Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 34 Σύσταση και Αρμοδιότητες των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων ΠεριοχώνΣχόλιο του χρήστη Αντώνης Μπαρνιάς | 10 Μαρτίου 2020, 11:25
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεν αναφέρεται καμία πρόβλεψη σχετικά με την μέθοδο διαβούλευσης και ιδίως την μέθοδο παρουσίασης και κυρίως τελικής χρήσης των αποτελεσμάτων της διαβούλευσης για την βελτιστοποίηση της διαχείρισης των προστατευταίων αντικειμένων. Δεν προκύπτει από πουθενά η υποχρέωση των τοπικών και περιφερειακών φορέων να λάβουν υπόψη τους τα οιαδήποτε αποτελέσματα της όποιας διαβούλευσης. Η επικουρία των αρμόδιων αρχών οφείλει να συνίσταται κατά κύριο λόγο σε θέματα πρόληψης των περιβαλλοντικών παραβάσεων και δευτερογενώς σε ζητήματα καταστολής ή θεραπείας. Η αφαίρεση της αρμοδιότητας παροχής γνωμοδοτήσεων για την λήψη αποφάσεων έγκρισης περιβαλλοντικών όρων σε έργα και δραστηριότητες, από τις ΜΔΠΠ και για τις περιοχές αρμοδιότητας τους, ακυρώνει ουσιαστικά την οιαδήποτε προσπάθεια επικουρίας των αρχών στον έλεγχο εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Επίσης, η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και η οργάνωση μέτρων αντιπυρικής προστασίας αποτελεί θεσμικό αντικείμενο και υποχρέωση της Δασικής Υπηρεσίας (Ν. 2612/1998 και 4662/2020). Από το εν λόγω άρθρο δεν προκύπτει καμία βαρύτητα των προτάσεων των ΜΔΠΠ στον αντιπυρικό σχεδιασμό. Αναφορικά με τα Τοπικά Σχέδια Δράσεων Προτεραιότητας, επιβάλλεται να είναι αντικείμενο μελέτης των Σχεδίων Διαχείρισης και να έχουν ήδη καταρτιστεί ταυτόχρονα με την κατάρτιση και πριν την έναρξη εφαρμογής των ΣΔ. Σε αντίθετη περίπτωση το ΣΔ δεν είναι σε θέση να καθορίσει προτεραιότητες διαχείρισης και άρα δεν επιτελεί τον βασικό σκοπό ύπαρξης του. Κατά συνέπεια το (θ) δεν αποτελεί καν αρμοδιότητα. Οι ΜΔΠΠ δεν λειτουργούν ως πάροχοι υπηρεσιών οικοτουρισμού τόσο λόγω διοικητικού όσο και νομικού καθεστώτος. Αποτελεί επαγγελματικό αντικείμενο του ιδιωτικού τομέα όπως γραφεία παροχής υπηρεσιών τουρισμού ή εναλλακτικού τουρισμού, με αντίστοιχες επαγγελματικές άδειες και υποχρεωτικές πιστοποιήσεις από διεθνείς φορείς της ελεύθερης αγοράς τουρισμού για την νόμιμη λειτουργία τους. Παράλληλα ή έννοια του οικοτουρισμού ενδεχομένως να πρέπει να επανεξεταστεί και να αντικατασταθεί με την έννοια του βιώσιμου τουρισμού. Επιπλέον, η πρόβλεψη αυτής της αρμοδιότητας συγκρούεται με την αντίστοιχη πρόβλεψη (δ) του Άρθρου 38. Επίσης, δεν είναι σαφές ποιους και με ποιο τρόπο θα υποστηρίξουν οι ΜΔΠΠ για την εκτέλεση προγραμμάτων. Η συμμετοχή σε προγράμματα αυτού του είδους που περιγράφονται στο άρθρο και ιδίων σε εθνικά και ευρωπαϊκά, καθορίζεται εξ αρχής με την συμμετοχή των φορέων ως κύριων ή εν γένει εταίρων. Δεν δύναται να υπάρξει ενεργή συμμετοχή φορέα υποστηρικτικά, χωρίς δηλαδή σαφές φυσικό και οικονομικό καταμερισμό και αντικείμενο και άρα χωρίς υφιστάμενους πόρους και μέσα, στο πλαίσιο υποβολής προτάσεων.