Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Εταιρία Προστασίας Πρεσπών' | 16 Μαρτίου 2020, 20:15

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  - Στα άρθρα 2 και 4 προβλέπεται, για έργα Α1 κατηγορίας, η ΜΠΕ να στέλνεται για γνωμοδότηση στις αρμόδιες υπηρεσίες «εφόσον η γνωμοδότηση αυτή κρίνεται ουσιώδης». Με άλλα λόγια, καταργείται η υποχρεωτική γνωμοδότηση υπηρεσιών και δίνεται στην αδειοδοτούσα αρχή το δικαίωμα να κρίνει ως ουσιώδη ή μη τη γνωμοδότηση φορέων και υπηρεσιών. Όμως αυτό αντιβαίνει και στο πνεύμα και στο γράμμα και της εθνικής νομοθεσίας για την περιβαλλοντική αδειοδότηση διαχρονικά και του ενωσιακού δικαίου που προβλέπει τη γνωμοδότηση διαφόρων φορέων και υπηρεσιών και δεν δίνουν τέτοια διακριτική ευχέρεια στην αδειοδοτούσα αρχή ώστε να αποφασίζει η ίδια σε κάθε περίπτωση ποια γνωμοδότηση είναι "ουσιώδης" και ποια δεν θα ζητηθεί ως επουσιώδης. Σε συνδυασμό με την αφαίρεση της γνωμοδοτικής αρμοδιότητας από τις δομές διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών του κεφαλαίου Γ πρακτικά καταργείται η γνωμοδότηση από την οπτική των αρχών προστατευόμενων περιοχών και προστασίας της βιοποικιλότητας, πράγμα ανεπίτρεπτο. - Στο πλαίσιο της διαδικασίας σύγκλησης των συμβουλίων του άρθρου 2 περαιτέρω ορίζεται: «ως ουσιώδεις θεωρούνται οι γνωμοδοτήσεις που υποβάλλονται από τις υπηρεσίες, στις οποίες αφορά κατά αρμοδιότητα, η αιτούμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων και, επιπροσθέτως, κρίνονται απαραίτητες για τη διαμόρφωση των περιβαλλοντικών όρων». Δεν είναι κατανοητό και σαφές τι ακριβώς σημαίνει αυτό και ποιος το κρίνει, αλλά σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως αναστρέφεται η λογική σειρά με την οποία καταλήγει η Διοίκηση στην επιβολή περιβαλλοντικών όρων. Κανονικά θα έπρεπε πρώτα να συλλέγει όλες τις απαιτούμενες από το νόμο γνωμοδοτήσεις με τις οποίες οι υπηρεσίες προτείνουν τους απαραίτητους περιβαλλοντικούς όρους κατά την αρμοδιότητα της κάθε μιας και μετά να αποφασίζει -η αδειοδοτούσα περιβαλλοντική αρχή- ποιους όρους είναι απαραίτητο και σκόπιμο να επιβάλει. Με την προτεινόμενη διάταξη προαποφασίζεται αν η γνωμοδότηση μιας αρχής θα είναι ουσιώδης. Δεν στέκει νομικά και τελολογικά αυτή η μεγάλη διακριτική ευχέρεια που παρέχεται στην αδειοδοτούσα αρχή να ξεχωρίζει τις γνωμοδοτούσες υπηρεσίες και να τις εξαιρεί από την γνωμοδότηση κατά το δοκούν, στο βαθμό που αυτές είναι εξ ορισμού «αρμόδιες αρχές» για να περιλαμβάνονται στον κατάλογο αυτών που δικαιούνται να γνωμοδοτήσουν «στο πλαίσιο της κατά νόμο αρμοδιότητάς τους», όπως αναλυτικά ορίζεται στην ΚΥΑ Οικ. 1649/45/2014. - Περαιτέρω ορίζεται ότι αν αδρανεί η αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση αρχή να εκδώσει απόφαση τελικά αναλαμβάνουν οι προϊστάμενοι (ΓΓ ΥΠΕΝ και Συντονιστής Αποκεντρωμένης) να εκδώσουν ΑΕΠΟ – ή έστω απορριπτική απόφαση. Δεν διευκρινίζεται όμως με ποια διαδικασία και επί τη βάσει ποιας υπηρεσιακής εισήγησης θα γίνει αυτό, της ίδιας της υπηρεσίας που αδρανεί ή χωρίς καμία υπηρεσιακή εισήγηση; Μια αυθαίρετη έκδοση ΑΕΠΟ μήπως θα έπασχε από πλευράς νομιμότητας; - Στο ίδιο άρθρο ορίζεται ότι η υποβολή συμπληρωματικών στοιχείων από τον επενδυτή «σε καμία περίπτωση» δεν αναστέλλει τις προθεσμίες της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Στην πράξη συμβαίνει συχνά οι γνωμοδοτούντες φορείς και υπηρεσίες να ζητούν, μέσα στις χρονικές προθεσμίες που έχουν τεθεί για γνωμοδοτήσεις, διευκρινίσεις ή συμπληρωματικά στοιχεία πριν μπορέσουν να εκδώσουν τη γνωμοδότησή τους. Χωρίς αυτά, για παράδειγμα χωρίς πληροφορίες για τις τεχνικές παραμέτρους μιας εργασίας όπως η υδροληψία που απαιτείται στο πλαίσιο έργου, οι υπηρεσίες αυτές δεν μπορούν να αποφανθούν με τεκμηριωμένο και συγκεκριμένο τρόπο για τις επιπτώσεις του επίμαχου έργου ή δραστηριότητας. Η παραπάνω διάταξη μπορεί να οδηγήσει μια ελλιπή μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και έναν επενδυτή που δεν παρέχει στοιχεία με σκοπιμότητα για να παρέλθουν άπρακτες οι προθεσμίες να επιβραβευτούν με μια αυτόματη έκδοση εγκριτικής απόφασης. Το αντίθετο θα έπρεπε να ισχύει, να τεθούν δηλαδή σαφείς προθεσμίες στον επενδυτή να προσκομίσει τα ζητούμενα στοιχεία με ισόχρονη παράταση των υπόλοιπων προθεσμιών της διαδικασίας. - Τέλος με τις προτεινόμενες διατάξεις, τα κρίσιμα για τη αδειοδοτούσα διοικητική αρχή στάδια της αξιολόγησης της ΜΠΕ και των γνωμοδοτήσεων καθώς και της έκδοσης ΑΕΠΟ συμπτύσσονται σε ένα με αποκλειστική προθεσμία 30 ημερών αντί των 45 που ισχύει σήμερα, αλλαγή ενδεικτική του πνεύματος αυτού του νομοσχεδίου.