Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελπίδα Γρηγοριάδου' | 18 Μαρτίου 2020, 09:40

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συνολικός σχολιασμός για τα άρθρα 27-47 Ο Οργανισμός του ΟΦΥΠΕΚΑ θα έπρεπε να είναι μια κεντρική υπηρεσία που ρόλος της είναι η διοικητική υποστήριξη του αποκεντρωμένου συστήματος διαχείρισης των ΦΔΠΠ, όπως ήταν πάντοτε πάγιο αίτημα του προσωπικού τους. Ο συγκεντρωτισμός στη διαδικασία των λήψεων αποφάσεων σε μια υπηρεσία που καμία εικόνα δε θα διαθέτει για τις κατά τόπους ιδιαιτερότητες και τα τοπικά προβλήματα μόνο αποτελεσματική δε κρίνεται. Η ύπαρξη των ΔΣ των ΦΔΠΠ που αποτελούταν από εκπρόσωπους του κεντρικού κράτους, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των περιβαλλοντικών φορέων λειτουργούσαν αποτελεσματικά όσον αφορά συνδιαμόρφωση στη διαβούλευση και συναίνεση. Το παρόμοιας σύνθεσης συμβουλευτικό όργανο που θα συνεδριάζει κάθε τρίμηνο για να δείχνει τυπικά, και όχι ουσιαστικά, ότι υπάρχει διαδικασία γνωμοδότησης και διαβούλευσης σε τοπικό επίπεδο δεν είναι επαρκές. Επίσης ο ρόλος του οργανισμού υποβαθμίζεται στην απλή διαχείριση των ΠΠ ενώ η προστασία και διατήρηση τους δεν διευκρινίζεται από ποιο φορέα εξασφαλίζεται και σίγουρα αυτό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί από τις υφιστάμενες δομές, οι οποίες χαρακτηρίζονται υποστελεχωμένες, ανεπαρκείς και τις περισσότερες φορές στελεχωμένες με μη καταρτισμένο προσωπικό όσον αφορά τη θεσμοθέτηση των ΠΠ. Η επικουρία των αρμόδιων διοικητικών και δικαστικών αρχών στον έλεγχο της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας καθώς και των ειδικότερων όρων και ρυθμίσεων που αφορούν κάθε περιοχή δεν είναι εφικτή έχοντας ως δεδομένη τη δυστοκία στην υφιστάμενη σχέση συνεργασίας που επικρατεί ήδη σε πολλές από αυτές τις υπηρεσίες με τους ΦΔΠΠ. Σιγουρα αυτό δεν θα το υπερκεράσει το γεγονός ότι οι εντολές για το σχέδιο επόπτευσης – φύλαξης της εκάστοτε ΠΠ θα λαμβάνονται από άνωθεν, ήτοι τον ΟΦΥΠΕΚΑ. Οι προγραμματικές συμβάσεις δεν είναι δεσμευτικές και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την απρόσκοπτη και αποτελεσματική συνεργασία και εφαρμογή του όποιου σχεδίου φύλαξης. Στη λειτουργία του Οργανισμού δε χωρά ο όρος «κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας» καθώς δεν αποδίδει ουσιαστικό νόημα στο ρόλο του Οργανισμού εφόσον δεν διευκρινίζονται, αλλά ούτε και συνάδουν με το ρόλο που καλείται να τελέσει, ή θα έπρεπε να τελεί, ο οργανισμός. Οι ΠΠ δεν αποτελούν ακίνητη ιδιωτική περιουσία για να χρησιμοποιούνται στην προστασία, διατήρηση και διαχείριση τους τέτοιοι όροι. Το γεγονός ότι μειώνονται επί της ουσίας οι φορείς που αρμοδιότητα τους έχουν την διαχείριση των ΠΠ θα αποτύχει εν τη γενέσει του. Η έκταση των περιοχών ευθύνης των υφιστάμενων και υπό κατάργηση ΦΔΠΠ είναι ήδη τεράστια και η μείωση τους σε 24 θα οδηγήσει σε αδυναμία διαχείρισης των εκτάσεων αυτών και ουσιαστική προστασία. Ήδη σε κάθε ΦΔ με την εισαγωγή των νέων περιοχών NATURA 2000 στις περιοχές ευθύνης διαφαίνεται το πρόβλημα αυτό. Η μείωση δεν προσφέρει τίποτα σημαντικό σε εξοικονόμηση πόρων και διοικητικής διαχείρισης. Ο αριθμός των Μονάδων Διαχείρισης πρέπει να παραμείνει ως έχει για αρχή, κατ΄ αντιστοιχία με τους υφιστάμενους ΦΔΠΠ. Οι νέες Μονάδες Διαχείρισης θα πρέπει να παραμείνουν επιπέδου Διεύθυνσης όπως είναι σήμερα, με 2 ή 3 Τμήματα, ώστε να διατηρήσουν την οντότητά τους ως υπηρεσίες. Η υποβάθμιση σε επιπέδου Τμήματος αποδυναμώνει και απαξιώνει πλήρως τις νέες Μονάδες. Δεν υπάρχει σαφής αναφορά για την ασφαλή μετάβαση όλου του υφιστάμενου προσωπικού των ΦΔΠΠ στις νέες Μονάδες, καθώς και συγκεκριμένη αναφορά σχετικά με την μετάβασή του σε σχέση Αορίστου. Η απλή αναφορά ότι μεταφέρεται το προσωπικό στα νέα σχήματα, δεν το καλύπτει. Η τεράστια εμπειρία και εξειδικευμένη τεχνογνωσία του προσωπικού των ΦΔΠΠ, και η συσσωρευμένη άρτια γνώση των προστατευόμενων περιοχών ευθύνης τους, και όλες οι σχέσεις που έχουν αναπτύξει τα τελευταία 20 χρόνια με τους κατοίκους των περιοχών τους, θα πάνε χαμένες. Η αφαίρεση από τους ΦΔΠΠ της αρμοδιότητας γνωμοδοτήσεων για τα έργα και τις δραστηριότητες εντός των περιοχών ευθύνης τους αποτελεί μέγιστο λάθος καθώς προσθέτει στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης και στο κεφάλαιο της προστασίας, διατήρησης και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος ένα μεγάλο κενό αφαιρώντας τη συσσωρευμένη και άρτια γνώση του προστατευτέου αντικειμένου που έχει ήδη το προσωπικό των ΦΔΠΠ, και που, τις περισσότερες φορές, η μη κατάλληλα καταρτισμένες και υποστελεχωμένες υπηρεσίες δεν μπορούν να καλύψουν . Τέλος, πρέπει να ληφθεί υπόψη η παράμετρος της υλοποίησης του Επιχειρησιακού Προγράμματος ΥΜΕΠΕΡΑΑ και των υπολοίπων προγραμμάτων (INTERRREG, LIFE, ΠΕΠ, κα) στα οποία οι ΦΔΠΠ αποτελούν εταίροι. Η κατάργηση τους ισοδυναμεί με αδυναμία υλοποίησης των προγραμμάτων αυτών με ότι συνεπάγεται αυτό. Δεν έχει υπάρξει καμία πρόβλεψη για παράταση εφαρμογής έως τη λήξη του προγραμμάτων αυτών και αυτό είναι σοβαρή αδυναμία αυτού του σχέδιού νόμου.