο, αναφέρεται ότι «Οι υπάλληλοι του ΙΓΜΕ που έχουν συμπληρώσει το 61ο έτος της ηλικίας τους κατά τη δημοσίευση του παρόντος και μεταφέρονται στην ΕΑΓΜΕ αποχωρούν από την υπηρεσία εφόσον έχουν συμπληρώσει τα 67 έτη και 40 έτη υπηρεσίας». Το εδάφιο αυτό είναι αδύνατο να ερμηνευτεί μονοσήμαντα εάν ερμηνευτεί συνδυαστικά (61ο , 67 + 40 έτη) και προκαλεί σύγχυση για το τι προτείνεται να ισχύει. Αν ερμηνευτεί ότι προτίθεται να κατοχυρώσει τη δυνατότητα των υπαλλήλων να μην αποχωρούν μετά το 61ο έτος όταν συμπληρώσουν τα 40 έτη προϋπηρεσίας, αλλά μπορούν να παραμείνουν έως τα 67, η εφαρμογή της σήμερα στο ΙΓΜΕ συνεπάγεται την άμεση αποχώρηση μετά την ψήφιση του ΣΝ τουλάχιστον 25 υπαλλήλων που υπηρετούν σήμερα και έχουν υπερβεί το 67ο έτος της ηλικίας τους. Μειώνει δηλαδή αυθημερόν το ήδη αποδεκατισμένο προσωπικό του ΙΓΜΕ κατά 13%.