Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 58 Έκδοση αδειώνΣχόλιο του χρήστη Νικολάου Ευαγγελία | 16 Μαρτίου 2020, 17:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νικολάου Ευαγγελία' | 16 Μαρτίου 2020, 17:35

    Η άδεια συλλογής και μεταφοράς αποβλήτων αποσκοπεί στην οργάνωση της εν λόγω δραστηριότητας και στην «τυποποίησή» της μέσω της μελέτης οργάνωσης και λειτουργίας, στην οποία περιγράφονται οι διαδικασίες τα μέτρα και οι κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται από τους συλλέκτες-μεταφορείς. Χωρίς την ύπαρξη άδειας συλλογής και μεταφοράς, και κατά συνέπεια μελέτης οργάνωσης και λειτουργίας, πως θα γνωρίζει ο εκάστοτε επαγγελματίας τι ακριβώς σημαίνει π.χ. κωδικός αποβλήτων κατά ΕΚΑ, πως μεταφέρονται τα ΑΗΗΕ προκειμένου να μην καταστούν επικίνδυνα, ποια απόβλητα εντάσσονται στο πεδίο της εναλλακτικής διαχείρισης (για τη διακίνηση των οποίων οφείλει να συμβληθεί με ΣΣΕΔ), τι ισχύει για τα ζωικά υποπροϊόντα κλπ; Η κατάργηση της άδειας συλλογής και μεταφοράς θα οδηγήσει στην ανεξέλεγκτη συλλογή και μεταφορά αποβλήτων, στην «εκ παραδρομής» συλλογή και επικινδύνων αποβλήτων, στη μη λήψη μέτρων ασφαλείας κατά τη φορτοεκφόρτωση κλπ. Άμεση συνέπεια θα είναι και η δυσκολία χειρισμού του ΗΜΑ, στο οποίο καταγράφονται οι διαχειριζόμενοι κωδικοί αποβλήτων. Όταν ο συλλέκτης δεν διαθέτει άδεια για τη δραστηριότητά του, πως θα γνωρίζει ποιους κωδικούς αποβλήτων θα πρέπει να καταχωρήσει το ΗΜΑ; Και σε περίπτωση που γνωρίζει, η μη ύπαρξη άδειας θα του δώσει το «δικαίωμα» να δηλώσει ανεξέλεγκτα όλον τον Ευρωπαϊκό Κατάλογο μη επικινδύνων αποβλήτων, θεωρώντας συνάμα «αφελώς» πως είναι σε θέση να τα μεταφέρει όλα άνευ προδιαγραφών. Οι συλλέκτες-μεταφορείς, οι οποίοι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι επαγγελματίες οδηγοί φορτηγών οχημάτων, μη γνώστες της σχετικής νομοθεσίας, πρέπει να καθοδηγούνται ώστε να μπορούν να ασκούν με ασφάλεια τόσο για την υγεία τους όσο και για το περιβάλλον τη δραστηριότητα συλλογής και μεταφοράς. Το ΗΜΑ δεν αρκεί για τον έλεγχο αυτό καθώς: α) δεν καταγράφεται σε αυτό η ισχύουσα νομοθεσία για τη διαχείριση αποβλήτων, β) δεν παρέχει οδηγό στο τι απόβλητα πρέπει και μπορεί να καταχωρήσει μια επιχείρηση και τι όχι, γ) ο χρήστης μπορεί να επεξεργαστεί το προφίλ του ανά πάσα ώρα και στιγμή προσθαφαιρώντας κωδικούς αποβλήτων, κάτι το οποίο δεν μπορεί να υλοποιηθεί σε μια άδεια συλλογής και μεταφοράς. Επομένως, χάνεται παντελώς το στοιχείο του ελέγχου καθώς π.χ. σε περίπτωση που σε ανύποπτο χρόνο ζητηθεί από έναν συλλέκτη μεταφορέα η επίδειξη ύπαρξης ή μη στους διαχειριζόμενους κωδικούς αποβλήτων του φορτίου που μεταφέρει, αυτός θα μπορεί επιτόπου να μπει από το κινητό του στο προφίλ του στο ΗΜΑ, να προσθέσει τον κωδικό αποβλήτου και να αποφύγει τον έλεγχο και τις συνέπειες αυτού. Σε κάθε περίπτωση η άδεια συλλογής και μεταφοράς αποτελεί κίνητρο για τους επαγγελματίες να ενημερωθούν έστω και στοιχειωδώς για την ισχύουσα νομοθεσία, μαθαίνοντας τις υποχρεώσεις τους. Η κατάργησή της δεν ωφελεί πάνω απ’ όλα το περιβάλλον το οποίο θα επιβαρυνθεί (μέσω της άναρχης συλλογής και μεταφοράς που σίγουρα θα υλοποιείται) αλλά και το συλλέκτη μεταφορέα, ο οποίος δεν θα διαθέτει πλέον κανένα κίνητρο να συνετιστεί με τις επιταγές της νομοθεσίας για τη διαχείριση αποβλήτων. Η κατάργηση θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο σε περίπτωση προηγούμενης ριζικής αλλαγής του ΗΜΑ, ώστε να μπορούσε αυτό να αποτελέσει ένα «υποκατάστατο» άδειας.