Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 48 Ρυθμίσεις για τη διαδικασία ανάρτησης, κύρωσης και αναμόρφωσης των δασικών χαρτώνΣχόλιο του χρήστη Εξωραϊστικός & Εκπολιτιστικός Σύλλογος η "Αύρα" Μαραθώνα | 15 Μαρτίου 2020, 19:34
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Προτείνουμε η παράγραφος 2 του άρθρου 48 να συμπληρωθεί ως εξής: «Οι δασικές εν γένει εκτάσεις ……. ή άλλες διοικητικές πράξεις Υπουργείων, Νομαρχιών, Ο.Τ.Α, Δημοσίων Οργανισμών, που οδηγούν σε νόμιμη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, καθώς και τα λοιπά διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας και των Ο.Τ.Α., αποτελεί τον δασικό χάρτη.». Αιτιολογία Πρέπει να συμπεριληφθούν και άλλες νόμιμες πράξεις της διοίκησης, διότι Αυτοτελείς οικισμοί και οικιστικές περιοχές έχουν δημιουργηθεί με νόμιμες πράξεις της διοίκησης που προσδιόριζαν την νόμιμη αλλαγή χρήσης γης και τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας και δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί και έγιναν πριν του συντάγματος του 1975, όπως αποφάσεις του τότε Υπουργείου Γεωργίας, των τότε Νομαρχιών, για εκχέρσωση, κατάτμηση, διανομή, μεταβίβαση και εκποίηση εκτάσεων, άδειες πολεοδομίας, άδειες ναοδομίας, δημόσια και δημοτικά έργα (διανοίξεις, συντήρηση και ασφαλτόστρωση οδών, περισυλλογή απορριμμάτων, συντήρηση πρασίνου, υποδομών, συντήρηση και επισκευή δικτύου ύδρευσης και δημοτικού φωτισμού, δημόσιες συγκοινωνίες, δημοτικά κοιμητήρια, πλατείες, παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι κλπ), έργα κοινής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗ, ΕΛΤΑ που όλα τότε ήσαν δημόσιοι οργανισμοί) θα πρέπει να προστεθούν στο ως άνω άρθρο ώστε να λήξη η ταλαιπωρία χιλιάδων ιδιοκτητών. Η έκταση του οικισμού έχει απολέσει το δασικό της χαρακτήρα και έχει αποκτήσει αστικό, με νόμιμες πράξεις της διοίκησης (άδειες εκχέρσωσης, διανομής, μεταβίβασης, πολεοδομίας), οι οποίες εκδόθηκαν πριν τις 11-6-1975 και παραμένουν ισχυρές καθόσον δεν έχουν ακυρωθεί ή ανακληθεί. Σε απόφαση 15η/27-03-2015 της Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Ανατολικής Αττικής (Ε.Ε.Δ.Α.Α.), αναφέρεται ότι «η νόμιμη μεταβολή του χαρακτήρα της επίδικης έκτασης δεν συνίσταται στην εκχέρσωσή της, αλλά στην αλλαγή της χρήσης της γης από δασική σε οικιστική με πράξεις της διοίκησης πριν την 11-6-1975». Το άρθρο 7 παράγραφος 1 του Νόμου 4164/2013, αναφέρει ότι «Εκτάσεις που έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11-6-1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις, κατά την διαδικασία του άρθρου 14 του Νόμου 998/1979, και δεν κηρύσσονται αναδασωτέες.». Η Ειδική Γραμματεία Δασών δίνει οδηγίες (Αρ. Πρωτ. 135724/4387/11-9-2013) προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις δια την εφαρμογή της διάταξης της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Νόμου 4164/2013, στις οποίες αναφέρει ότι «προκειμένου ν’ αντιμετωπιστούν ζητήματα χαρακτηρισμού των εκτάσεων που πραγματευόμαστε και, κατ’ επέκτασιν, ιδιοκτησιακά ζητήματα αυτών, λαμβάνονται υπόψη οι δύο προϋποθέσεις που τίθενται στην παράγραφο 1 του άρθρου 38 του Νόμου 998/1979, ότι για μη υπαγωγή των εν λόγω εκτάσεων στις δασικές διατάξεις πρέπει αυτές να έχουν απολέσει τη δασική τους βλάστηση πριν την 11-6-1975, καθώς και να καθίσταται αδύνατη η ανατροπή της δημιουργημένης κατάστασης που προκλήθηκε με την υφιστάμενη χρήση». Όσον αφορά δε τις δύο προϋποθέσεις πιστεύουμε ότι καλύπτουν την έκταση του οικισμού, διότι και έχει απολέσει τη δασική της βλάστηση πριν την 11-6-1975 και είναι αδύνατη η ανατροπή της δημιουργημένης κατάστασης που προκλήθηκε με την υφιστάμενη χρήση. Εκτός αν είναι ποτέ δυνατόν να εξαφανιστεί ή κατεδαφιστεί ή να γίνει δάσος, ένας αυτοτελής οικισμός απογραφής 1981 έως 2011 που σήμερα είναι πλήρως διαμορφωμένος σε οικιστική περιοχή έχοντας 191 μόνιμους κατοίκους και 221 κατοικίες. Ο οικισμός άρχισε να δημιουργείται στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες, όταν πήγαν πρώτη φορά στον οικισμό, δεν συνάντησαν δασική έκταση αλλά μία έκταση πετρώδης και χέρσα. Συνεχίζοντας να ενεργούν νόμιμα, άρχισαν σταδιακά να λαμβάνουν βεβαιώσεις από τα αρμόδια δασαρχεία ότι η έκταση την οποία καλύπτει ο οικισμός δεν αποτελεί δάσος-δασική έκταση και δεν έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Αξίζει να επισημανθεί ότι είναι τα ίδια αρμόδια Δασαρχεία, που επέβλεπαν τις εκχερσώσεις και την τήρηση των όρων αυτών. Επιμένοντας να ενεργούν νόμιμα άρχισαν να κατασκευάζουν τις πρώτες κατοικίες με πολεοδομικές άδειες, σε όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Οι αυθαίρετες κατοικίες που κατασκευάστηκαν μετά νομιμοποιήθηκαν με τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους, πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα και φόρους. Η Δ.Ε.Η. και ο Ο.Τ.Ε. (τότε Δημόσιοι Οργανισμοί) εγκατέστησαν δίκτυο ηλεκτρισμού και δίκτυο τηλεπικοινωνιών αντίστοιχα και τροφοδότησαν νόμιμα τις κατοικίες. Τα ΕΛ.ΤΑ. τοποθέτησαν συστοιχίες γραμματοκιβωτίων. Η Κοινότητα Μαραθώνα φρόντιζε να παρέχει όλες εκείνες τις ευκολίες της υποδομής, συντήρηση και ασφαλτόστρωση οδών, περισυλλογή απορριμμάτων, συντελώντας στην διαμόρφωση της έκτασης σε ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο δηλ. ως αυτοτελής οικισμός. Σήμερα διαθέτει πλήρες οδικό δίκτυο, ασφαλτοστρωμένο κατά 60%, πέντε (5) πλατείες, παιδική χαρά, άψογη ρυμοτομία με το ιπποδάμειο σύστημα. Βεβαίωση με αριθ. πρωτ. 5869/29-3-2017, από τον Δήμο Μαραθώνα, ότι στον οικισμό «Αύρα» οι κοινόχρηστοι χώροι του (δρόμοι, πλατείες, παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι κ.λ.π.) καθώς και το Δίκτυο Ύδρευσης διαμορφώθηκαν, διανοίχτηκαν και εγκαταστάθηκαν πριν την 11/6/1975 με δαπάνες της τότε Κοινότητας Μαραθώνα για τις ανάγκες των οικιστών της εν λόγω περιοχής. Η συντήρηση και επισκευή των εν λόγω έργων, γίνονταν πάντα από τις τεχνικές υπηρεσίες της τέως Κοινότητας Μαραθώνα, μετέπειτα Δήμου Μαραθώνα και συνεχίζονται μέχρι σήμερα από τον Καλλικρατικό Δήμο Μαραθώνα συντελώντας στην διαμόρφωση της έκτασης σε ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο δηλ. ως αυτοτελής οικισμός. Κατά συνέπεια η υφιστάμενη σημερινή του κατάσταση, ως οικισμός, αποτελεί μία πραγματικότητα. Οι προτάσεις μας λοιπόν θα πρέπει να οδηγήσουν στην κατανόηση από την Διοίκηση, ότι οι αυτοτελείς οικισμοί και οικιστικές περιοχές δεν αποτελούν οικισμούς παρανόμων πολιτών με παραπτώματα κακουργηματικού χαρακτήρα αλλά πολιτών οι οποίοι ναι μεν δόμησαν αυθαίρετα σε μεγάλο ποσοστό, τα οποία νομιμοποιήθηκαν με τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα και φόρους, αλλά κατόπιν Πράξεων της Διοίκησης οι οποίες προσέδωσαν στις περιοχές αυτές χαρακτήρα και μορφή οικισμού.