• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ' | 13 Δεκεμβρίου 2019, 21:12

    ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΜΑΖΑΣ 4.3.1.3. Εξέλιξη της ηλεκτροπαραγωγής Στη σελίδα 258 γίνεται μια σωστή επισήμανση: «Αξίζει να γίνει και ειδική αναφορά στη νέα ισχύ ΑΠΕ που αναμένεται να εγκατασταθεί από μονάδες με χαρακτηριστικά πλήρως κατανεμόμενης ηλεκτροπαραγωγής (δηλαδή σταθμοί με εκμετάλλευση γεωθερμικών πεδίων, βιομάζας και βιοαερίου) όπου και προβλέπεται μέχρι το έτος 2030 να έχουν σχεδόν πενταπλασιάσει τη σημερινή εγκατεστημένη ισχύ τους. Οι σταθμοί αυτοί είναι απαραίτητοι για την εύρυθμη λειτουργία του εγχώριου ηλεκτρικού συστήματος, λαμβάνοντας υπόψη και τα αναμενόμενα μεγάλα μεγέθη ηλεκτροπαραγωγής από μεταβλητές ΑΠΕ, ώστε να μπορούν λειτουργούν και ως εξισορροπητικά φορτία σε χρονικές στιγμές που αυτό θα απαιτείται. Η ανάπτυξη αυτής της κατηγορίας σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ, αποτελεί μια επιπρόσθετη πρόκληση αναφορικά με την ανάπτυξη του ενεργειακού συστήματος γιατί απαιτεί σε τοπικό επίπεδο βέλτιστο συντονισμό τόσο στη φάση της αδειοδότησης και κατασκευής όσο και στη φάση της λειτουργίας των σταθμών αυτών, ενώ πρέπει να επισημανθεί και ότι αφορά σταθμούς ΑΠΕ με τη μεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία μεταξύ των τεχνολογιών ΑΠΕ στο πλαίσιο της χρονικής περιόδου λειτουργίας τους» Στη σελίδα 36 γίνεται η αισιόδοξη πρόβλεψη ότι η συμβολή της βιοενέργειας στην ηλεκτροπαραγωγή θα είναι το 2030 1580 GWh (μειωμένη σε σχέση με στο προηγούμενο ΕΣΕΚ όπου ήταν 1740 GWh). Είναι απορίας άξιο από που αντλείται αυτή η εκτίμηση, όταν: • Μεταξύ 2010 και 2018 η αύξηση ήταν από περίπου 150 GWh σε 300 GWh. • Στην σχετικά πρόσφατη νομοθεσία (2016) μόνον αντικίνητρα υπήρξαν σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση (μείωση τιμών αναφοράς, αποκλεισμός από ενίσχυση από τον αναπτυξιακό, εφαρμογή διαφορικής προσαύξησης, προοπτική ένταξης σε καθεστώς δημοπρασιών που χαρακτηρίζει ώριμες και ανταγωνιστικές ΑΠΕ κλπ.). • Το καθεστώς και οι πρακτικές για την παροχή δυνατοτήτων σύνδεσης στο δίκτυο εξακολουθεί να είναι εχθρικό και να μην αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες των μονάδων ελεγχόμενης παραγωγής (βλ. παραπάνω παρ. 2). Αποτέλεσμα αυτού είναι στη μισή Ελλάδα (Ήπειρος, Δ. Στερεά, Πελοπόννησος, Νησιά πλην Κρήτης), η Βιοενέργεια να είναι ουσιαστικά αποκλεισμένη από πρόσβαση στο δίκτυο. • Η αβεβαιότητα για τους επενδυτές στους τομείς αυτούς έχει επιταθεί με την ρήτρα δυνατότητας αλλαγής των ΤΑ (Τιμές Αναφοράς, άλλως Ταρίφες) με απλή υπουργική απόφαση (άρθρο 4, παρ. 5 του Ν. 4414). Οι αποφάσεις αυτές είναι εφαρμοστέες 2 έτη μετά την λήψη τους, τη στιγμή που ο μέσος χρόνος ωρίμανσης (από την αίτηση στον ΔΕΔΔΗΕ μέχρι την ενεργοποίηση της) κάθε μονάδας βιοαερίου - βιομάζας είναι 3,7 έτη (στοιχείο από τον πίνακα αιτήσεων του ΔΕΔΔΗΕ). • Σε όλο το κείμενο του «Εθνικού σχεδίου» δεν υπάρχει ουδεμία αναφορά σε προοπτικές ή μέτρα βελτίωσης της κατάστασης. Αντίθετα, υπάρχει χαρακτηριστική έλλειψη αναφοράς στο βιοαέριο και τη βιομάζα σε διάφορα επιμέρους σημεία του σχεδίου. Αλλά το σημαντικότερο είναι κατά τον επόμενο χρόνο, οπότε θα πρέπει να προωθηθούν τα μέτρα ενίσχυσης των ΑΠΕ με νομοθετικές και ρυθμιστικές αποφάσεις, να αρθούν οι παρεμποδιστικοί παράγοντες ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του 2030 και, το κυριότερο, να μπουν οι βάσεις για το πιο δύσκολο στόχο που είναι η πλήρης κλιματική ουδετερότητα το 2050.