Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΠΕ»Άρθρο 16 – Τροποποίηση των άρθρων 80ΣΤ επ. του ν. 4001/2011Σχόλιο του χρήστη Νέστωρ | 11 Νοεμβρίου 2019, 22:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νέστωρ' | 11 Νοεμβρίου 2019, 22:17

    H πολιτική βούληση της κυβέρνησης λοιπόν είναι να διασπαστεί η ΔΕΠΑ σε 3 εταιρίες, Εμπορία, Υποδομές και Διεθνή, εκ των αντίστοιχων κλάδων της. Σημειώνουμε ότι αυτή είναι η τρίτη φάση διάσπασης της εταιρίας, μετά την απόσχιση των ΕΠΑ (2001) και του ΔΕΣΦΑ (2007). Ο πλήρης ιδιοκτησιακός διαχωρισμός επιβάλλεται Ευρωπαϊκά μόνο για τη δραστηριότητα Μεταφοράς (ΔΕΣΦΑ), ενώ για τη Διανομή (Υποδομές, ΕΔΑ) απαιτείται μόνο λειτουργικός διαχωρισμός. Συνεπώς, η νέα κυβέρνηση ασπάζεται και επιμένει στο μοντέλο του πλήρους ιδιοκτησιακού διαχωρισμού, όπως το προώθησε η προηγούμενη κυβέρνηση με το Ν.4602, μία πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Άλλωστε, στο αντίστοιχο μοντέλο της ΔΕΗ, μόνο ο ΑΔΜΗΕ αποσπάστηκε, ενώ ο ΔΕΔΔΗΕ παραμένει σε λειτουργικό διαχωρισμό, αλλά 100% θυγατρική της ΔΕΗ. Στη συνέχεια, ο σχεδιασμός προβλέπει να αποκρατικοποιηθούν πλήρως η "Εμπορία" και η "Υποδομές", με πώληση ολόκληρου του ποσοστού 65% του ΤΑΙΠΕΔ σε ιδιώτες, ενώ η "Διεθνή" θα παραμείνει υπό (κάποιο) κρατικό έλεγχο. Τα ΕΛΠΕ κρατούν το 35% και στις 3, έχοντας εκφράσει ενδιαφέρον να αυξήσουν τη θέση τους στην Εμπορία, πιθανώς θα απο-επενδύσουν από τις Υποδομές (πωλώντας το μερίδιό τους, μαζί με του ΤΑΙΠΕΔ, όπως και στο ΔΕΣΦΑ) και άγνωστο τι θα πράξουν με τα Διεθνή. Η συμπεριφορά, που θα επιλέξει ο μέτοχος μειοψηφίας του 35% για τις 3 εταιρίες, είναι ουσιαστική, για να μην πούμε προαπαιτούμενη, για την επιτυχή έκβαση των διαγωνισμών, αλλά και για τη βιωσιμότητα των εταιριών (ιδίως Διεθνή). Με αυτό το πρίσμα, ξενίζει η παντελής απουσία χρονοπρογραμματισμού και προαπαιτούμενων στις διατάξεις του νόμου. Η μόνη αναφορά είναι η ευχέρεια που δίνεται στο ΤΑΙΠΕΔ να εκκινήσει τη διαδικασία των διαγωνισμών ("κατά την κρίση του"), χωρίς να έχει υλοποιηθεί η διάσπαση. Με το δεδομένο των προηγούμενων αποτυχιών στις προσπάθειες αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ, πιθανή μη επιτυχημένη έκβαση των διαγωνισμών σε λογικό χρόνο, τουλάχιστο δεν θα αφήσει μία ΔΕΠΑ διαμελισμένη (και χωρίς επενδυτή)! Επειδή όμως η "μετέωρη" κατάσταση μπορεί να διαρκέσει αρκετά, είναι αναγκαίο να νομοθετηθούν όλα αυτά που χρειάζονται για τη βιώσιμη και ανταγωνιστική παρουσία της ΔΕΠΑ στον ενεργειακό τομέα: σε θέματα προσωπικού (προστασία, μισθοί), αντιμετωπίζοντας και το χρόνιο πρόβλημα εργαζόμενων μέσω "τρίτων", κινητικότητα, αξιοκρατία, δομή διοίκησης κλπ (διαγωνισμοί, προμήθειες). Η αποκρατικοποίηση προωθείται με τις διατάξεις στο παρόν άρθρο, χωρίς όμως να εξασφαλίζεται το ανταγωνιστικό πλαίσιο λειτουργίας των ιδιωτικών εταιριών, που δραστηριοποιούνται στους κλάδους εμπορίας και υποδομών. Πόσω μάλλον που, ενώ υπάρχει μέριμνα για την ευελιξία της ΔΕΗ στην ανταγωνιστική αρένα της ενέργειας, για τη ΔΕΠΑ δεν υπάρχει νύξη για μισθούς, προσλήψεις, εθελουσία κ.α. Από την άλλη, σε θέματα που απαιτείται κρατικός, κεντρικός έλεγχος και σχεδιασμός, όπως η Ασφάλεια Ενεργειακού Εφοδιασμού και τα μακροχρόνια συμβόλαια προμήθειας, η ανάπτυξη δικτύων σε περιοχές χαμηλού ή και μακροπρόθεσμου επενδυτικού (ανταποδοτικού) ενδιαφέροντος (ΕΔΑ, ΔΕΔΑ), η ανάπτυξη και επιδότηση δικτύων ΦΑ κίνησης (σε αυτοκίνητα και πλοία, συμπιεσμένο ΦΑ και ΥΦΑ) ή και ηλεκτροκίνησης, σε όλα αυτά τα καίρια θέματα υπάρχουν μόνο ασαφείς αναφορές (στο άρθρο και στην αιτιολογική), χωρίς ούτε καν να υπάρχει παραπομπή σε δευτερεύουσα νομοθεσία (υπουργικές αποφάσεις κ.α.), που θα μπορούσαν να τα ρυθμίσουν. Το ότι ορίζεται το ΤΑΙΠΕΔ θεματοφύλακας των όρων αυτών (στους διαγωνισμούς), είναι φαιδρό. Η λύση που θα ικανοποιούσε τους σχεδιασμούς για είσοδο ιδιωτών, αλλά και θα εξασφαλίζει βιωσιμότητα των εταιριών και των ενεργειακών σχεδιασμών της κυβέρνησης υπάρχει, λέγεται Holding για τις συμμετοχές που θα κρατήσει το Ελληνικό Δημόσιο (έστω 15% για καθεμία από τις Εμπορίας και Υποδομών, 65% για τη Διεθνών), με ισχυρή νομοθέτηση για τις συμφωνίες μετόχων, που θα διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον και σχεδιασμό. Στον αντίλογο, ότι αυτό καταλήγει σε πολύπλοκα σχήματα, με συμμετοχή Δημοσίου, που μηδενίζει το ενδιαφέρον ιδιωτών επενδυτών, αντιπαραβάλλουμε ότι υπάρχουν σε Ευρωπαϊκές χώρες με μεγάλες αγορές ΦΑ, υπάρχει αντίστοιχη μετοχική σύνθεση. Στην τελική, υπάρχει πάντα ο δρόμος του χρηματιστηρίου, με καθαρές και αξιοκρατικές δομές διοίκησης των εταιριών και βιώσιμα επιχειρηματικά σχέδια. Ας δούμε λοιπόν μία-μία τις 3 εταιρίες, όπως τις προδιαγράφει το παρόν σ/ν: ΔΙΕΘΝΩΝ: Δυσοίωνο το μέλλον της, χωρίς τη στήριξη κάποιας Holding, ή άλλης εταιρικής σχέσης. Δεν προβλέπεται πουθενά από που θα προέλθουν τα σημαντικά κεφάλαια επενδύσεων που απαιτούνται, οπότε διαφαίνεται διάλυση, ή απόκτηση του 100% από τον εταίρο Edison. Πανευρωπαϊκώς και παγκοσμίως, συμφέροντα στις μεγάλες υποδομές ΦΑ (αγωγοί, ΥΦΑ) έχουν οι μεγάλες εμπορικές εταιρίες, που δίνουν "ζωή" στα projects. Χωρίς "cross-benefits" από τη δέσμευση χωρητικότητας σε αγωγούς, όπως ο IGB, ή άλλες υποδομές, όπως το FSRU, πως θα προχωρήσουν αυτά τα projects; Με συναντήσεις τριμερείς, πολυμερείς, υψηλού επιπέδου και ανακοινώσεις; Τέλος, η 100% δημόσια συμμετοχή στην εταιρία, με όλες τις αγκυλώσεις που συνεπάγεται (ενιαίο μισθολόγιο, διαγωνισμοί, εγκριτική ιεραρχία κλπ), αποτελεί "εγγύηση" για την απαξίωσή της. ΥΠΟΔΟΜΩΝ: Έχει ειπωθεί πολλάκις ότι το ΦΑ είναι αγαθό που πρέπει να μπορούν να απολαμβάνουν όλοι οι πολίτες. Πως εξασφαλίζεται ότι τα επενδυτικά σχέδια των ΕΔΑ, και ιδίως της ΔΕΔΑ, θα προχωρήσουν και σε περιοχές χαμηλού ανταποδοτικού ενδιαφέροντος; Πως θα εξασφαλιστεί η συνέχεια του προγράμματος της ΔΕΔΑ, με τα δάνεια και τις εντάξεις ΕΣΠΑ;  ΕΜΠΟΡΙΑ: Η εταιρία που θα μείνει από την απόσχιση των Υποδομών και Διεθνών, "προικίζεται" με ασαφείς υποχρεώσεις για τήρηση δεσμεύσεων μακροχρόνιων συμβάσεων, για δεσμεύσεις χωρητικότητας, για Ασφάλεια Εφοδιασμού. Επίσης, "καλό είναι" να αναπτύξει το δίκτυο Αεριοκίνησης και ΥΦΑ για καύσιμο πλοίων, ίσως και Ηλεκτροκίνηση. Πως θα πειστεί ο Ιδιώτης αγοραστής να τηρήσει αυτές τις δεσμεύσεις, όταν δεν έχει καθαρό οικονομικό συμφέρον; Επίσης, από την προηγούμενη απόπειρα με τον Ν.4602, έχουν αφαιρεθεί η ενσωμάτωση της ΕΠΑ και η δυνατότητα ανάπτυξης υποδομών (ΥΦΑ κ.α.). Η Ενσωμάτωση της ΕΠΑ (ΦΑ-ΕΕΕ) είναι απαραίτητη, για άρση περιορισμών Ανταγωνισμού, αλλιώς δεν έχει καμία υπεραξία για την Εμπορία. Επίσης, η δυνατότητα του Εμπόρου να αναπτύσσει υποδομές, που θα στηρίξουν τις πωλήσεις του, είναι το κίνητρο για επενδύσεις που απαιτούνται (ΥΦΑ), σε απομακρυσμένες περιοχές, νησιά, καύσιμο ναυτιλίας. Εν ολίγοις, πιστεύουμε ότι το σ/ν είναι ακόμα σε πρόχειρη μορφή (στο α.80Ι η αρίθμηση ξεκινά 1-4 και στη συνέχεια πάλι 1-12) και δεν θα θέλαμε να αναλογιστούμε με ποιον τρόπο φτιάχνονται τα λουκάνικα. Ευελπιστούμε ότι, χωρίς να καθυστερεί ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, θα δοθεί περισσότερος χρόνος, για διαβούλευση με όλους τους φορείς, αλλά και το πολιτικό τόξο, ώστε να μην έχουμε ακόμη μία διάταξη-τσιρότο, με αμφίβολο αποτέλεσμα. Ν