Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 47 Ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες, σχέδια διαχείρισης και καθορισμός χρήσεων γης στις προστατευόμενες περιοχέςΣχόλιο του χρήστη Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας - Θράκης | 18 Μαρτίου 2020, 08:13
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας Θράκης, συμφωνεί απόλυτα με τις θέσεις της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος επί του Άρθρου 47, στις οποίες αναφέρονται τα εξής: Στην παράγραφο 7 θα πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα αποχαρακτηρισμού ή τροποποίησης των ορίων των Καταφυγίων Άγριας Ζωής, με την εξής διατύπωση: «Αποχαρακτηρισμός ή μείωση της έκτασης της προστατευόμενης περιοχής επιτρέπεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, ύστερα από αιτιολογημένη γνώμη του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης (όπως προβλέπεται στο άρθρο 21 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6 του ν. 3937/2011)». Τα καταφύγια θηραμάτων που ιδρύθηκαν με εξουσιοδότηση του Δασικού Κώδικα έχουν μετονομαστεί σε KAZ με διαφορετικούς σκοπούς και προϋποθέσεις (άρθρο 57 του Νόμου 2637/1998 και μετέπειτα Ν. 3937/2011). Η αλλαγή, όμως, αυτή περιορίστηκε μόνο στην αλλαγή του ονόματος. Δεν λήφθηκε ΠΟΤΕ υπόψη το εάν τα πρώην καταφύγια θηραμάτων πληρούν τα αναγκαία κριτήρια και, ακόμα περισσότερο, για το πώς η θήρα μπορεί να επηρεάσει το προστατευτέο κάθε φορά αντικείμενο. Τονίζεται ότι η σοβαρή αδυναμία του καθεστώτος που διέπει τα Καταφύγια Άγριας Ζωής έγκειται στο ότι απαγορεύει εξαρχής τη θήρα, ακόμα και αν τα προστατευόμενα είδη (φυτά, έντομα, θηλαστικά, ερπετά, πτηνά) της περιοχής, δεν έχουν επιπτώσεις από τη θήρα. Από την άλλη, για τις υπόλοιπες δραστηριότητες (όπως η βόσκηση, η υλοτομία, ακόμα και επέκταση του οικιστικού ιστού κ.α.), συνήθως δεν προβλέπεται καμιά ρύθμιση. Ο αριθμός των ΚΑΖ ανέρχεται σε 622, περίπου, και καλύπτουν έκταση 11016 km2 στους καλύτερους, συνήθως, κυνηγοτόπους της επικράτειας. Έρευνες, όμως, έχουν δείξει ότι, η διεξαγωγή της θήρας είναι συμβατή με την προστασία προστατευόμενων ειδών, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι πληθυσμιακές πυκνότητες των προστατευόμενων ειδών, είναι υψηλότερες σε περιοχές που ασκείται θήρα! Συμπερασματικά, είναι επιτακτική η ανάγκη επανεξέτασης του δικτύου των υφιστάμενων ΚΑΖ, με γνώμονα την ορθή λειτουργία τους και παράλληλα με την διερεύνηση της σύμπτωσης των ορίων τους με τις περιοχές του δικτύου Natura.