Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΠΕ»Άρθρο 11 – Προσαρμογή ειδικού τιμολογίου προσωπικούΣχόλιο του χρήστη Σταμάτης | 8 Νοεμβρίου 2019, 13:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σταμάτης' | 8 Νοεμβρίου 2019, 13:22

    Άλλη μια δημόσια επιχείρηση, που διαχρονικά κόστισε στους φορολογούμενους δισεκατομμύρια, που θα περάσει σε ιδιωτικά χέρια έναντι πινακίου φακής. Για να καμφθούν οι τυχόν αντιρρήσεις, πρώτα την απαξιώνουμε, και μετά την ξεπουλάμε. Πρόκειται για έργο που έχουμε δει και στο παρελθόν, ξανά και ξανά. Θυμηθείτε τον ΟΤΕ. Έλεος πια. Ασφαλώς και η μονιμότητα του προσωπικού πρέπει να καταργηθεί. Δεν νοείται ένα Νομικό πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου να προσφέρει την μονιμότητα του Δημόσιου παράλληλα με τις αμοιβές του Ιδιωτικού τομέα. Τα ρετιρέ πρέπει να κατεδαφιστούν. Όμως η επιδότηση στην τιμή του ρεύματος για το προσωπικό της ΔΕΗ, είναι κομμάτι της αμοιβής τους, που τους δόθηκε έναντι μισθού, ώστε οφείλει να συνεχιστεί ή να αντικατασταθεί με ζεστό χρήμα. Όσο για τις συντάξεις των 3.000€, είναι γνωστό πως μεταμνημονιακά ήδη έχουν περικοπεί δραστικά. Ανεξάρτητα τούτου, το ύψος των συντάξεων οφείλει να είναι ανάλογο των συνταξιουδοτικών καταβολών των ασφαλισμένων. Αν κάποιος έχει καταβάλει τα κέρατά του, δεν καταλαβαίνω το γιατί θα πρέπει να του αποδοθούν ψίχουλα. Όσο για την επιδότηση του ασφαλιστικού ταμείου της ΔΕΗ, ας φρόντιζε το Δημόσιο να το διαχειριστεί καλύτερα όλα αυτά τα χρόνια, ώστε να μην χρήζει κρατικής επιδότησης. Ασφαλώς και οι ζάπλουτοι συνδικαλιστές έγιναν με την ανοχή διαδοχικών κυβερνήσεων, που φέρουν αποκλειστικά την ευθύνη επί τούτου. Οι ιδιωτικοποιήσεις των μέχρι τότε κρατικών επιχειρήσεων ηλεκτρισμού οπουδήποτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, επέφεραν αύξηση στο κόστος του ρεύματος κατά 30% μεσοσταθμικά. Ο ιδιώτης θέλει κέρδη, και κατά κανόνα είναι αδηφάγος, δείτε τα διόδια στους αυτοκινητόδρομους. Ο δήθεν ανταγωνισμός μεταξύ ολιγοπωλίων και τέτοια κουραφέξαλα ποτέ δεν λειτούργησε στην χώρα μας. Συμφωνίες κυρίων ισορροπούν τις τιμές σε βάρος του καταναλωτή. Δείτε τον 'ανταγωνισμό' μεταξύ των τηλεπικοινωνιακών παρόχων. Πρόσφατα η τιμή των καρτοκινητών ανέβηκε 80% μέσα σε ένα βράδυ. Η Ελλάδα έχει την μακράν ακριβότερη τηλεφωνία της Ευρώπης. Προφανώς το ίδιο θα γίνει τελικά και στο ρεύμα. Όλα αυτά σε μια φάση που η χώρα χρειάζεται φθηνή ενέργεια, τόσο για τα νοικοκυριά, όσο και για τις επιχειρήσεις. Ο Μάρξ πέθανε. Το ίδιο και ο Φρήντμαν. Όπως απαξιώθηκε το κομμουνιστικό μοντέλο, όμοια και αντίστοιχα απαξιώθηκε και το αντίστοιχο νεοφιλελεύθερο. Το πρώτο μας έδωσε τα γκούλαγκ, το δεύτερο το κράχ της Λήμμαν μπράδερς. Η εμμονή σε αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος οφείλει να λήξει. Κάποτε πρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Σε τελική ανάλυση υπάρχει και ο Κέϋνς. Το Δημόσιο δεν είναι επιχειρηματίας, και δεν θα πρέπει να εμπλέκεται σε ανταγωνισμούς με ιδιώτες, εκεί όπου ο ανταγωνισμός λειτουργεί. Με την έννοια αυτή, η 'σοσιαλμανία' τύπου Παπαληγούρα, όπου το Δημόσιο αγόραζε ακριβά παραπαίουσες επιχειρήσεις, τις έχωνε χρήμα καθιστώντας τις ανταγωνιστικές, δήθεν για την προστασία των θέσεων εργασίας, και όπου τελικά τις χάριζε σε ημέτερους μεγαλοκαρχαρίες είναι για γέλια. Αν μια επιχείρηση έχει κακοδιαχειριστεί, τότε οφείλει να κλείσει, το δε προσωπικό της θα πρέπει να λαμβάνει ένα έντιμο επίδομα ανεργίας, για όσο χρόνο παραμένει σ' αυτήν. Όμως επί επιχειρήσεων κοινής ωφελείας, εκεί όπου ο ανταγωνισμός δεν λειτουργεί, θα πρέπει να παραμένουν στο Δημόσιο, προσφέροντας μια έντιμη υπηρεσία έναντι χαμηλού κόστους.