Αρχική Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)Σχόλιο του χρήστη Χρυσάνθη Ζ. | 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:20
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το ΕΣΕΚ δε μπορεί να συνίσταται μόνο από υψηλούς στόχους μείωσης εκπομπών, μέσω παρεμβάσεων χωρίς να εξετάζεται από περιβαλλοντική σκοπιά το αντίκτυπο που θα έχουν οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις. Τέτοιας κλίμακας βιομηχανικές εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΒΑΠΕ) επέχουν σοβαρές και μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις στα παρθένα οικοσυστήματα μέσα στα οποία σχεδιάζονται να μπουν. Οι πολίτες δεν έχουν την απαραίτητη πληροφορία για να κατανοήσουν το πραγματικό αντίκτυπο που θα έχει αυτό στον κάθε τόπο αλλα και στο σύνολο της χώρας. Σε κανένα κεφάλαιο , ούτε καν παράγραφο, δεν αναλύεται τι σημαίνει η εγκατάσταση Α/Γ, Υδροηλεκτρικών, Φ/Β σε περιοχές που σήμερα αποτελούν το μεγαλύτερο πλούτο βιοποικιλότητας στην Ελλάδα. Για παράδειγμα είναι απορίας άξιο πώς τόσο τσιμέντο που απαιτείται για τη θεμελίωση μιας Α/Γ και όλα τα συνοδά έργα θεωρείται περιβαλλοντικά «σωστό» και σύμφωνο με την «κλιματική ουδετερότητα». Ίσως και να ήταν αν σχεδιάζονταν τοπικά σε μικρή κλίμακα συμπληρωματικά με άλλες ΑΠΕ σε συνδυασμό με πρόσθετα ουσιαστικά μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας και σίγουρα μονο σε ήδη επιβαρυμένα μη παρθένα οικοσυστήματα κ.ο.κ. Σε όλες τις βουνοκορφές της Ελλάδας (Αγραφα, Βασιλίτσα, Ζήρεια, κ.α, έχουν αδειοδοτηθεί να τοποθετηθούν αιολικές εγκαταστάσεις για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Σε όλα τα ποτάμια και τα ρέματα σχεδιάζονται υδροηλεκτρικά φράγματα με αποτέλεσμα να στερέψουν τα αναρίθμητα τρεχούμενα νερά (τα τελευταία ελεύθερα – μη δεσμευμένα για εκμετάλλευση- των Βαλκανίων). Το αντίκτυπο αυτών των σχεδιαζόμενων παρεμβάσεων στις ορεινές περιοχές καταγωγής μας, στον ανερχόμενο ποιοτικό αγροτοτουρισμό και στον ορεινό αθλητικό τουρισμό αλλά και στον πρωτογενή τομέα, στις αγροτικές καλλιέργειες και στην κτηνοτροφία θα είναι ολέθρια καταστροφικό και θα συμβάλει στην οριστική εξαφάνιση κάποιων από των προαναφερθέντων παραγωγικών τομέων. Την ίδια στιγμή που σχεδιάζουμε και υποβάλλουμε φάκελο στην UNESCO για να ενταχθεί η «μετακινούμενη κτηνοτροφία» στο ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ UNESCO, την ίδια στιγμή ετοιμάζουμε βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε εκτάσεις που ακόμη ευδοκιμεί η κτηνοτροφία (Πίνδος, Ηπειρος, κ.α) με αποτέλεσμα τον αφανισμό της τελευταίας γενιάς που ασχολείται, αντί να δίνουμε κίνητρα σαν χώρα για την προστασία και την περαιτέρω ανάπτυξη της. Το ίδιο ισχύει και για τον αλπινισμό που πολύ πρόσφατα εντάχθηκε στον αντίστοιχο κατάλογο της UNESCO ως προστατευόμενος τομέας άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι αυτονόητο ότι οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις με στόχο τη μείωση εκπομπών δεν χωράνε παντού και κυρίως δε χωράνε οπουδήποτε! Η έλλειψη του διαμορφωμένου ειδικού χωροταξικού για τις ΑΠΕ είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και κανένα ΕΣΕΚ δε πρέπει να εγκριθεί εθνικά ή Ευρωπαϊκά, πριν την ολοκλήρωση του.