Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 44 Τροποποίηση του π.δ. 59/2018Σχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Τσιακμάκης | 8 Μαρτίου 2020, 16:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Τσιακμάκης' | 8 Μαρτίου 2020, 16:40

    Αναφορικά με το προτεινόμενο άρθρο 14.γ. του π.δ. 59/2018. Εδώ προκύπτει το τίμιο ερώτημα: Καταργούμε de facto τις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000; Δεν είναι ορθολογικό το άρθρο, θα προκαλέσει μεγάλες οικολογικές καταστροφές σε περίπτωση που τελικά προχωρήσει. Είναι επικίνδυνο να κατατεθεί στη Βουλή ως έχει. Συνεπώς, προκύπτει η υποχρέωση και κρούσουμε τον κώδωνα. Συγκεκριμένα: Πρωτίστως, η παρ. 34 για τις εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Ποιες εγκαταστάσεις; Ποιων διαστάσεων; Ποιου μεγέθους; Ποιας έκτασης; Κοκ. Στο σημείο αυτό, με μισή γραμμή, θέλουμε με εθνική νομοθεσία να χαράξουμε δική μας εθνική «περιβαλλοντική» πορεία. Συνδυαστικά με τις προτεινόμενες διατάξεις των άρθρων 14.α. και 14.β. περί οδοποιίας και κατασκευής εγκαταστάσεων και δικτύων κοινής ωφέλειας, πλήττεται καταστροφικά το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών. Αφού δημιουργήσαμε, οφθαλμοφανώς, τις τελευταίες δεκαετίες τις ασχημότερες πόλεις της «δυτικής» Ευρώπης (τουλάχιστον), δυστυχώς, με το άρθρο 14.γ. (συνδυαστικά με «βοηθητικές» παραγράφους των άρθρων 14.α. και 14.β.) οδεύουμε με κίνδυνο να δημιουργήσουμε, τις επόμενες δεκαετίες, την ασχημότερη ύπαιθρο χώρα. Ολέθριο για την περιβαλλοντική και αισθητική ιστορία της ελληνικής υπαίθρου, η οποία είναι συνυφασμένη με την πολιτιστική φυσιογνωμία και κληρονομιά του τόπου. Όλα αυτά θα επιφέρουν θεμελιώδη περιβαλλοντική και οικονομική ζημία στη χώρα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Ασφαλώς, η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ είναι επιβεβλημένη και στόχος του μέλλοντος, όχι όμως στις Ζώνες διαχείρισης οικοτόπων και ειδών. Η διαφορά από τις άλλες εγκαταστάσεις είναι προφανής, καθώς οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ είναι δυσανάλογου μεγέθους με σειρά πολλών συνοδών έργων. Προφανέστατα, πρέπει να αφαιρεθεί η παρ. 34 από το άρθρο 14.γ. Εν συνεχεία η παρ. 25 «Εξορυκτικές δραστηριότητες (Ορυχεία – Λατομεία – Μεταλλεία, Αμμοληψία, Ζώνες αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων)», προφανέστατα δεν έχει σχέση με τη φύση των Ζωνών διαχείρισης οικοτόπων και ειδών και πρέπει να αφαιρεθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, η χώρα μεταβαίνει σε ένα νέο μοντέλο διαχείρισης της υπαίθρου, χωρίς διαφύλαξη των, ουσιωδών για την τουριστική οικονομία, στοιχείων του τοπίου και χωρίς προστασία των οικοσυστημάτων. Με τις προτεινόμενες παρ. 34 και 25 του άρθρου 14.γ., σαφέστατα, η χώρα εγκαταλείπει τις προστατευόμενες περιοχές. Αυτό που προτείνεται, ως άμεση επιτακτική αλλαγή, είναι η μεταφορά των εγκαταστάσεων και λειτουργιών των παρ. 34 και 25, έστω, στο άρθρο 14.δ., υπό την προϋπόθεση απόστασης τουλάχιστον δεκαπέντε (15) χιλιομέτρων, σε ευθεία γραμμή, από τα εξωτερικά όρια περιοχών της Ζώνης του άρθρου 14.γ.