Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για τη Μακροχρόνια Στρατηγική για το έτος 2050Μακροχρόνια Στρατηγική για το έτος 2050Σχόλιο του χρήστη Δήμητρα Κρόμπα - ΔΕΗ Α.Ε. | 26 Δεκεμβρίου 2019, 18:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δήμητρα Κρόμπα - ΔΕΗ Α.Ε.' | 26 Δεκεμβρίου 2019, 18:47

    Σχόλια ΔΕΗ A.E. επί της «Μακροχρόνιας Στρατηγικής για το έτος 2050» Η ΔΕΗ Α.Ε. θεωρεί ότι η εκπόνηση «Μακροχρόνιας Στρατηγικής για το έτος 2050» είναι ένα ιδιαίτερα θετικό βήμα από την πλευρά της Πολιτείας, με δεδομένο ότι οι επενδύσεις στον ηλεκτρικό τομέα απαιτούν κατά κανόνα υψηλά κεφάλαια και μακρούς χρόνους υλοποίησης, συνεπώς χρειάζονται ορατότητα δεκαετιών για τον προγραμματισμό, την υλοποίηση, τη λειτουργία και την απόσβεσή τους. Η ΔΕΗ Α.Ε. χαιρετίζει το στόχο της Πολιτείας για μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα της Ελληνικής Οικονομίας έως το 2050. Η υψηλή διείσδυση των τεχνολογιών ΑΠΕ έως το 2050 είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, σε συμφωνία με τους στόχους «απανθρακοποίησης» (decarbonisation) και «πράσινης οικονομίας» (green deal). Ως μοναδικό σχόλιο θα θέλαμε να αναφέρουμε τον προβληματισμό μας αναφορικά με τη συμμετοχή του αερίου στο μίγμα του 2050, που παραμένει σχετικά υψηλή, πρακτικά σε όλα τα σενάρια που έχουν εξετασθεί στη μελέτη «Μακροχρόνιας Στρατηγικής», κι αυτό για λόγους στήριξης του Συστήματος λόγω της μεγάλης διείσδυσης μεταβλητών ΑΠΕ. Προβλέπεται από τη μελέτη ότι -όχι μόνο θα διατηρηθεί σημαντική ισχύς μονάδων αερίου στο Σύστημα- αλλά επίσης ότι οι μονάδες αυτές θα έχουν υψηλούς συντελεστές φόρτισης (έως και 84% σε κάποια σενάρια), ως μονάδες στρεφόμενης εφεδρείας που θα λειτουργούν συνεχώς σε ενδιάμεσο φορτίο - και όχι μόνο στις κρίσιμες περιόδους και στις αιχμές. Η μελέτη αναφέρει ότι οι συμβατικές αυτές μονάδες θα είναι αναγκαίες γιατί οι τεχνολογίες αποθήκευσης δεν θα επαρκούν από μόνες τους για τη στήριξη των μεταβλητών ΑΠΕ. Σύμφωνα με τη μελέτη, η απαίτηση για απανθρακοποίηση -παρά την εκτεταμένη καύση αερίου για ηλεκτροπαραγωγή- επιτυγχάνεται κυρίως με τη χρήση «carbon neutral» αερίου (συνθετικού αερίου, βιοαερίου κ.α.,) αντί για φυσικό αέριο. Κατά την άποψή μας, οι τεχνολογίες παραγωγής συνθετικού αερίου κλπ σε μεγάλη κλίμακα είναι εξαιρετικά ανώριμες και αβέβαιες (με βάση τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα) και με ερωτήματα όσον αφορά το τελικό κόστος και τη βιωσιμότητά τους. Κατά την εκτίμησή μας, το 2050 θα έχουν πλέον ωριμάσει πλήρως και αναπτυχθεί σε μέγιστο βαθμό οι τεχνολογίες αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίες και θα έχουν επιτύχει σχετικά χαμηλά κόστη. Με την ανάπτυξη των τεχνολογιών αποθήκευσης αναμένουμε να εκλείψει η ανάγκη για λειτουργία συμβατικών μονάδων. Αλλά ακόμα κι αν παραμείνουν κάποιες συμβατικές μονάδες διαθέσιμες στο Σύστημα το 2050, κυρίως για αντιμετώπιση κρίσεων και καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, αυτές θα πρέπει να είναι ευέλικτες μονάδες (π.χ. αεριοστροβιλικές μονάδες) οι οποίες θα λειτουργούν ελάχιστες ώρες το χρόνο, μόνο κατά τις κρίσιμες περιόδους.