Αρχική Χορήγηση οικονομικών αντισταθμισμάτων σε εφαρμογή των διατάξεων των παρ. 1 και 4 του άρθρου 22 του ν. 1650/1986Άρθρο 03 – ΠροϋποθέσειςΣχόλιο του χρήστη Περιβαλλοντικές οργανώσεις ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και Εταιρία Προστασίας Πρεσπών | 22 Ιανουαρίου 2019, 21:37
Άρθρο 3 – Προϋποθέσεις: Ως προϋπόθεση χορήγησης των οικονομικών αντισταθμισμάτων του υπό διαβούλευση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος έχει οριστεί ότι τα θιγόμενα ακίνητα πρέπει να βρίσκονται εκτός αρδευόμενων γεωργικών γαιών, ή/και γεωργικών γαιών που έχουν προέλθει από αναδασµό (προϋπόθεση α) και να είναι άρτια και οικοδομήσιμα προ του χαρακτηρισμού της προστατευόμενης περιοχής (προϋπόθεση γ). Με τις εν λόγω προϋποθέσεις παρουσιάζεται ως δεδομένο ότι βασικός προορισμός των εκτός σχεδίου ακινήτων είναι η δόμηση, αντίληψη η οποία είναι εντελώς εσφαλμένη αλλά και αντίθετη με την υφιστάμενη νομοθεσία. Ειδικότερα: Από την ελληνική έννομη τάξη έχει καθιερωθεί σαφής διάκριση μεταξύ αφενός των περιοχών που βρίσκονται εντός εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως ή εντός νομίμως υφιστάμενων οικισμών και αφετέρου των λοιπών περιοχών. Τα εντός οικιστικής περιοχής ακίνητα προορίζονται κατ’ αρχήν για δόμηση, σύμφωνα με τους εκάστοτε θεσπιζόμενους όρους, οι οποίοι προσιδιάζουν στην λειτουργικότητα κάθε περιοχής. Αντιθέτως, οι περιοχές που βρίσκονται εκτός πολεοδομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, δεν προορίζονται για δόμηση, αλλά, κατ’ αρχήν, για γεωργική εκμετάλλευση, κτηνοτροφία, δασοπονία και αναψυχή. Δηλαδή, τα εκτός οικιστικών περιοχών ακίνητα προορίζονται κατ’ αρχήν για γεωργική ή άλλη σχετική εκμετάλλευση, είναι δε δυνατόν να δομηθούν μόνο κατ’ εξαίρεση και φυσικά με αυστηρότερες προϋποθέσεις σε σχέση με τις προϋποθέσεις δομήσεως εντός των οικιστικών περιοχών, κατά τρόπο προσιδιάζοντα στις ιδιομορφίες κάθε περιοχής, έτσι ώστε το φυσικό περιβάλλον να θίγεται στο ελάχιστο δυνατό. Παρέπεται λοιπόν, ότι κατά τον καθορισμό χρήσεων, όρων και περιορισμών δομήσεως σε περιοχές που ευρίσκονται εκτός των ορίων εγκεκριμένου σχεδίου ή εκτός ορίων οικισμού, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι οι περιοχές αυτές δεν προορίζονται κατ’ αρχήν για οικιστική ανάπτυξη. Επομένως η, κατά τα άρθρα 17 και 24 του Συντάγματος, προβλεπόμενη προστασία των εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων, όπως η κυριότητα, περιλαμβάνει το φάσμα των επιτρεπόμενων χρήσεων των ακινήτων, οι οποίες (χρήσεις) σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερόμενα, στις περιπτώσεις ακινήτων εκτός εγκεκριμένου σχεδίου ή εκτός ορίων οικισμού είναι πρωτίστως η γεωργική ή άλλη σχετική εκμετάλλευση και όχι η οικιστική. Δηλαδή αποζημίωση λόγω περιορισμού ή αποκλεισμού της οικιστικής εκμετάλλευσης, μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο κατ’ εξαίρεση. Κατόπιν των ανωτέρω, προτείνουμε την τροποποίηση της προϋπόθεσης (α) ώστε να μην εξαιρούνται της διαδικασίας ακίνητα που βρίσκονται εντός αρδευόμενων γεωργικών γαιών, ή/και γεωργικών γαιών που έχουν προέλθει από αναδασµό και τη διαγραφή της προϋπόθεσης (γ) περί άρτιων και οικοδομήσιμων θιγόμενων ακινήτων. Αλλιώς, συνάγεται η βούληση του νομοθέτη με την υπό διαβούλευση διαδικασία να καλυφθούν μόνο περιπτώσεις, όπου από τις προστατευτικές διατάξεις θίγεται το δικαίωμα δόμησης και όχι η γεωργική χρήση. Αυτό είναι αδικαιολόγητο καθώς εξαιρείται από τη διαδικασία η γεωργική γη, η οποία πολύ συχνά βρίσκεται κοντά ή εντός ζωνών προστασίας της φύσης ή και απόλυτης προστασίας, και για την οποία είναι νοητοί, και σε κάποιες περιπτώσεις απαραίτητοι, περιορισμοί στην καλλιέργεια ή στη βόσκηση. Επομένως και οι δυο αυτοί όροι πρέπει να απαλειφθούν και να είναι δυνατή η εφαρμογή της διαδικασίας και σε γεωργικές γαίες που δεν είναι άρτιες και οικοδομήσιμες. Η εν λόγω πρότασή μας, συνάδει πλήρως με τις περιπτώσεις εκτός σχεδίου υφιστάμενων ακινήτων, τα οποία δεν είναι οικοδομήσιμα (π.χ. έκταση μικρότερη των τεσσάρων στρεμμάτων), και επί των οποίων, από τις πράξεις χαρακτηρισμού, δεν θα επιτρέπεται, για παράδειγμα, η γεωργική καλλιέργεια για λόγους προστασίας του προστατευτέου αντικειμένου. Επεξηγηματική σημείωση-αιτιολόγηση ενδιαφέροντος: Η υποβολή σχολίων από πλευράς των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων επί του παρόντος άρθρου 3 του υπό διαβούλευση σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, βρίσκει έρεισμα στο έννομο συμφέρον των συνυπογραφουσών οργανώσεων για ορθή και πιστή εφαρμογή των πράξεων χαρακτηρισμού των προστατευόμενων περιοχών, και για την ταυτόχρονη αποτελεσματική καταπολέμηση των περιπτώσεων παραβίασης της ισχύουσας περιβαλλοντικής νομοθεσίας στις προστατευόμενες περιοχές της χώρας μας. Πρέπει να ληφθεί υπόψη, πως σημαντικές περιπτώσεις εντοπισμού παραβίασης των διατάξεων μια πράξης χαρακτηρισμού, λαμβάνουν χώρα από ιδιοκτήτες που επικαλούνται αδυναμία λήψης αντισταθμιστικών και επομένως προτάσσουν το πρόσχημα της επιβίωσης.