Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Παπαγεωργίου Βασίλης' | 30 Οκτωβρίου 2009, 12:30

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα ήθελα να σας ευχηθώ καλό κουράγιο για το πολύ δύσκολο έργο που έχετε μπροστά σας. Καταρχάς είναι πολύ σημαντικό που επιτέλους το περιβάλλον βρήκε στέγη σε ένα δικό του Υπουργείο όπου δεν θα υπεισέρχονται αντιφατικές και αντίθετες αρμοδιότητες και θα συγκεντρωθούν ελπίζω και όλες αυτές που το αφορούν και βρίσκονται σήμερα διασκορπισμένες σε άλλα Υπουργεία. Πρωτοφανές επίσης για τα ελληνικά δεδομένα η ευκαιρία που δίνεται στον κάθε πολίτη μέσω της ηλεκτρονικής διαβούλευσης να εκφράσει τη γνώμη του και να φωτίσει πτυχές και παραμέτρους που ξεφεύγουν πολλές φορές από τους αρμοδίους, αλλά και να ενημερωθούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Επί του προκειμένου τώρα. Δεν αρκεί μόνο ένα κατασταλτικού τύπου νομοσχέδιο. Βασική προϋπόθεση είναι να προβλέπει κανείς τα αίτια και να προσπαθεί να προωθήσει ρυθμίσεις που να τα αμβλύνουν. Η εκτός σχεδίου δόμηση που ενίοτε λαμβάνει χώρα σε καταπατημένες δασικές εκτάσεις ξεκινά από την αθλία συνήθως κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι πόλεις μας. Πρέπει λοιπόν να ληφθεί σοβαρά υπόψη η ανάγκη «εξοχικής» κατοικίας που συνήθως είναι η κύρια κατοικία όχι απαραίτητα υψηλών εισοδημάτων. Τα υψηλά εισοδήματα έχουν τη δυνατότητα να στεγασθούν σε καθ’ όλα νόμιμες ιδιοκτησίες. Απλά κάποιοι κερδοσκοπούν εκμεταλλευόμενοι τη στάση της πολιτείας που όλα τα απαγορεύει και όλα τα επιτρέπει ταυτόχρονα. Είναι κατά τη γνώμη μου λανθασμένη επιλογή η συνολική απαγόρευση για παράδειγμα της εκτός σχεδίου δόμησης τη στιγμή που δεν επεκτείνονται τα υφιστάμενα σχέδια πόλης και οικισμών, (με χαμηλότερους έστω συντελεστές, μεγαλύτερες αρτιότητες, περισσότερους κοινοχρήστους χώρους κλπ). Αποτέλεσμα οι πόλεις μας ακόμα και οι μικρές να ασφυκτιούν, να επεκτείνονται σε ύψος, να βασιλεύει η αντιπαροχή για τους γνωστούς λόγους κερδοσκοπίας και όλα αυτά να οδηγούν σταδιακά στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Αν οι πόλεις μας ή ακόμα και τα χωριά είχαν επαρκή «ζωτικό χώρο» να απλωθούν ανθρώπινα και να μην αναγκάζεται ο κόσμος ακόμη και στα μικρότερα χωριά να οικοδομεί τους κήπους και τα περιβόλια του, μην εξασφαλίζοντας ούτε τους στοιχειώδεις κοινοχρήστους χώρους (δρόμοι πλάτους 4 μέτρων) αφού η πολεοδομία αρκείται σε μια απλή βεβαίωση του Δήμου για μη καταπάτηση. Συνεπώς το κράτος πρέπει πρώτα να δίνει λύσεις και διεξόδους στις ανάγκες των πολιτών προγραμματίζοντας και προβλέποντας ακόμα και τις μελλοντικές, περιφρουρώντας ταυτόχρονα τη δημόσια περιουσία και όχι μόνο να αρκείται σε συνολικές απαγορεύσεις που ισχύουν συνήθως αδιακρίτως για το σύνολο της χώρας μη λαμβάνοντας υπόψη τις κατά τόπους ιδιαιτερότητες και συνθήκες. Είναι σημαντικό η δαιδαλώδης πολεοδομική νομοθεσία να απλοποιηθεί και κυρίως να απλουστευθούν οι όροι και οι διαδικασίες πολεοδόμησης και επεκτάσεων σχεδίων πόλης. Είναι πολύ πιο εύκολο να ρυμοτομήσεις, να καθορίσεις κοινοχρήστους χώρους, να περάσεις δίκτυα υποδομών σε αδιαμόρφωτους οικιστικά χώρους παρά εκ των υστέρων όταν πλέον έχεις μια τετελεσμένη κατάσταση. Ενδεικτικά σας αναφέρω παράδειγμα από την εφαρμογή σχεδίου πόλεως που ξεκίνησε προ δεκαπενταετίας, σε οικισμό του Δήμου που εργάζομαι στον οποίο δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα καμία πράξη εφαρμογής που αφορά διάνοιξη οδών, παρότι υπάρχει η πολιτική βούληση και οι ενστάσεις είναι περιορισμένες. Εν κατακλείδι καλό θα ήταν οι υπηρεσίες και οι φορείς που συστήνονται να επανδρώνονται και να εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση τους και να μην παραμένουν μόνο στα χαρτιά. Μπορείτε χωρίς οικονομική επιβάρυνση να αξιοποιήσετε στελεχιακό δυναμικό του Δημοσίου που σήμερα βρίσκεται διασκορπισμένο σε διάφορες υπηρεσίες, δίνοντας του τη δυνατότητα να συνδράμει το έργο σας.