Αρχική Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)Σχόλιο του χρήστη Μάρκος Γκουβάς | 10 Δεκεμβρίου 2019, 10:09
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Έχοντας ως δεδομένα ότι: 1. Ένα μεικτό, αιολικό και φωτοβολταϊκό, πάρκο ίσης επιφάνειας με εκείνη των εγκαταστάσεων και των ορυχείων ενός θερμοηλεκτρικού σταθμού, δεν είναι ακόμα σε θέση να υποκαταστήσει τον συμβατικό ατμοηλεκτρικό σταθμό. 2. Οι εκλύσεις διοξειδίου του άνθρακα της Ελλάδας αντιπροσώπευαν σχετικά πρόσφατα (2014) μόλις το 0,2% (!!!) των παγκόσμιων εκπομπών αυτού, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα (https://data.worldbank.org/indicator/EN.ATM.CO2E.KT?end=2014&start=2014&view=map), το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) επιβάλλεται να ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΕΙ ΠΛΗΡΩΣ, αναφορικά με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Και αυτό διότι, σύμφωνα με το γεω-πληροφορικό χάρτη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) (http://www.rae.gr/geo/), εκατοντάδες χιλιόμετρα κορυφογραμμών, από την Κρήτη έως τα βορειότερα σύνορά μας, σχεδιάζονται να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες, στις δε πλαγιές τους, φωτοβολταϊκά πάρκα. Αποτέλεσμα; Ήδη μια σοβαρή οπτική αλλοίωση (υποβάθμιση) του ελληνικού φυσικού τοπίου, χειρότερη ίσως εκείνης των αυθαίρετων κτισμάτων των προηγούμενων δεκαετιών, μιας και οι κορυφογραμμές, σχηματίζοντας την γραμμή του ορίζοντα, συνιστούν τα τμήματα του τοπίου με τη μεγαλύτερη τρωτότητα (ευαισθησία), εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο προβάλλονται οι διάφορες διαταραχές, όπως διδάσκει η επιστήμη της «Αρχιτεκτονικής του Τοπίου». Πέραν του σοβαρότατου πλήγματος που θα δεχθεί ο ελληνικός τουρισμός, το όλο εγχείρημα θα προκαλέσει πολλά άλλα προβλήματα, μεταξύ των οποίων: Αύξηση του αριθμού των δασικών πυρκαγιών το καλοκαίρι, εξαιτίας του εκτεταμένου δικτύου μεταφοράς ρεύματος μέσης τάσης, του απαιτούμενου προς κατασκευή σε δασικές και αγροτικές περιοχές (όπου μέχρι σήμερα δεν υπήρχε) για τις ανάγκες των ΑΠΕ. Σημειωτέον ότι είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός των δασικών πυρκαγιών, που αποδεδειγμένα είχαν την έναρξή από κολώνες μέσης τάσης ή μετασχηματιστές αυτών, όπως εκείνη της Κινέτας στις 23/7/2018 (βλ. σχετικά δημοσιεύματα ΜΜΕ στις 30/7/2019), η οποία ενδεχομένως να είχε την συμβολή της στην δυσμενή εξέλιξη της φονικής πυρκαγιάς του Ματιού λίγες ώρες αργότερα. Αύξηση της πιθανότητας πρόκλησης βλαβών στις εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών λόγω ρίψης νερού από επίγεια και εναέρια μέσα. Κίνδυνοι πρόκλησης ατυχημάτων στους πυροσβέστες από ηλεκτροπληξία (κατά τη ρίψη νερού), από εισπνοή δηλητηριωδών καπνών από καιόμενα ορυκτέλαια και άλλα υλικά των φωτοβολταϊκών. Πρόκειται για ρεαλιστικές καταστάσεις, σύμφωνα με περιγραφές πυροσβεστών που έχουν επιχειρήσει σε πυρκαγιές εισερχόμενες σε τέτοιες εγκαταστάσεις. Προβλήματα στη δασοπυρόσβεση και ιδιαίτερα στην αεροπυρόσβεση, εξαιτίας της άτακτης χωρικής τους διανομής. Ειδικότερα, η μεγάλη διασπορά των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων προκαλεί τη διάσπαση των πυροσβεστικών δυνάμεων (για την προστασία τους) και την ανάγκη αποστολής περισσότερων μέσων από το συνηθισμένο, όπως ακριβώς συμβαίνει στις περιπτώσεις πυρκαγιών στις περιοχές μίξης δασών-οικισμών. Σε αυτά ας συνυπολογιστεί ο κίνδυνος πρόσκρουσης των εναερίων πυροσβεστικών μέσων στις ανεμογεννήτριες των εκτεταμένων αιολικών πάρκων. Εμπόδια στις μεταναστευτικές διαδρομές των αποδημητικών πουλιών. Μείωση του αριθμού των αρπακτικών πουλιών. Πρόβλημα δεδομένο και υπαρκτό (http://www.ornithologiki.gr/page_cn.php?aID=1019). Τα ολιγάριθμα αρπακτικά πουλιά, που φωλιάζουν συνήθως στις βραχώδεις κορυφογραμμές της πατρίδας μας και εκμεταλλεύονται τα θερμικά, ανοδικά ρεύματα των βουνοπλαγιών κατά το θέρος στην ηπειρωτική χώρα που δεν πνέει συχνά συνοπτικός άνεμος, ώστε σχεδόν ακίνητα στον αέρα να εποπτεύουν την ευρύτερη περιοχή για θηράματα, δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι μπορεί να βρίσκονται στην πορεία των πτερυγίων των ανεμογεννητριών. Λόγω του μικρού πληθυσμού τους, ως κορυφή της τροφικής πυραμίδας, η απώλεια έστω και λίγων ατόμων τους είναι γεγονός τραγικό και σε καμία περίπτωση δικαιολογημένο. Απαράδεκτη και μόνον για αυτό το λόγο η ανάπτυξη αιολικών πάρκων στην ηπειρωτική χώρα (Άγραφα, Τζουμέρκα, κεντρική Πελοπόννησος κλπ). Σε όλα τα παραπάνω ας προστεθούν πιθανά προβλήματα στην ψυχική και σωματική υγεία των κατοίκων κοντά στις ΑΠΕ, ο θόρυβος από τις ανεμογεννήτριες, η πιθανή ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα από τα λιπαντικά και τα άλλα υλικά κατασκευής τους, τα θέματα της αντικατάστασής τους όταν οι εγκαταστάσεις πεπαλαιωθούν και πολλά άλλα. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι έχει υπάρξει πρόνοια για όλα αυτά στις προδιαγραφές εγκατάστασης των ΑΠΕ; Με άλλα λόγια, δασικές πυρκαγιές με αυξημένα προβλήματα στην αντιμετώπισή τους, αποδεκατισμός των αρπακτικών πτηνών και προβλήματα στα αποδημητικά, καθώς και μια άνευ προηγουμένου, ανεξίτηλη αλλοίωση του ελληνικού φυσικού τοπίου με μετατροπή του σε ένα απέραντο εργοστάσιο εις βάρος της ψυχικής υγείας και του θεμελιώδους δικαιώματος «απόλαυσης του περιβάλλοντος» των χιλιάδων Ελλήνων πολιτών και ξένων τουριστών, που επιζητούν την αναψυχή στα ελληνικά βουνά, καθώς και πολλά άλλα δεινά, θα συνιστούν το τίμημα του σχεδιασμού για μείωση της ηλεκτροπαραγωγής από ατμοηλεκτρικούς σταθμούς κατά μόλις το 1/3 αυτής και συμβολή της Ελλάδας στη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά μόλις 0,06% ! Και το τραγικότερο της όλης ιστορίας, η πλήρης αντίφαση μεταξύ των ενθουσιωδών σχεδιασμών του ΕΣΕΚ για τις ΑΠΕ από τη μια και της σημερινής υστερίας Ελλάδας και γειτόνων της για τους υδρογονάνθρακες της Μεσογείου από την άλλη. Αυτών η εκμετάλλευση δεν πρέπει να προβλέπεται από το ΕΣΕΚ, ώστε να γίνει με σύνεση και μάλιστα μετά την εξάντληση των υπαρχόντων παγκόσμιων αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων; Στις σελ. 60, 64, 157-158 και 161-164 του παρόντος σχεδίου δεν είναι εμφανής μια τέτοιου είδους διάθεση και «περιβαλλοντική» ευαισθησία από τους συντάκτες, κατά πρώτο λόγο και τις ελληνικές κυβερνήσεις κατ’ επέκταση. Στους προαναφερόμενους προβληματισμούς, ας προστεθούν κι εκείνοι για την αδειοδότηση των υφιστάμενων αιολικών πάρκων έπειτα από μεγάλες πυρκαγιές, όπως στον Κιθαιρώνα το 2009, σε ολόκληρη την νότια Εύβοια την τελευταία 20ετία, την Αιτωλοακαρνανία και αλλού (πυρκαγιές που έπαψαν στις περιοχές αυτές μετά την κατασκευή των πάρκων) ή για την κατασκευή αιολικών πάρκων εντός Ζωνών Ειδικής Προστασίας ορνιθοπανίδας (ολιγάριθμων ζευγαριών αρπακτικών Λυρκείου όρους, GR2510004). Τα παραδείγματα πολλά… Καθίσταται, συνεπώς, αναγκαία μια ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ του ΕΣΕΚ αναφορικά με τα θέματα των ΑΠΕ, ως ασυμβίβαστες με τη θέση (στις διαδρομές των αποδημητικών πτηνών), τη μικρή έκταση, τη γεωμορφολογία, το κλίμα και τις άλλες φυσικές ιδιαιτερότητες του ελλαδικού χώρου. Και αναφερόμαστε στο κλίμα της Ελλάδας, διότι πέραν της μεγάλης διάρκειας ηλιοφάνειας, αυτό χαρακτηρίζεται και από τα μακράς διαρκείας ξηρά και θερμά καλοκαίρια, που έχουν ως συνέπεια την ξήρανση των χόρτων και τις πυρκαγιές, γεγονός που αποδεικνύει την μονομέρεια και τον στενό επιστημονικό ορίζοντα των σχεδιαζόντων την ενεργειακή πολιτική της πατρίδας μας. Θα υποχρεωθούν άραγε οι ιδιοκτήτες των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων για πλήρη αποψίλωση αυτών (γυμνό έδαφος) με την έναρξη κάθε αντιπυρικής περιόδου; Ας καταλάβουν, επιτέλους, οι πάντες ότι ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά δεν έχουν θέση στα ελληνικά βουνά, σε δημόσια γη, αλλά σε ταράτσες και υπαίθριους χώρους κατοικιών και βιομηχανιών, σε δομημένο περιβάλλον (όπου ελαχιστοποιούνται τα προαναφερόμενα μειονεκτήματά τους), καθώς και στις απέραντες, ανεμώδεις στέπες των πραγματικά ενεργοβόρων και ρυπογόνων χωρών του πλανήτη (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία κλπ). Τα ενεργειακά προβλήματα έχουν τη λύση τους στην ευαισθητοποίηση, εκπαίδευση και παροχή πάσης φύσεως διευκολύνσεων στον πολίτη (ή και στην επιβολή αυστηρών μέτρων αν αυτός δεν καταλαβαίνει) για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και όχι στην στροφή προς τις λεγόμενες «ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Δεν είναι δυνατόν να επιζητούμε κατασκευή ΑΠΕ, όταν π.χ. το καλοκαίρι δεν μπορείς να σταθείς από την, εκ των κλιματιστικών, υπερβολική ψύξη σε δημόσιες υπηρεσίες, μεγάλες επιχειρήσεις, μέσα μαζικής μεταφοράς κλπ. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία χρήσης κλιματιστικού σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές της Ελλάδας (Τρίπολη, Ιωάννινα, Κοζάνη κλπ) κατά τις ημέρες χωρίς καύσωνα. Ας χρησιμοποιηθεί, τουλάχιστον, σωστά η ενέργεια από τις ήδη υπάρχουσες εγκαταστάσεις ΑΠΕ και να σταματήσει το κακό εδώ και τώρα!