Αρχική Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και το ΚλίμαΚείμενο 01Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Αδαμίδης | 30 Νοεμβρίου 2018, 14:39
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Απολύτως θετικό το γεγονός ότι η Κυβέρνηση κατέθεσε σε δημόσια διαβούλευση την πρότασή της για τη χάραξη ενός μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού για τη χώρα μας. Ωστόσο, μπαίνοντας στη διαβούλευση για τον Εθνικό Ενεργειακό Σχεδιασμό δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις τη μεγάλη κινητοποίηση της Greenpeace, τα μέλη της οποίας σχεδόν έχουν κατακλύσει την εφαρμογή κοινοποιώντας όχι συγκεκριμένες διακριτές θέσεις αλλά με τη μαζική αποστολή ενός συγκεκριμένου (πανομοιότυπου) μηνύματος. Τέλεια! Η Greenpeace ανακάλυψε την απόλυτη συνταγή ώστε να απαξιώσει τη δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα! Μπορεί κάλλιστα το περιεχόμενο και ο σκοπός μιας δημόσιας διαδικασίας να μετατραπεί σε μια διαδικτυακή ψηφοφορία με ελεγχόμενο και προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Προφανώς, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»! Άλλωστε, η ίδια η Greenpeace κάλεσε δημόσια τους φίλους της να συμμετάσχουν στη δημόσια διαβούλευση με ένα τυποποιημένο μήνυμα που προφανώς ούτε στη δημόσια διαβούλευση συμβάλλει ούτε – προφανώς- περιποιεί τιμή στους εμπνευστές του! Μάλιστα, είναι αποκαλυπτικός ο τίτλος σε φιλικό ιστότοπο : «Έπεσε» το opengov για τον ενεργειακό σχεδιασμό!» Σε κάθε περίπτωση, η Greenpeace μάλλον επιδιώκει τον ευτελισμό της διαδικασίας αλλά και του ίδιου του Εθνικού Σχεδίου. Σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε να καταθέσει στο δημόσιο διάλογο συγκεκριμένες θέσεις αντί να ζητήσει και να επιδιώξει το τρολάρισμα ! Οι εργαζόμενοι στον Όμιλο ΔΕΗ είμαστε υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και μάλιστα μπορούμε να καυχηθούμε ότι ως οργανωμένο κίνημα είχαμε υποστηρίξει τις πρωτοποριακές προσπάθειες της ΔΕΗ στον τομέα των ΑΠΕ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Παρ΄όλα αυτά πιστεύουμε ότι η χώρα μας μπορεί και πρέπει να αξιοποιήσει τα εγχώρια καύσιμα έναντι των εισαγομένων , όπως το φυσικό αέριο, τα οποία προκαλούν «συναλλαγματική αιμορραγία» ενώ ταυτόχρονα θέτουν σε κίνδυνο την ενεργειακή επάρκεια και την ασφάλεια εφοδιασμού. Επίσης για να μπορεί κανείς να σχεδιάσει με σύνεση δεν μπορεί να κινείται από τη δαιμονοποίηση του λιγνίτη στη θεοποίηση του φυσικού αερίου. Στο Εθνικό Σχέδιο υπάρχει μια σαφής ενίσχυση του φυσικού αερίου στο μίγμα καυσίμου αλλά αυτή η μεταβολή δεν είναι αθώα: Αφενός γιατί το φυσικό αέριο κοστίζει και αφετέρου γιατί ρυπαίνει! Στη διαδρομή μέχρι την πλήρη ανάπτυξη των ΑΠΕ , είναι σκόπιμο να εξαντληθούν τα ανοιχτά κοιτάσματα λιγνίτη στη χώρα μας για προφανείς οικονομικούς λόγους. Αναφορικά με τη συμμετοχή των υδροηλεκτρικών θα ήταν σκόπιμο να εξηγηθεί καταρχήν γιατί , ενώ η χώρα διαθέτει και λειτουργούν 3.400 ΜW καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας αυτά δεν υπολογίζονται ως ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ) και (ειδικά τα αντλησιοταμιευτικά συγκροτήματα) που είναι η πλέον προσιτή ,καθαρή και φθηνή μορφή ΑΠΕ! Η αξιοποίηση των εγχώριων κοιτασμάτων λιγνίτη μπορεί να έχει διάρκεια και μπορεί να συνεχίσει να συμβάλλει στην εθνική οικονομία με την πλήρη αξιοποίηση των πλέον σύγχρονων τεχνολογιών. Παράλληλα, η εκμετάλλευση του λιγνίτη για την τηλεθέρμανση μεγάλων πόλεων όπως η Κοζάνη, η Μεγαλόπολη, η Πτολεμαΐδα, το Αμύνταιο και η Φλώρινα συμβάλει δραστικά στη μείωση των αερίων ρύπων (που θα προκαλούσε η αλόγιστη χρήση πετρελαίου), γεγονός που θέλουν να «ξεχνούν» ορισμένοι! Πάντως, αναφορικά με το μίγμα καυσίμου στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2040 ,όπως αποτυπώνεται στο κείμενο των 226 σελίδων του ΕΣΕΚ, θα ήταν σκόπιμο να υπογραμμιστεί ότι απαιτείται η υιοθέτηση ενός ρεαλιστικού ενεργειακού μοντέλου που θα ανταποκρίνεται στις δυνατότητες της Εθνικής Οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητη η αξιοποίηση των εγχώριων κοιτασμάτων λιγνίτη και μάλιστα με δεδομένο ότι ο λιγνίτης υπολείπεται δραματικά του Φ.Α. παρά το γεγονός ότι κατ’ επανάληψη έχει καταδειχθεί ανταγωνιστικότερος από το Φ.Α ακόμη και για τιμές δικαιωμάτων εκπομπής CO2 που ξεπερνούν τα 25€/τόνο. Επειδή εκτός από οραματιστές είναι χρήσιμο να είμαστε και ρεαλιστές θα μπορούσαν οι πολέμιοι του λιγνιτη να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων όπως η ενεργειακή κρίση που έζησε η Ευρώπη το χειμώνα του 2016 και η οποία αναμένεται να ενσκήψει πάλι και φέτος λόγω των ειδικών συνθηκών σε Βέλγιο και Γαλλία; Και επειδή αρκετοί εμφανίζονται να είναι πολύ …large (ή καλύτερα γαλαντόμοι) με τον εξοστρακισμό του λιγνίτη, αξίζει να θυμηθούν μια γνωστή παροιμία που λέει «Όταν διψάει η αυλή σου, μη χύνεις έξω το νερό» . Τέλος, δεν πρέπει να διαφεύγει κανενός ότι η ανάπτυξη των ΑΠΕ δεν είναι μια απλή μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο αλλά είναι ταυτόχρονα και μια διαδικασία που κοστίζει και μάλιστα ακριβά στους καταναλωτές! Ειδικά στη χώρα μας η ανάπτυξη των ΑΠΕ τα τελευταία χρόνια οφείλεται σε γενναίες επιχορηγήσεις μέσω κρατικών ενισχύσεων. Στη χώρα μας μάλιστα με διπλή επιδότηση και κατά την εγκατάσταση και κατά τη λειτουργία (βλέπε ΕΤΜΕΑΡ). Γιώργος Αδαμίδης πρόεδρος ΓΕΝΟΠ