Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 01 Διάρκεια ισχύος ΑΕΠΟΣχόλιο του χρήστη Εμμανουήλ Λεμπιδάκης | 18 Μαρτίου 2020, 08:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Εμμανουήλ Λεμπιδάκης' | 18 Μαρτίου 2020, 08:13

    Αξιότιμες Κυρίες / Αξιότιμοι Κύριοι Τα τελευταία χρόνια ένα σημαντικό ζήτημα με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη η ελληνική οικονομία, είτε πρόκειται για βιομηχανική δραστηριότητα, είτε για τουριστική, είναι το σημαντικά αυξημένο κόστος ενέργειας το οποίο αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές επιχειρήσεις. Το χάσμα στο κόστος ενέργειας σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, και τον υπόλοιπο πλανήτη ολοένα και αυξάνεται. Η τάση αυτή πιθανότατα θα συνεχιστεί και στο μέλλον, με τη διαφαινόμενη απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων, την υποκατάσταση τους από νέους σταθμούς φυσικού αερίου και τις ανοδικές τάσεις των δικαιωμάτων ρύπων. Η επίλυση αυτού του ζητήματος θα έχει σημαντικότατη επίδραση στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, καθώς με μείωση του ενεργειακού κόστους, τα ελληνικά προϊόντα θα μπορέσουν να γίνουν περισσότερα ανταγωνιστικά, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι ελληνικές εξαγωγές, να βελτιωθεί το εμπορικό ισοζύγιο, αλλά και να μειωθεί το κόστος υπηρεσιών εντός της χώρας, με αντίστοιχα οφέλη στην ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού και την εισροή συναλλάγματος στη χώρα. Συχνά διαβάζουμε για την Ελλάδα ότι έχει μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες, ούσα ευνοημένη με μεγάλη ηλιοφάνεια και υψηλό αιολικό δυναμικό. Μάλιστα τα τελευταία χρόνια το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα έχει συγκεντρώσει μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, τόσο εγχώριο όσο και αλλοδαπό. Αυτό ακριβώς το συγκριτικό πλεονέκτημα μπορεί να αποτελέσει λύση στο αυξημένο κόστος ενέργειας με τη χρήση ενεργειακού συμψηφισμού. Επιπλέον, μετά και από τη ραγδαία μείωση των τιμών αναφοράς στις τελευταίες ανταγωνιστικές διαδικασίες της ΡΑΕ για αιολικούς και φωτοβολταϊκούς σταθμούς, η τιμή με την οποία πωλείται η ηλεκτρική ενέργεια από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. είναι πλέον αισθητά χαμηλότερη από την Οριακή Τιμή Συστήματος και το ανταγωνιστικό τιμολόγιο των προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας. Ως εκ τούτου, μια ενεργοβόρα επιχείρηση πλέον έχει υψηλότερο κίνητρο να επιλέξει να επενδύσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας με σκοπό τον ενεργειακό συμψηφισμό της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας με την καταναλισκόμενη στην επιχείρηση ενέργεια παρά με σκοπό την πώληση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στο δίκτυο. Με αφορμή τη Δημόσια Διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας», το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι ένας νέος Νόμος, ο οποίος θα έρθει να συμπληρώσει την κύρια ενεργειακή Νομοθεσία της χώρας όπως αυτή ορίζεται από τους Νόμους 3468/2006, 3851/2010, 4001/2011 και 4414/2016, επιθυμούμε να καταθέσουμε σκέψεις μας σχετικά με όσα αναλύθηκαν προηγουμένως, και να προτείνουμε την προώθηση των δυνατοτήτων ενεργειακού συμψηφισμού μέσα από τις προτεινόμενες διατάξεις, οι οποίες αλλάζουν άρδην το θεσμικό πλαίσιο της διαδικασίας αδειοδότησης των Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α.: 1. Το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο ενεργειακού συμψηφισμού ορίζει εγκατεστημένη ισχύ μέχρι 1 MW, με χαμηλότερα όρια στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά και τις περιοχές υπό καθεστώς κορεσμού δικτύου, και με τεχνολογικούς περιορισμούς (π.χ. αιολικοί σταθμοί μόνο μικρών Ανεμογεννητριών και μέχρι 60 kW ισχύος). Εντούτοις υπάρχει η δυνατότητα να αξιοποιηθεί ένα παλιότερο καθεστώς παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ, αυτό του Αυτοπαραγωγού, όπως αυτό οριζόταν στο άρθρο 2 του Ν. 3468/2006: «Αυτοπαραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α: Ο Παραγωγός που παράγει ηλεκτρική ενέργεια από μονάδες Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α, κυρίως για δική του χρήση και διοχετεύει τυχόν πλεόνασμα της ενέργειας αυτής στο Σύστημα ή στο Δίκτυο.» Το καθεστώς αυτό δίνει τη δυνατότητα ενεργειακού συμψηφισμού στον Αυτοπαραγωγό, χωρίς περιορισμούς τεχνολογικούς ή ισχύος, με το άρθρο 4 του Ν.3851/2010 δίνει τη δυνατότητα ο χώρος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. να είναι σε διαφορετικό μέρος από το χώρο κατανάλωσης, και επιπλέον δίνεται η δυνατότητα τυχόν περίσσευμα της παραγόμενης ενέργειας να πουληθεί στο δίκτυο, αρκεί η ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας που διοχετεύεται στο δίκτυο να μην ξεπερνάει το 20% της ετήσια παραγόμενης. Θεωρούμε ότι αυτό το καθεστώς αποτελεί μια καλή βάση για τον ενεργειακό συμψηφισμό από τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις ώστε αυτές να μπορέσουν να μειώσουν το ενεργειακό τους κόστος. Σε αυτό το πλαίσιο θα έπρεπε να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις σε όσα ισχύουν, ώστε να προσαρμοστεί το καθεστώς στις σύγχρονες ανάγκες. 1.1. Στο Κεφάλαιο Β του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας», με τίτλο «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΕ – Α’ ΦΑΣΗ» τίθεται το ζήτημα της διαδικασίας αδειοδότησης των Α.Π.Ε., και εισάγεται η αντικατάσταση της Άδειας Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. από τη Βεβαίωση Παραγωγού Ηλεκτρικής Ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. Μέχρι σήμερα, είναι σε ισχύ η παράγραφος 7 του άρθρου 3 του Ν. 3468, σύμφωνα με την οποία οι Αιτήσεις για Άδεια Παραγωγής σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά, ή κορεσμένα δίκτυα, ή άλλους περιορισμούς εξετάζονται κατά προτεραιότητα: «Κατά τη χορήγηση της άδειας παραγωγής για σταθμούς ΑΠΕ στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά ή σε περιοχές με κορεσμένα ηλεκτρικά δίκτυα ή άλλους υφιστάμενους περιορισμούς που αφορούν την εγκατάσταση σταθμών ΑΠΕ, οι αιτήσεις Αυτοπαραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ικανοποιούνται, κατά προτεραιότητα, έναντι άλλων αιτήσεων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ.» Θεωρούμε ότι αυτή η προτεραιότητα των Αιτήσεων Αυτοπαραγωγών έναντι των υπολοίπων αιτήσεων χορήγησης Βεβαίωσης Παραγωγού Ηλεκτρικής Ενέργειας που κατατίθενται εντός του ίδιου κύκλου υποβολής αιτήσεων θα πρέπει να συνεχιστεί και με το νέο θεσμικό πλαίσιο, και να επισημανθεί με σχετική προσθήκη στο Άρθρο 14 το οποίο ορίζει τι θα ισχύει σε περιοχές με κορεσμένο δίκτυο, με επανάληψη των όσων αναφέρονται στην παράγραφο 7 του άρθρου 3 του Ν. 3468/2006 ή με παραπομπή στην παράγραφο αυτή. Επιπλέον όμως θεωρούμε ότι η προτεραιότητα εξέτασης των Αιτήσεων Αυτοπαραγωγών θα πρέπει να επεκταθεί στο σύνολο της επικράτειας, για σύνδεση στο Σύστημα, ή σε Δίκτυο Διανομής ή σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά, είτε αυτά βρίσκονται υπό καθεστώς κορεσμού είτε όχι, με σχετική προσθήκη στο Άρθρο 11, για τη Βεβαίωση Παραγωγού Ηλεκτρικής Ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α., στο τέλος της παραγράφου 3: «Οι αιτήσεις Αυτοπαραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ικανοποιούνται, κατά προτεραιότητα, έναντι άλλων αιτήσεων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ. Αντίστοιχη προσθήκη θα πρέπει να γίνει και στο Άρθρο 19. 1.2. Επιπλέον, επεκτείνουμε το συλλογισμό μας, σκεπτόμενοι ότι αντίστοιχη προτεραιότητα θα πρέπει να θεσμοθετηθεί στα επόμενα στάδια Αδειοδότησης, και κυριότερα σε ότι αφορά την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση και τη χορήγηση Όρων Σύνδεσης, που σήμερα είναι και οι πλέον χρονοβόρες διαδικασίες. Ιδιαίτερη προτεραιότητα θα ήταν μάλιστα σκόπιμο να δίνεται στην εξέταση των αιτημάτων για χορήγηση όρων σύνδεσης, λόγω της γενικευμένης κατάστασης κορεσμού του ελληνικού δικτύου διανομής όπως αυτή έχει προκύψει από το μικρό βαθμό νέων επενδύσεων σε ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του δικτύου, σε συνδυασμό με τον εξαιρετικά αυξημένο αριθμό αιτημάτων για σύνδεση νέων σταθμών Α.Π.Ε.. 1.3. Συνεχίζοντας στο ίδιο πνεύμα, και αναφορικά με τον ενεργειακό συμψηφισμό, σύμφωνα και με το άρθρο 13 του Ν. 3468/2006: «Η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από Παραγωγό ή Αυτοπαραγωγό μέσω σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. ή μέσω Υβριδικού Σταθμού και απορροφάται από το Σύστημα ή το Δίκτυο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 9, 10 και 12, τιμολογείται, σε μηνιαία βάση.» Οι τιμές του ανωτέρω πίνακα για τους Αυτοπαραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας ισχύουν μόνο για σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. με εγκατεστημένη ισχύ έως τριάντα πέντε (35) MW και για το πλεόνασμα της ηλεκτρικής ενέργειας που διατίθεται στο Σύστημα ή το Δίκτυο, το οποίο μπορεί να ανέλθει μέχρι ποσοστό 20% της συνολικά παραγόμενης, από τους σταθμούς αυτούς, ηλεκτρικής ενέργειας, σε ετήσια βάση. Η τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από Παραγωγό ή Αυτοπαραγωγό μέσω σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Σ.Η.Θ.Υ.Α. πραγματοποιείται ανά μήνα με βάση τη Μ.Τ.Φ.Α. του προηγούμενου τριμήνου. Εντούτοις στο άρθρο 2 του Ν. 3851/2010 υπάρχει η πρόνοια για σταθμούς οι οποίοι συνδυάζονται με μονάδα αφαλάτωσης ή παραγωγής πόσιμου νερού να γίνεται συμψηφισμός σε ωριαία βάση: «Κατά τη χορήγηση της άδειας παραγωγής ή εξαίρεσης από την υποχρέωση λήψης της άδειας αυτής για σταθμούς Α.Π.Ε. σε νησιά, οι αιτήσεις για την εγκατάσταση σταθμών Α.Π.Ε. που συνδυάζονται με εγκατάσταση μονάδας παραγωγής πόσιμου νερού ή νερού άλλης χρήσης, μέσω αφαλάτωσης, εξετάζονται κατ΄ απόλυτη προτεραιότητα, εφόσον η εγκατεστημένη ισχύς του σταθμού Α.Π.Ε. δεν υπερβαίνει κατά 25% την εγκατεστημένη ισχύ της μονάδας αφαλάτωσης και υπό την προϋπόθεση ότι έχουν συναφθεί συμβάσεις μεταξύ του αιτούντος και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής ή του οικείου ή των οικείων Ο.Τ.Α. για τη διάθεση των παραγόμενων ποσοτήτων νερού. Στις περιπτώσεις αυτές, ο χρόνος ισχύος της χορηγούμενης άδειας συναρτάται προς το χρόνο ισχύος της σύμβασης. Η δυνατότητα ένταξης της ως άνω μονάδας Α.Π.Ε., κρίνεται κατόπιν ειδικής τεχνικοοικονομικής μελέτης η οποία εκπονείται από τον αιτούντα. Η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από τη μονάδα Α.Π.Ε. συμψηφίζεται, σε ωριαία βάση, με την καταναλισκόμενη από τη μονάδα αφαλάτωσης. Το πλεόνασμα της ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να διατίθεται στο δίκτυο μέχρι ποσοστού 20% της παραγόμενης ισχύος σύμφωνα με τα ισχύοντα για τους αυτοπαραγωγούς. Με τον Κανονισμό Αδειών που προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 5, καθορίζεται η διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης σε περίπτωση μη υλοποίησης της μονάδας αφαλάτωσης της ανωτέρω άδειας και κάθε ειδικότερο θέμα και αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας.» Με δεδομένο ότι έχει ήδη θεσμοθετηθεί η σχετική μέθοδος συμψηφισμού και χρεώσεων σε ωριαία βάση, προτείνουμε να επεκταθεί και στους αυτοπαραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας για σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. με εγκατεστημένη ισχύ έως τριάντα πέντε (35) MW. Με αυτόν τον τρόπο θα καταστεί εφικτή η σημαντική εξοικονόμηση και της χρέωσης ισχύος, πέραν της εξοικονόμησης στη χρέωση ενέργειας, ενώ θα υπάρχει αυξημένο κίνητρο, στο μέτρο που είναι εφικτό, να υπάρξει επιδίωξη ταυτοχρονισμού των καταναλώσεων και της παραγωγής ενέργειας του Αυτοπαραγωγού, κάτι το οποίο θα έχει θετική επίδραση και στη λειτουργία του ηλεκτρικού Δικτύου ή Συστήματος. 1.4. Αναφορικά με την τιμή πώλησης για το πλεόνασμα της ηλεκτρικής ενέργειας (το οποίο μπορεί να φθάσει στο 20% της συνολικά παραγόμενης ενέργειας) υπάρχει ήδη η σχετική πρόβλεψη από το άρθρο 3 του Ν. 4414/2016: «Για τους κατόχους σταθμών αυτοπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α., ισχύουν τα ακόλουθα: α. Συνάπτουν συμβάσεις των άρθρων 9 και 10, σύμφωνα και με τους ειδικούς όρους που προβλέπονται για αυτούς στο περιεχόμενο των εν λόγω συμβάσεων. Για τους κατόχους αυτούς που συνάπτουν Σ.Ε.Δ.Π., η συμμετοχή τους στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με το άρθρο 5, γίνεται με το σύνολο της εγκατεστημένης ισχύος τους. β. Αν ανήκουν σε κατηγορία σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που λαμβάνουν Λειτουργική Ενίσχυση μόνο εφόσον επιλεγούν μέσω ανταγωνιστικών διαδικασιών υποβολής προσφορών, εξαιρούνται από την υποχρέωση συμμετοχής στις εν λόγω διαδικασίες και η Τ.Α. που λαμβάνεται υπόψη για τη χορήγηση σε αυτούς της Λειτουργικής Ενίσχυσης, ταυτίζεται με τη μεσοσταθμική Τ.Α. που προέκυψε κατά την πιο πρόσφατη ανταγωνιστική διαδικασία της κατηγορίας σταθμών που ανήκουν. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζεται η διαδικασία εκκαθάρισης για το πλεόνασμα της ενέργειας, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα των σταθμών της παρούσας.» Η σχετική απόφαση είναι η ΑΠΕΗΛ/Α/Φ1/οικ.187706 (ΦΕΚ 4072 Β / 19.12.2016), στο δέκατο άρθρο της οποίας αναφέρεται σχετικά με τη διαδικασία τιμολόγησης και πληρωμής ότι: «4. Ειδικά στην περίπτωση Αυτοπαραγωγών, μετά το τέλος κάθε ημερολογιακού έτους η ΛΑΓΗΕ ΑΕ, προβαίνει σε ετήσια απολογιστική οριστική εκκαθάριση των συναλλαγών του Σταθμού, λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία της ηλεκτρικής ενέργειας που παράχθηκε από το Σταθμό και της ηλεκτρικής ενέργειας που απορροφήθηκε από το Διασυνδεδεμένο Σύστημα ή το Διασυνδεδεμένο Δίκτυο. Όταν η ηλεκτρική ενέργεια που απορροφήθηκε από το Διασυνδεδεμένο Σύστημα ή το Διασυνδεδεμένο Δίκτυο, υπερβαίνει το 20% της ενέργειας που παράχθηκε από το Σταθμό, η ΛΑΓΗΕ ΑΕ εκδίδει πιστωτικό τιμολόγιο για την υπερβάλλουσα (πέραν του 20%) ενέργεια, στη βάση της αντίστοιχης Τιμής Αναφοράς.» Θεωρούμε ότι όσα ορίζονται από το Νόμο βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση και μπορούν εύκολα να υλοποιηθούν και στο μέλλον. 1.5. Σε ότι αφορά τη χρήση του Συστήματος ή και του Δικτύου, ήδη με το άρθρο 4 του Ν. 3851/2010 ορίζεται ότι: «Στις περιπτώσεις σταθμών αυτοπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. επιτρέπεται στους αυτοπαραγωγούς, η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση του συστήματος ή και του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού από το χώρο αυτοπαραγωγής στο χώρο κατανάλωσης, καταβάλλοντας τα τέλη που ισχύουν για τη χρήση του συστήματος ή και του δικτύου.» Με όσα ορίζονται στο ανωτέρω άρθρο, αφενός καθίσταται σαφές ότι οι Αυτοπαραγωγοί έχουν τη δυνατότητα να κατασκευάσουν το σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. σε άλλο χώρο από το χώρο της κατανάλωσης. Αφετέρου ορίζεται ότι σε αυτήν την περίπτωση θα επιβαρύνονται με τα σχετικά τέλη που ισχύουν για τη χρήση του συστήματος ή και του δικτύου. Θα πρέπει αφετέρου όμως να αποσαφηνιστούν και τα σχετικά τέλη που θα σχετίζονται με την πώληση του πλεονάσματος ενέργειας. Να σημειωθεί ότι η μείωση του ενεργειακού κόστους μέσω και της επιδίωξης του ταυτοχρονισμού μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης, αποτελεί σημαντικό κίνητρο και για την εγκατάσταση υβριδικών σταθμών και εγκαταστάσεων αποθήκευσης της παραγόμενης ενέργειας, ειδικών έργων σύμφωνα με το Άρθρο 10 του Σχεδίου Νόμου. Θα έπρεπε συνεπώς να ληφθεί το παραπάνω υπόψιν και να προσδιοριστούν τα ισχύοντα για τις σχετικές χρεώσεις δικτύου στην περίπτωση που ο Αυτοπαραγωγός εγκαταστήσει και σταθμό αποθήκευσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, στο Άρθρο 19 του Σχεδίου Νόμου. 1.6. Σε συνέχεια δημοσιευμάτων τα οποία αναφέρονται σε πρόθεση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) να διεξάγει δημοπρασίες για την εγκατάσταση νέων ΑΠΕ στην Κρήτη, θέλουμε να επισημάνουμε ότι θεωρούμε ότι θα πρέπει να δίδεται προτεραιότητα στους αυτοπαραγωγούς, ως ξεχωριστή κατηγορία παραγωγού, στη φάση κάλυψης της δημοπρατούμενης ισχύος. Μάλιστα θα πρέπει πρώτα να εξετάζεται το κατά πόσο καλύπτεται η δημοπρατούμενη ισχύς από τους Αυτοπαραγωγούς, και στη συνέχεια να έπεται η διαγωνιστική διαδικασία για το υπόλοιπο της δημοπρατούμενης ισχύος. Ειδικότερα προτείνεται για την ενίσχυση της μεταποίησης στην Κρήτη λόγο του υψηλότερου κόστους παραγωγής των προϊόντων να δεσμευθούν 40 MW από την διαθέσιμη ισχύ αποκλειστικά για τις μεταποιητικές επιχειρήσεις της Κρήτης για επενδύσεις σε αυτοπαραγωγή από ΑΠΕ. 1.7. Να δοθεί η δυνατότητα σε ένα σταθμό αυτοπαραγωγού παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ να συμψηφίζει μια η παραπάνω παροχές κατανάλωσης που βρίσκονται στο ίδιο ηλεκτρικό σύστημα η δίκτυο και έχουν το ίδιο ΑΦΜ. 1.8. Στο Άρθρο 14, ορίζεται ότι: «Για σταθμούς για τους οποίους έχει εκδοθεί Άδεια Παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, Βεβαίωση ή Βεβαίωση Ειδικών Έργων και οι οποίοι εγκαθίστανται σε περιοχές με κορεσμένα δίκτυα ισχύουν τα κάτωθι: α) Για τις νησιωτικές περιοχές, εξαιρούμενης της Εύβοιας, δεν επιτρέπεται η αύξηση της μέγιστης ισχύος παραγωγής του σταθμού. β) Για τις λοιπές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας επιτρέπεται η αύξηση της μέγιστης ισχύος παραγωγής μέχρι 10% της ισχύος παραγωγής της αρχικής Άδειας Παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, της Βεβαίωσης ή Βεβαίωσης Ειδικών Έργων.» Θεωρούμε ότι θα έπρεπε να υπάρξει περαιτέρω διάκριση σε Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά (ΜΔΝ) και σε όσα από αυτά διασυνδεθούν. Σε αυτήν την περίπτωση τα νησιά αυτά θα εξακολουθούν να είναι νησιωτικές περιοχές, ακόμη και αν σταματήσουν να είναι ΜΔΝ και είναι ενσωματωμένα στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς, και με την υφιστάμενη διατύπωση θα συνεχίσουν να μην έχουν δικαίωμα αύξησης της μέγιστης ισχύος παραγωγής μέχρι 10%, ενώ θα ήταν λογικό και σκόπιμο, από τη στιγμή που αποτελούν μέρος του Συστήματος Μεταφοράς να ισχύουν για αυτά όσα ισχύουν και για το υπόλοιπο Σύστημα, ανεξαρτήτως αν είναι νησιωτικές περιοχές ή όχι.