Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Σαλίβερος Παρασκευάς' | 12 Αυγούστου 2020, 13:24

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτείνω την προσθήκη στο άρθρο 34 του υπό δημόσια διαβούλευση σχεδίου νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής νομοθεσίας» της εξής παραγράφου «5. Το Κεφάλαιο Γ1 του από 27-4-2012 π.δ. ΦΕΚ 144/2012 Αναγκαστικών Aπαλλ. και Πολεοδ. θεμάτων παύει να ισχύει». Οι διατάξεις που προτείνω να καταργηθούν ευνόησαν σκανδαλωδώς ιδιώτες οινοποιούς με αποτέλεσμα κατά την παρελθούσα δεκαετία να διπλασιαστούν τα οινοποιεία στη Θήρα και να καταστρέφονται χιλιάδες μικροιδιοκτήτες γης που επιθυμούν να καλύψουν απλώς και μόνο τις στεγαστικές τους ανάγκες. Εξ αιτίας της μη έκδοσης άδειας δόμησης στα αγροκτήματα που από το έτος 2009 έχω μεταβιβάσει στα παιδιά μου προς κάλυψη των στεγαστικών αναγκών μελών της πολύτεκνης οικογένειάς μου, μελέτησα το νομοθετικό πλαίσιο και προκύπτουν τα ακόλουθα: ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ1 ΤΟΥ ΑΠΟ 27-4-2012 π.δ. (ΦΕΚ 144/2012 Αναγκαστικών Aπαλλ. και Πολεοδ. Θεμάτων). Από την έναρξη ισχύος του από 27 Απριλίου 2012 π.δ. ΦΕΚ 144/30.4.2012, στη ζώνη οικιστικού ελέγχου (ΖΟΕ) ΙΙ Θήρας επιτρέπονται, μεταξύ άλλων, οι χρήσεις για κατοικία, καταστήματα, εστιατόρια, κέντρα αναψυχής, ξενοδοχεία τύπου ξενώνα και ξενοδοχεία τύπου επιπλωμένων διαμερισμάτων της τάξης ΑΑ ή Α δυναμικότητας μέχρι 50 κλινών κ.λπ. Με το ίδιο όμως π.δ., μετά το κεφάλαιο Γ του άρθρου 2 του από 16 Φεβρουαρίου 1990 π.δ. προστέθηκε και νέο κεφάλαιο ως Γ1. Με το κεφάλαιο αυτό και, ενώ ισχύουν οι ως άνω χρήσεις γης, οι ΖΟΕ ΙΙ και ΙΙΙ χαρακτηρίστηκαν αυθαίρετα ως ζώνες προστασίας του άρθρου 21 του ν. 1650/1986. Όσον αφορά στις απαγορεύσεις του κεφαλαίου Γ1 του από 27-4-2012 π.δ., βάσει του 46885/09-10-2012 εγγράφου της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ, το Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης βεβαιώνει προς την Υπηρεσία Δόμησης Θήρας «αν το προς έκδοση οικοδομικής αδείας ακίνητο δεν αποτελεί ή αποτέλεσε αμπελώνα ή πεδίο καλλιέργειας τοπικών αγροτικών προιόντων». Η φράση στο κεφάλαιο Γ1 του π.δ. «για προστασία της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας και των περιοχών που αφορούν στην καλλιέργεια αμπέλων και την παραγωγή οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας» διατυπώθηκε μόνο για να δικαιολογήσει την εφαρμογή των άδικων μέτρων στο πλαίσιο του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 αφού τα κριτήρια αυτά δεν υπάρχουν στο ως άνω έγγραφο του ΥΠΕΚΑ βάσει του οποίου χορηγείται βεβαίωση για την έκδοση ή μη οικοδομικής άδειας. Ούτε καν εξετάζεται η συνδρομή των κριτηρίων αυτών. Ο λόγος έκδοσης κάθε π.δ. αναγράφεται στην εισηγητική έκθεση αυτού προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση απουσιάζει κάθε αιτιολογία για την έκδοσή του. Στο προοίμιο του π.δ., αναφέρεται η από 17-1-2012 εισήγηση της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ που και σε αυτή όμως δεν υπάρχει αιτιολογία για τη θεσμοθέτηση του κεφαλαίου Γ1. Στην παράγραφο 4 της από 30-11-2011 πρότασης της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ όμως, όσον αφορά στους αμπελώνες, αναγράφεται ως μοναδική αιτιολογία (αντί της λογικής αμοιβής των παραγωγών) η εξασφάλιση δυνατότητας επεξεργασίας και τυποποίησης αγροτικών προιόντων. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει πανηγυρικά τους ισχυρισμούς μας και δείχνει ότι το όλο θέμα πέραν του οικονομικού αντικτύπου παραβιάζει και ηθικές αρχές. Το 2011 ο τότε Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ισχυρίστηκε ότι ενεργούσε για την προστασία της αγροτικής γης από ανταγωνιστικές χρήσεις στη Θήρα και καταλήξαμε στην άδικη ρύθμιση του νέου διατάγματος. Η προσπάθεια άρχισε με την τροποποίηση του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 με το άρθρο 6 του ν. 3937/2011 Στο νέο άρθρο αφαιρέθηκε η γενική πρόβλεψη που υπήρχε για τη συμμετοχή του Υπουργού Γεωργίας στην έκδοση π.δ. χαρακτηρισμού προστατευόμενων, σύμφωνα με τα άρθρα 18 και 19 του ν. 1650/1986 περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης. Με την αντικατάσταση αυτή του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 αφαιρέθηκε από αυτό η ρητή πρόβλεψη ότι «Σε κάθε περίπτωση η σύνταξη ειδικής περιβαλλοντικής µελέτης είναι απαραίτητη για την τεκµηρίωση της σηµασίας του προστατευτέου αντικειµένου και τη σκοπιµότητα των προτεινόµενων µέτρων προστασίας». Στο κείμενο του π.δ., στην εισηγητική αυτού έκθεση και γενικά απουσιάζει στοιχειώδης τεκµηρίωση της σηµασίας του προστατευτέου αντικειµένου και της σκοπιµότητας των μέτρων του νέου κεφαλαίου Γ1. Επίσης με το άρθρο 22 του ν. 3937/2011 καταργήθηκε η 71961/3670/1-7-1991 Υ.Α. ΦΕΚ 541Β/1991 που καθόριζε τους όρους και τη διαδικασία ανακοίνωσης των σχεδίων των π.δ. που προβλέπονται στις παραγρ. 1 και 2 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986. Το ΥΠΕΚΑ επέβαλε με το Κεφάλαιο Γ1 απαγόρευση δόμησης χωρίς ακόμη και το ίδιο να έχει διαμορφώσει γνώμη για το αντικείμενο της απαγόρευσης. Κατ αρχήν με την από 30-11-2011 πρόταση της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ προτάθηκε η θεσμοθέτηση απαγορεύσεων δόμησης μόνο στα αγροκτήματα υψηλής παραγωγικότητας αν και στη Θήρα δεν χαρακτηρίζονται γεωργικές εκτάσεις ως γη υψηλής παραγωγικότητας. Ακολούθησε νεότερη (από 17-1-2012) πρόταση της ίδιας Υπηρεσίας, με την οποία προτάθηκε εκ νέου η απαγόρευση δόμησης στα αγροκτήματα υψηλής παραγωγικότητας. Στην πρόταση αυτή όμως ενώ ορίζεται εύστοχα ως γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας οι περιοχές που καθορίζονται από την ΚΥΑ 16840/3-9-2010 (ΦΕΚ 1528Β), στην ίδια πρόταση άστοχα καταγράφεται η ακόλουθη διευκρίνιση «Ενδεικτικά, γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας αποτελούν οι καταγεγραμμένες εκτάσεις του αμπελουργικού μητρώου του Συνεταιρισμού αγροτικών προιόντων Σαντορίνης». Φαίνεται ότι ο «Συνεταιρισμός αγροτικών προιόντων Σαντορίνης» αναφέρθηκε αποσκοπώντας να επιβληθούν οι απαγορεύσεις μόνο στα επιδοτούμενα αγροκτήματα δεδομένου ότι κατά τη λαική φρασεολογία «οι επιδοτήσεις δίδονται από το Συνεταιρισμό». Στο νησί μας δεν υφίσταται τέτοιος συνεταιρισμός αλλά η Ένωση Συνεταιρισμών Θηραικών Προιόντων, της οποίας μέλη είναι οι Αναγκαστικοί Συνεταιρισμοί Γεωργικών Θηραϊκών Προϊόντων κάθε χωριού. Στην Ένωση Συνεταιρισμών Θηραικών Προιόντων καταγράφονται μόνο οι επιδοτούμενοι αμπελώνες. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι εξ αρχής είχαν στοχοποιηθεί οι επιδοτούμενοι αμπελώνες και σε κάθε περίπτωση άγνοια εκ μέρους του ΥΠΕΚΑ των αγροτικών θεμάτων. Οι ρυθμίσεις όμως του κεφαλαίου Γ1 διαφέρουν κατ ουσίαν σε καίρια θέματα και από τα διαλαμβανόμενα στις ως άνω προτάσεις της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ. Άλλα αγροκτήματα καταλαμβάνει η υπηρεσιακή πρόταση που τέθηκε υπόψη του Δήμου Θήρας, άλλα το σχέδιο του π.δ. που επεξεργάστηκε το Σ.τ.Ε., άλλα το π.δ.. Χαρακτηριστικές είναι οι ρυθμίσεις της παραγράφου 3 του κεφαλαίου Γ1, για τις οποίες ούτε έμμεσα γίνεται αναφορά στις ως άνω υπηρεσιακές προτάσεις. Ενδεχόμενος ισχυρισμός ότι το νέο κεφάλαιο Γ1 προστέθηκε για να προστατέψει σπάνια ή απειλούμενα με εξαφάνιση είδη, διαψεύδεται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Οι ποικιλίες των φυτών αμπέλου της Θήρας απαντώνται σε μεγάλη κλίμακα στο νησί αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Ειδικά ο ισχυρισμός ότι έτσι διατηρούνται αγροτικές καλλιέργειες τοπικών παραδοσιακών γεωργικών προϊόντων, όπως φακές, φάβα, ντοματάκια κ.α., δεν έχει οποιαδήποτε βάση αφού οι εν λόγω καλλιέργειες είναι εκ των πραγμάτων ετήσιες. Ο ισχυρισμός ότι ήταν επείγουσα η προώθηση των ρυθμίσεων του κεφαλαίου Γ1 για να μη ματαιωθεί ο επιδιωκόμενος με τις ρυθμίσεις αυτές σκοπός για την προστασία της αγροτικής γης λόγω της μεγάλης οικιστικής αναπτύξεως είναι αβάσιμος και προσχηματικός. Ούτε στις υπηρεσιακές προτάσεις ούτε στην εισηγητική έκθεση προς τον κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας γίνεται μνεία για επείγοντος χαρακτήρα ρυθμίσεις. Βλέπουμε όμως την αυθαίρετη δόμηση που επακολούθησε. Η με την 57601/23-12-2011 απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού ΥΠΕΚΑ ΦΕΚ 367 ΑΑΠ, αναστολή για έξι μήνες χορήγησης οικοδομικών αδειών έγινε απλώς και μόνο για να θεωρηθεί αμέσως ότι ήταν επείγουσα η επιβολή των απαγορεύσεων στους αμπελώνες. Το άρθρο 6 (παράγρ. 3) του ν. 2242/1994, με βάση την οποία αποφασίστηκε η αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών, ορίζει ότι με την έναρξη εκπόνησης μελέτης προστασίας περιβάλλοντος και χωροταξικής μελέτης κατά τα άρθρα 18, 19 και 21 του ν. 1650/1986, ο Υπουργός Περιβάλλοντος μπορεί να αναστείλει τη χορήγηση οικοδομικών αδειών για χρονικό διάστημα μέχρι 1 έτος, το οποίο παρατείνεται για 1 έτος ακόμη. Αν και η διάταξη αυτή απαιτούσε προς τούτο την εκπόνηση μελέτης, ουδεμία μελέτη ήταν τότε σε εξέλιξη και όλες οι μελέτες είχαν εγκριθεί αρκετά χρόνια προγενέστερα. Αλλά και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μπορούσε με βάση την παράγραφο 9 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 να καθορίσει όρους και περιορισμούς για επεμβάσεις και δραστηριότητες που είναι δυνατόν να έχουν βλαπτική επίδραση. Γιατί (αν ήταν αναγκαίο) δεν έγινε χρήση των διατάξεων αυτών για χρονικό διάστημα που ήταν κατά τη γνώμη του ΥΠΕΚΑ αναγκαίο? Ο ισχυρισμός ότι η κάλυψη της ανάγκης εξασφάλισης απλώς και μόνο οικογενειακής στέγης μονίμων κατοίκων στις ΖΟΕ ΙΙ και ΙΙΙ ανταγωνίζεται την αγροτική γη, όταν σε αυτές επιτρέπονται οι χρήσεις γης που μνημονεύουμε ανωτέρω, στερείται σοβαρότητας. Ο εκδότης πάντως του από 27-4-2012 π.δ. φαίνεται ότι αγνοεί και την εξάντληση της φέρουσας ικανότητας πολλών οικισμών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Κοινότητας Έξω Γωνιάς, για την οποία στο 1/2018 πρακτικό του Τοπικού Συμβουλίου, καταχωρίζεται ομόφωνη απόφασή του ότι «κάτοικοι του χωριού μας και διάφοροι παράγοντες θέτουν το θέμα του οικισμού της Έξω Γωνιάς. Συγκεκριμένα επισημαίνουν τον παραδοσιακό χαρακτήρα του οριοθετηθέντος σήμερα οικισμού, του οποίου όμως αλλοιώνεται σταδιακά η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία αφού επί ουδενί καλύπτει τη μεγάλη και διαρκώς αυξανόμενη οικιστική πίεση. Επειδή οι τάσεις κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση με εντεινόμενο μάλιστα ρυθμό, ας προλάβουμε τις επερχόμενες εξελίξεις (καταστροφικές συνέπειες). …». ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ 1. Για τη χορηγούμενη βάσει του 46885/09-10-2012 εγγράφου της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ βεβαίωση, το Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης Θήρας με το 514/11-2-2019 έγγραφο μας γνωστοποίησε: «..Έτσι, όπως αντιλαμβάνεστε βεβαιώνουμε την ύπαρξη ή μη καλλιέργειας, αξιοποιώντας τη βάση δεδομένων του ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς και κάνοντας χρήση του αρχείου δεδομένων που διαθέτει (Αμπελουργικό μητρώο). Η διερεύνηση για το αν προς εξέταση ακίνητο έχει λάβει οποιασδήποτε μορφής κοινοτικής ή εθνική οικονομική ενίσχυση, δεν αποτελεί αναγκαίο παράγοντα χαρακτηρισμού του ακινήτου….. Σε κάθε περίπτωση η Υπηρεσία μας ελέγχει και βεβαιώνει τη δήλωση υφιστάμενης κατάστασης σε βάθος χρόνου, που γίνεται αποκλειστικά με ευθύνη και υπόδειξη του ιδιοκτήτη ή του μισθωτή του ακινήτου». Επίσης το Κεφάλαιο Γ1 αναφέρεται σε προστασία περιοχών και όχι μόνο συγκεκριμένων γηπέδων για τα οποία εκδίδεται η βεβαίωση βάσει του 46885/09-1-2012 εγγράφου της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ. Εξάλλου το Κεφάλαιο αυτό δεν αναφέρεται μόνο στην προστασία των αμπελώνων αλλά όλων των τοπικών αγροτικών προιόντων. Ειδικότερα το κριτήριο των περιοχών καλλιέργειας τοπικών παραδοσιακών αγροτικών καταλαμβάνει στην πράξη όλη την έκταση των ζωνών οικιστικού ελέγχου της Θήρας. Η ακολουθούμενη όμως πρακτική συνεπάγεται ανεπίτρεπτες διακρίσεις εντός μάλιστα των τόσο μικρών γεωγραφικών περιοχών των ζωνών οικιστικού ελέγχου της Θήρας. Στο μητρώο του ΟΠΕΚΕΠΕ καταγράφονται μόνο οι αμπελώνες που οι καλλιεργητές τους λαμβάνουν επιδοτήσεις. Η επιδότηση δίδεται σε αγροκτήματα που δεν είναι υψηλής παραγωγικότητας και επιδοτούνται επειδή η καλλιέργειά τους είναι ασύμφορη. Διαφορετική άποψη οδηγεί σε παράλογο συμπέρασμα. Το αμπελουργικό μητρώο καταλαμβάνει τους επιδοτούμενους αμπελώνες και όσους άλλους οι ιδιοκτήτες ή μισθωτές δήλωσαν ενώ δεν καταλαμβάνει όσους οι ανωτέρω, προφανώς φοβούμενοι τις εξελίξεις, δεν δήλωσαν. Έτσι, οι απαγορεύσεις του κεφαλαίου Γ1 δεν καταλαμβάνουν αμπελώνες που δεν έχουν δηλωθεί αφού το Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης δεν βεβαιώνει με βάση πραγματικά δεδομένα αλλά βάσει των δηλώσεων των ιδιοκτητών ή των μισθωτών. 2. Εν τέλει, στις ζώνες οικιστικού ελέγχου ΙΙ και III επιτρέπεται ελευθέρως, όχι μόνο η κατοικία, αλλά και οι τουριστικές εγκαταστάσεις κ.λπ. Εντός δε των ίδιων των γηπέδων που με το κεφάλαιο Γ1 χαρακτηρίζονται ως προστατευόμενα, επιτρέπεται και η κατασκευή βιομηχανικών ή βιοτεχνικών μεταποιητικών μονάδων ή ανέγερση αποθηκών με μέγιστη δομήσιμη επιφάνεια κατά παρέκκλιση μέχρι τα 300 τ.μ. Αυτό έχει σαν συνέπεια την εκχέρσωση επιπλέον τουλάχιστον της ημίσειας έκτασης για τους απαιτούμενους για τη λειτουργία χώρους (αυλές, χώρους στάθμευσης, δρόμους κ.λπ.). Αν δεν θεσμοθετείτο το κεφάλαιο Γ1, η μέγιστη δομήσιμη επιφάνεια για τις μονάδες αυτές δεν θα μπορούσε να υπερβεί τα 150 τ.μ. Παρά ταύτα, με το προστεθέν νέο κεφάλαιο Γ1 απεκλείσθη στις ίδιες ζώνες οικιστικού ελέγχου η δυνατότητα ανέγερσης στους αμπελώνες ακόμη και κατοικίας των μονίμων κατοίκων. Δεν περιμέναμε επιβράβευση για το ότι επί σειρά ετών δεν αφήσαμε ακαλλιέργητα τα αγροκτήματά μας αλλά δεν περιμέναμε και ότι η Πολιτεία θα μας τιμωρούσε για αυτό. Αν τα είχαμε εγκαταλείψει και δεν καλλιεργούντο, θα ήταν επιτρεπτή η δόμηση. 3. Σε κάθε περίπτωση, η διάκριση σε δομήσιμα και μη δομήσιμα αγροκτήματα στις ζώνες οικιστικού ελέγχου ΙΙ και ΙΙΙ, είναι ως εκ των πραγμάτων ανέρειστη και έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ισότητας κατά παράβαση του άρθρου 4 του Συντάγματος αφού είναι άκρως βλαπτική εις βάρος μιας κατηγορίας πολιτών εις όφελος άλλης. ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ Π.Δ. ΑΠΟ ΤΟ Ε΄ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ Σ.τ.Ε. 1. Της έκδοσης γνωμοδότησης του Σ.τ.Ε. επί του σχεδίου του υπόψη π.δ. είχε προηγηθεί το από 19-2-2012 έγγραφο ΥΠΕΚΑ προς αυτό, με το οποίο ισχυρίζετο ότι τα διαθέσιμα στοιχεία μελέτης έχουν επικαιροποιηθεί προς την κατεύθυνση της προστασίας της τοπικής γεωργικής εκμετάλλευσης. Παρά τον ισχυρισμό αυτό του ΥΠΕΚΑ, ουδέν επικαιροποιημένο στοιχείο παρουσιάζεται. Αντίθετα, το ΥΠΕΚΑ μετέβαλε και στη συνέχεια άποψη για τις κατηγορίες των αγροκτημάτων που καταλαμβάνουν οι απαγορευτικές διατάξεις. 2. Το Ε΄ Τμήματος του Σ.τ.Ε. κατήρτισε την 69/2012 γνωμοδότηση του επί του σχεδίου του υπόψη π.δ. Στην παρ. 6 αυτής αναγράφεται «Με το υπό επεξεργασία σχέδιο επιχειρείται, κατά τα προαναφερόμενα, η τροποποίηση των ορίων κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης των περιοχών της ΖΟΕ… που καθορίστηκαν με το προαναφερόμενο από 16-2-1990 Πρ. Δ/μα. Για το σκοπό αυτό έχει επιλεγεί η νομοτεχνικώς αδόκιμη μέθοδος της έκδοσης προεδρικού διατάγματος, το οποίο περιέχει νέες αυτοτελείς ρυθμίσεις, που δεν εντάσσονται στο από 16-2-1990 Πρ. Δγμα ούτε σχετίζονται με αυτό.… Θα απόκειται δε στην πολεοδομική και κάθε άλλη κατά περίπτωση αρμόδια υπηρεσία να κρίνει ποιες από τις ρυθμίσεις του από 16.2.1990 Πρ. Δ/τος έχουν αντικατασταθεί … με συνέπεια την ανασφάλεια ως προς το δίκαιο που διέπει κάθε συγκεκριμένη περίπτωση». 3. Στο τέλος της παραγράφου 4 της 69/2012 ως άνω γνωμοδότησης επί του σχεδίου π.δ. αναγράφεται «… το σχέδιο προεδρικού διατάγματος πρέπει, πάντως, να συνοδεύεται από στοιχεία, τα οποία τεκμηριώνουν τη συμβατότητα των προτεινομένων ρυθμίσεων αφενός με τους κανόνες της επιστήμης και αφετέρου προς τα κατά τη σχετική νομοθετική εξουσιοδότηση κριτήρια και τα οποία κατά κανόνα περιέχονται στη γνωμοδότηση του συμβουλίου σε περίπτωση τήρησης του τύπου αυτού της διαδικασίας, κατά τρόπο ώστε να καθίσταται δυνατή η λυσιτελής επεξεργασία του σχεδίου προεδρικού διατάγματος από το Συμβούλιο Επικρατείας». 4. Με τις ως άνω παρατηρήσεις, το Σ.τ.Ε. είχε κατ ουσίαν απορρίψει το σχέδιο π.δ. το οποίο είχε επεξεργαστεί. Ο Αναπληρωτής Υπουργός ΥΠΕΚΑ όμως δεν έλαβε υπόψη τις παρατηρήσεις του Σ.τ.Ε. ούτε συνεργάστηκε με το αρμόδιο Υπουργείο Γεωργίας και, αντί να καταρτίσει νέο σχέδιο, προχώρησε στην έκδοση του υπόψη π.δ., το οποίο δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ πέντε ημέρες προ των εθνικών βουλευτικών εκλογών της 6ης Μαϊου 2012. ΤΟ ΑΠΟ 27-4-2012 Π.Δ. ΔΕΝ ΠΡΟΤΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΟ 1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 43 του Συντάγματος επιτρέπει την έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων ύστερα από πρόταση του αρμόδιου Υπουργού. Η Διεύθυνση Χωροταξίας με το 1814/14-2-2013 έγγραφο επιβεβαιώνει ότι δεν συνέπραξε το Υπουργείο Γεωργίας αν και έχει τη βασική προς τούτο αρμοδιότητα. Το ΥΠΕΚΑ, με βάση τον «Οργανισμό του», στις εκτός σχεδίου περιοχές μπορεί, χωρίς σύμπραξη του Υπουργού Γεωργίας, να επιβάλει περιορισμούς κατάτμησης ή δόμησης μόνο αν αποτελούν αντικείµενα προστασίας και διατήρησης λόγω της οικολογικής γεωµορφολογικής, βιολογικής, επιστηµονικής ή αισθητικής σηµασίας τους. 2. Με το άρθρο 3 του ν. 2742/1999 έχει συσταθεί Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον τομέα του χωροταξικού σχεδιασμού στην οποία συμμετέχει και ο Υπουργός Γεωργίας. Αν και ο ν. 3937/2011 ρυθμίζει θέματα μόνο του ΥΠΕΚΑ, ακόμη και αυτός επιφυλάσσει αποφασιστική αρμοδιότητα του Υπουργού Γεωργίας για θέματα αγροτικής καλλιέργειας (βλέπε το άρθρο 10, τις παραγράφους 2 και 13 του άρθρου 20 και τις παραγράφους 3 και 5 του άρθρου 4). Οι διατάξεις αυτές, που βεβαίως ίσχυαν, διέλαθαν φαίνεται της προσοχής του ΥΠΕΚΑ κατά την έκδοση του π.δ. και το Υπουργείο Γεωργίας ούτε καν ρωτήθηκε για την έκδοση του εν λόγω π.δ. και για τη διατήρηση των αμπελώνων «ενδιαφέρθηκε» το ΥΠΕΚΑ. Το Υπουργείο Γεωργίας με το 5542/13027/128844/4-1-2013 έγγραφο βεβαιώνει «Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι αρμόδιο για την καλλιέργεια και παραγωγή αγροτικών προιόντων και επομένως και για το πρόγραμμα στήριξης των μικρών νησιών του Αιγαίου. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν συμμετείχε στην έκδοση του συγκεκριμένου διατάγματος …». 3. Θα προβληματιζόμασταν να επικαλεστούμε την αναγκαιότητα σύμπραξης του Υπουργού Γεωργίας αν τουλάχιστον είχε προηγηθεί ο καθορισμός προστατευόμενης περιοχής κατά τις διατάξεις του εδαφίου α της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, πράγμα που δεν είχε γίνει. ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 18 ΚΑΙ 24 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 1. Το άρθρο 17 του Συντάγματος της Ελλάδος ορίζει ότι η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους. Κατά την παράγραφο 5 του επόμενου άρθρου (18), μπορεί να προβλεφθεί με νόμο και κάθε άλλη στέρηση της ελεύθερης χρήσης και κάρπωσης της ιδιοκτησίας που απαιτείται από ιδιαίτερες περιστάσεις. Νόμος ορίζει τον υπόχρεο και τη διαδικασία καταβολής στο δικαιούχο του ανταλλάγματος της χρήσης ή κάρπωσης, το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται στις υφιστάμενες κάθε φορά συνθήκες. Εξάλλου, το άρθρο 24 του Συντάγματος ορίζει ότι η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους……. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Kράτος. Nόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών. 2. Όπως έχει κριθεί, κατά την έννοια των συνταγματικών διατάξεων των άρθρων 17 και 18 της παραγράφου 1 του άρθρου 24 και του άρθρου 25, τα εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτου προστατεύονται στο πλαίσιο του προορισμού του ακινήτου, που περιλαμβάνει το φάσμα των επιτρεπτών χρήσεών του, οι οποίες καθορίζονται κυριαρχικώς, είτε απ’ ευθείας από συνταγματικές διατάξεις είτε από το νομοθέτη ή, κατ’ εξουσιοδότησή του, από τη Διοίκηση σε συμφωνία με το Σύνταγμα. Προκειμένου δε να επιτευχθεί ο συνταγματικός στόχος της διαφύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος ενόψει και του κοινωνικού χαρακτήρα του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, επιτρέπεται η λήψη μέτρων συνισταμένων τόσο στη μεταβολή του προορισμού των ακινήτων, όσο και στον περιορισμό του φάσματος των δυνατών χρήσεών τους ή της έντασης της εκμεταλλεύσεως αυτών. Τα μέτρα αυτά πρέπει να θεσπίζονται με σεβασμό προς τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, δηλαδή να είναι πρόσφορα για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου και να μην υπερβαίνουν το αναγκαίο προς τούτο μέτρο, πλην δεν απαγορεύεται να έχουν ως αποτέλεσμα την ουσιώδη στέρηση της χρήσεως ακινήτου κατά τον προορισμό του. Στην τελευταία αυτή περίπτωση γεννάται αξίωση του θιγόμενου ιδιοκτήτη να του καταβληθεί αποζημίωση ανάλογα με την έκταση, την ένταση και τη χρονική διάρκεια της ανωτέρω στερήσεως (βλ. ΣτΕ 2601-2603/2005 επταμ., 4571/2005 επταμ., 4536/2005 επταμ., 3067/2001 επταμ., 2929/2011, 2343/2009, 3360/2005, ΣτΕ 1833/2017 επταμ. κ.ά. ). 3. Η θεσμοθέτηση υπερβολικών απαγορεύσεων και εξαιρετικά επαχθών με αποτέλεσμα να παρακωλύεται υπέρμετρα η άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από την κυριότητα, κατ επίκληση λόγων προστασίας του περιβάλλοντος, είναι δυνατή μόνο κατόπιν σύνταξης ειδικής περιβαλλοντικής µελέτης για την τεκµηρίωση της σηµασίας του προστατευτέου αντικειµένου και τη σκοπιµότητα των προτεινόµενων µέτρων προστασίας. Στο προοίμιο του π.δ. ουδεμία μνεία γίνεται όχι μόνο επίκαιρης αλλά και άλλης σχετικής με τα εν λόγω θέματα μελέτης. Η επιβαλλόμενη με το νέο π.δ. στο κεφάλαιο Γ1 απαγόρευση δόμησης για χρήση κατοικίας ή και των επαγγελματικών δραστηριοτήτων των ιδιοκτητών μονίμων κατοίκων, προσβάλλει καίρια το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και παραβαίνει, σε κάθε περίπτωση, την εύλογη ισορροπία μεταξύ δημοσίου συμφέροντος και ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Οι απαγορεύσεις του κεφαλαίου Γ1 συνιστούν ισοδύναμο μέτρο της απαλλοτρίωσης και οδηγούν σε de facto αποδυνάμωση του συνταγματικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας με την επιβολή περιορισμών, που υπερβαίνουν τα συνταγματικώς ανεκτά όρια. Κατά συνέπεια είναι παράνομες ως αντιτιθέμενες στο Σύνταγμα και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 4. Επομένως, η απαγόρευση δόμησης σε νομίμως αποκτηθέν και κατά τις διατάξεις του ίδιου του εν λόγω π.δ. άρτιο γήπεδο, που βασίζεται στο κεφάλαιο Γ1 αυτού, αποτελεί ανεπίτρεπτη στέρηση της ιδιοκτησίας χωρίς προηγούμενη αποζημίωση και συνεπάγεται την ακυρότητά του. Η ακυρότητα αυτή επιβάλλεται και για τον πρόσθετο λόγο ότι η απαγόρευση δόμησης επιφέρει ασύγκριτα μεγαλύτερη δέσμευση του δικαιώματος ιδιοκτησίας, από όση θα ισχυριζόταν κάποιος ότι απαιτείται για την ικανοποίηση λόγου δημοσίου συμφέροντος (ΣτΕ 1129/2003) και μάλιστα όταν η επιβληθείσα απαγόρευση προσβάλλει και αυτήν ακόμη την αρχή της αναλογικότητας (προσφορότητα, αναγκαιότητα, στάθμιση κόστους-οφέλους) και ίσης μεταχείρισης. 5. Χαρακτηριστικό δε είναι ότι οι φορολογικές Αρχές δεν λαμβάνουν υπόψη την απαγόρευση δόμησης στους αμπελώνες που επιβλήθηκε με το από 27/4/2012 διάταγμα. Έτσι οι αντικειμενικές αξίες των επιδοτούμενων αμπελώνων στους οποίους δεν επιτρέπεται κατά τα ανωτέρω να κτίσουμε έστω και αγροικία είναι οι ίδιες με αυτές των αγροκτημάτων της ίδιας ΖΟΕ στους οποίους επιτρέπεται η ανέγερση τουριστικών καταλυμάτων. 6. Το από 27-4-2012 π.δ. εκδόθηκε κατ εξουσιοδότηση του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 «Χαρακτηρισμός περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου». Το θέμα της αποζημίωσης των θιγόμενων ιδιοκτητών, όταν, με τις κανονιστικές πράξεις των άρθρων 18, 19 και 21 του ν. 1650/1986, επιβάλλονται σε ιδιοκτησίες τέτοια περιοριστικά μέτρα, προβλέπεται στο άρθρο 22 του ν. 1650/1986. Το άρθρο αυτό αφ εαυτού δεν επιλύει το θέμα της αποζημίωσης των ιδιοκτητών και η ρύθμιση δεν είναι αποτελεσματική γιατί, το ίδιο άρθρο 22 του ν. 1650/1986, προβλέπει την έκδοση π.δ. , το οποίο όμως δεν έχει ακόμη εκδοθεί. Σχέδιο του εν λόγω π.δ. τέθηκε τον Ιανουάριο 2019 σε δημόσια διαβούλευση και είναι άγνωστο αν και πότε θα εκδοθεί. Κατά συνέπεια και εφόσον στο από 17-4-2012 π.δ. δεν υπάρχει πρόβλεψη αποζημίωσης, καταστρατηγούνται οι ως άνω προβλέψεις του Συντάγματος. Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι το ΥΠΕΚΑ παραπέμπει τώρα τους θιγόμενους στη Δικαιοσύνη. Το ζήτημα της αποζημιώσεως βεβαίως είναι αυτοτελές, κρινόμενο από τον δικαστή της αποζημίωσης αλλά η παράλειψη της αποτελεσματικής νομοθετικής ρύθμισης του θέματος της αποζημίωσης των θιγόμενων βεβαίως αποτελεί αντικείμενο αρμοδιότητας και του ακυρωτικού δικαστή. 7. Πάντως, με την από 8-3-2019 επί αποδείξει αίτησή μας προς τους κ.κ. Υπουργούς Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας ζητήσαμε τη χορήγηση οικονομικών αντισταθμισμάτων σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 22 του ν. 1650/1986. Όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκαν τα Υπουργεία αλλά ούτε καν απήντησαν, καταστρατηγώντας έτσι και αυτές τις διατάξεις του άρθρου 22 του ν. 1650/1986. ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ 1. Ο καθορισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων σε ζώνες οικιστικού ελέγχου που χαρακτηρίζονται για πρώτη φορά ως προστατευόμενες περιοχές ρυθμίζεται από το εδάφιο α της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6 του ν. 3937/2011. Σε εκτέλεση αυτού, προσδιορίζονται τα στοιχεία ή το σύνολο του τοπίου που προστατεύεται, οριοθετείται η περιοχή προστασίας, ορίζονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες, κ.λπ. Σύμφωνα με το εδάφιο αυτό, για την έκδοση του π.δ., απαιτείτο γνώμη της «Επιτροπής Φύση 2000» και του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε εφαρμογή ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης, όροι που δεν τηρήθηκαν. 2. Το εδάφιο γ της παραγράφου 1 του άρθρου 21 του νόμου 1650/1986, ορίζει ότι με τη διαδικασία του άρθρου 29 του ν. 1337/1983 γίνεται μόνο ο καθορισμός των ορίων και των ζωνών προστασίας και όχι η επιβολή περιορισμών χρήσης γης ένεκα της προστασίας. Το μοναδικό αντικείμενο ρύθμισης του κεφαλαίου Γ1 του επίδικου π.δ. είναι η για πρώτη φορά υπαγωγή τους στο άρθρο 21 του ν. 1650/1986 «χαρακτηρισμός περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου». Με το από 27-4-2012 π.δ. δεν μεταβάλλονται τα όρια των ζωνών οικιστικού ελέγχου σε ήδη ορισθείσες περιοχές προστασίας και κατά συνέπεια εφαρμογής τυγχάνει το εδάφιο α και όχι το γ. 3. Οι ποικιλίες των αμπελώνων της Θήρας δεν είναι είδη υπό εξαφάνιση αλλά ούτε και η γη στην οποία καλλιεργούνται είναι υψηλής παραγωγικότητας. Ιδιαίτερα ο χαρακτηρισμός της γης ως υψηλής παραγωγικότητας είναι πραγματικό γεγονός και δεν εξαρτάται από τον χαρακτηρισμό από ασχέτους με το αντικείμενο. Ιδιαίτερα όμως ακατανόητο είναι πως τα γύρω από τους δικούς μας αμπελώνες αγροκτήματα που δεν έχουν δηλωθεί δεν είναι αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας. Δεν αρκεί πολιτική βούληση για τους χαρακτηρισμούς αυτούς αλλά είναι καταστάσεις πραγματικές που αποδεικνύονται με συγκεκριμένα στοιχεία. 4. Ακόμη όμως και αν η προστασία των αμπελώνων έχει ιδιαίτερη οικολογική, αισθητική ή πολιτισμική αξία ή συμβολή στην προστασία φυσικών πόρων, σύμφωνα με την παράγραφο 7 του ίδιου άρθρου (21 του ν 1650/1986), όπως ίσχυε με το άρθρο 6 του ν. 3937/2011, τα σχέδια π.δ. των πράξεων χαρακτηρισμού της παραγράφου 1 ανακοινώνονται πριν από την οριστική διατύπωσή τους στους αρμόδιους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κατατίθενται υποχρεωτικά σε δημόσια διαβούλευση στη διαδικτυακή πύλη ελεύθερης πρόσβασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Η παράγραφος 7, αναφερόμενη στην παράγραφο 1, καταλαμβάνει σαφέστατα και το εδάφιο γ αυτής. Κατά συνέπεια απαιτείτο γνωστοποίηση και στο δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και δημόσια διαβούλευση στη διαδικτυακή πύλη ελεύθερης πρόσβασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Δεν τηρήθηκε ο ως άνω ουσιώδης τύπος αφού η θεσμοθέτηση του κεφαλαίου Γ1 έγινε χωρίς να τηρηθούν οι ως άνω προυποθέσεις. Επίσης δεν τηρήθηκε ουσιώδης τύπος της διαδικασίας για την έκδοση που προβλέπεται στο άρθρο 21 του ν. 1650/1986 αφού, εκτός του ότι δεν ζητήθηκε η γνώμη του Υπουργού Γεωργίας, δεν ζητήθηκε η γνώμη και της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας και του Υπουργού Εθνικής Άμυνας αν και στη ζώνη ΙΙΙ περιλαμβάνεται πολιτικό και στρατιωτικό αεροδρόμιο και επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία βιομηχανικών ή βιοτεχνικών μονάδων καθώς και βιομηχανική δραστηριότητα στο θαλάσσιο μέτωπο. 5. Ακόμη και στο Δήμο δεν διαβιβάστηκε το σχέδιο του π.δ. αλλά ούτε καν (κατά τη νομοτεχνική ορολογία) προσχέδιο αυτού. Με το 38346/30-11-2011 έγγραφο της Διεύθυνσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ είχε διαβιβασθεί στο Δήμο απλώς και μόνο η από 30-11-2011 υπηρεσιακή πρόταση της Διεύθυνσης αυτής και όχι σχέδιο π.δ. Στο σκεπτικό άλλωστε του από 27/4/2012 π.δ. δεν γίνεται μνεία της από 30-11-2011 πρότασης αλλά νεότερης αυτής με ημερομηνία 17-1-2012, η οποία ούτε καν τέθηκε υπόψη του Δήμου. Έχουμε τη βέβαιη γνώμη ότι υπήρξε πολιτική παρέμβαση, λαμβάνοντας υπόψη ότι στην από 17-1-2012 πρόταση της Δ/νσης Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ, αναγράφεται ρητά, ότι η εν λόγω πρόταση διαμορφώθηκε, αφού λήφθηκε υπόψη και η από 9-1-2012 συνεργασία, παρουσία του Αν. Υπουργού ΠΕΚΑ, των συνεργατών του και στελεχών της. 6. Εξ αιτίας των ανωτέρω, εμείς δεν είχαμε ενημερωθεί ότι εκδόθηκε το από 27 Απριλίου 2012 π.δ. Ορισμένοι όμως είχαν πληροφορηθεί και υπέβαλαν φάκελλο για έκδοση οικοδομικής άδειας πριν την έκδοσή του. 7. Το από 27 Απριλίου 2012 π.δ εκδόθηκε όμως και κατά παράβαση και του άρθρου 29 του ν. 1337/1986 αφού δεν υπήρχε γνώμη του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος, όπως ρητά προβλέπεται σε αυτό. Επίσης εκδόθηκε κατά παράβαση και του άρθρου 183 του π.δ. 14/1999 (ΦΕΚ 580Δ): «Με τα π.δ/γματα που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Δημοσίων Εργων ορίζονται οι πόλεις και οικισμοί γύρω από τα όρια των οποίων καθορίζεται Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ). … Τα π.δ/γματα αυτά εκδίδονται μετά από γνώμη … και του νομαρχιακού Συμβουλίου Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος …». Με το ν. 4030/2011 συστήθηκαν τα Συμβούλια Πολεοδομικών θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥΠΟΘΑ) και με την παράγραφο 2 του άρθρου 45 αυτού ορίστηκε ότι με την έκδοση της απόφασης συγκρότησης του ΣΥΠΟΘΑ σε κάθε περιφερειακή ενότητα, καταργείται το αντίστοιχο Σ.Χ.Ο.Π. Επομένως τα Σ.Χ.Ο.Π. λειτουργούσαν μέχρι να εκδοθεί η ανωτέρω απόφαση και δεν καταργήθηκαν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 4030/2011. Κατά το Σ.τ.Ε., η διάταξη της παραγράφου 6 του άρθρου 45 του ν. 4030/2011 είναι εξαιρετική και η δι’αυτής παρεχομένη ευχέρεια στη Διοίκηση να παραλείπει, όπου απαιτείται τη γνωμοδότηση θεσμοθετημένων Οργάνων (όπως το Σ.Χ.Ο.Π.) , παρέχεται μόνο σε επείγουσες και ειδικές περιπτώσεις. Ούτε καν ζητήθηκε η γνωμοδότηση του Σ.Χ.Ο.Π. αν και από την 30-11-2011 η Δ/νση Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ είχε προτείνει θεσμοθέτηση απαγορευτικών μέτρων για τους αμπελώνες. Τελικά η εισηγητική έκθεση του εν λόγω π.δ. καταρτίστηκε την 26-4-2012. Επομένως, ήταν δυνατό και κατά συνέπεια υποχρεωτικό να έχει ζητηθεί η γνωμοδότηση του Σ.Χ.Ο.Π. Όπως όμως είναι γνωστό, σαν Συμβούλιο, το Σ.Χ.Ο.Π. μπορούσε να κατανοήσει όλο το αντικείμενο και επομένως η γνώμη του θα είχε αποφασιστική σημασία στην όλη εξωτερική εμφάνιση του σχεδιαζόμενου να τεθεί σε ισχύ Διατάγματος. Σκόπιμη επομένως κατά τη γνώμη μας η παράλειψη να ζητηθεί γνωμοδότηση του Σ.Χ.Ο.Π. γιατί δεν ήταν εύκολη η μη λήψη υπ’ όψη των παρατηρήσεων ή αντιρρήσεων του. 8. Εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 24§2 του Συντάγματος αναγάγει το οικιστικό περιβάλλον σε συνταγματικά προστατευόμενη αξία και απευθύνει, για το λόγο αυτό, επιταγές στον κανονιστικό και κοινό νομοθέτη να ρυθμίσει τη χωροταξική ανάπτυξη και την πολεοδομική διαμόρφωση της Χώρας, βάσει σχεδιασμού υπαγορευόμενου από πολεοδομικά κριτήρια, προκειμένου να επιτευχθεί κατά τρόπο ενιαίο η ορθολογική ανάπτυξη των οικισμών και η καλλίτερη δυνατή διαβίωση των ανθρώπων (ΣτΕ Ολ 359/1992, ΣτΕ 2317/1999). Περιεχόμενο του ορθολογικού χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 24§2 του Συντάγματος, είναι, μεταξύ άλλων, η οριοθέτηση των οικισμών, η οποία συνιστά, ταυτοχρόνως, κατά το ανωτέρω πλαίσιο, ευθεία συνταγματική υποχρέωση της Διοίκησης (ΣτΕ 636/2002). Ο θεσμός των ζωνών οικιστικού ελέγχου αποτελεί, εκ της φύσεώς του, υποκατάστατο του ορθολογικού χωροταξικού σχεδιασμού. Για το σκοπό αυτό η διάταξη του άρθρου 183§1 Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας ορίζει ότι οι ζώνες οικιστικού ελέγχου καθορίζονται υποχρεωτικά γύρω από τα όρια πόλεων και οικισμών, θέτουσα ως νόμιμη προϋπόθεση για την θέσπισή τους, την προηγούμενη οριοθέτηση των πόλεων και των οικισμών, στην περιφέρεια των οποίων καθορίζονται οι ζώνες αυτές. Στην προκειμένη περίπτωση, η Διοίκηση προέβη στον καθορισμό ζωνών οικιστικού ελέγχου στη Θήρα και Θηρασία, κατ εξουσιοδότηση του άρθρου 183 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας χωρίς προηγουμένως να εκπληρώσει την συνταγματική και νομική της υποχρέωση να οριοθετήσει τα όρια των παρακείμενων οικισμών. Επακριβώς δηλαδή με συντεταγμένες ώστε να μη προκαλείται σύγχυση και εξ αυτής προστριβές και αντιδικίες. Επομένως, το προσβαλλόμενο διάταγμα είναι ακυρωτέο, διότι εκδόθηκε κατά παράβαση της διατάξεως του άρθρου 24§2 του Συντάγματος και του άρθρου 183§1 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας. ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Δεν πιστεύω ότι ο τότε Αναπληρωτής Υπουργός ΥΠΕΚΑ που προώθησε το επίδικο π.δ. ενδιαφέρθηκε για τους αμπελώνες περισσότερο από εμάς που μεγαλώσαμε μέσα σε αυτούς. Επικαλούμαι τα ακόλουθα: α. Το Δ.Σ. της Ένωσης Συνεταιρισμών Θηραικών Προιόντων την 15-11-2011 αποφάσισε ομόφωνα ότι τα προταθέντα μέτρα θα οδηγούσαν «στο μεγάλο κίνδυνο ο αμπελώνας και η αγροτική γη να φύγει από τα χέρια των πολλών και να ξεπουληθεί στους λίγους για ένα πινάκιο φακής, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αύριο αγρότης αμπελουργός αλλά καθετοποιημένες επιχειρήσεις στελεχωμένες με φτηνό εργατικό προσωπικό». Ομόφωνα επίσης γνωμοδότησε ότι με τη θεσμοθέτηση των προταθέντων μέτρων θα οδηγούμαστε στο αντίθετο από αυτό που δήθεν επεδίωκετο, δηλαδή στην εγκατάλειψη της αγροτικής γης. Καταλήγοντας, ζήτησε ομόφωνα να αποσυρθεί η διάταξη για την απαγόρευση δόμησης και σε κάθε περίπτωση να επιτρέπεται η κατασκευή αγροικίας σε κάθε αγροτεμάχιο σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν κάθε ζώνη οικιστικού ελέγχου της Θήρας. Επαληθεύονται ήδη οι ως άνω αρνητικές τοποθετήσεις. Εξ αιτίας δε του σκανδαλωδώς ευμενούς καθεστώτος για τα οινοποιεία και σε βάρος των μικροιδοικτητών αμπελώνων, πολλά αγροτεμάχια μένουν ακαλλιέργητα ενώ ο αριθμός των οινοποιητικών μονάδων έχει περίπου διπλασιαστεί και τα νέα οινοποιεία δεν δημιουργούνται από μονίμους κατοίκους της Θήρας αλλά από άλλους οι οποίοι περιστασιακά εκμεταλλεύονται τις νέες διατάξεις. β. Στη 434/20-12-2011 γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου Θήρας εκφράστηκε ομόφωνα η αντίθεση στα μέτρα, αντιπροτείνοντας την πλήρη κατάργησή τους. Στη γνωμοδότηση αυτή εντυπωσιάζει η εύστοχη τοποθέτηση ορισμένων συμβούλων ότι η συνολική πρόταση καταστρέφει τους ιδιοκτήτες γης. Στη συνέχεια εκδόθηκε η 5/20-1-2012 γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία προέβλεπε τουλάχιστον τη δυνατότητα ανέγερσης κατοικίας και μη εφαρμογή των απαγορεύσεων στα ήδη νομίμως κατατετμημένα αγροκτήματα. Οι γνωμοδοτήσεις αυτές μνημονεύονται στο σκεπτικό του διατάγματος πλην όμως είχε προαποφασισθεί η προτεραιότητα εξασφάλισης πρώτης ύλης για τους οινοποιούς και μάλιστα αυτούς που δεν διαθέτουν δικά τους αμπέλια. γ. Η Δνση Αγροτικής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου στο 9628/28-11-2012 έγγραφο αναγράφει ότι ουδέποτε ρωτήθηκε για το επίδικο διάταγμα. δ. Η Περιφερειακή Ενότητα Θήρας στο 757/19-2-2013 έγγραφό της αναφέρει «Είναι λυπηρό να γινόμαστε καθημερινά δέκτες παραπόνων από συνεχόμενες διαμαρτυρίες συμπολιτών μας και να λειτουργούμε ως κυματοθραύστες στα δίκαια και τεκμηριωμένα παράπονα των, από τις αναταραχές που έχει επιφέρει το από 27-4-2012 π.δ. σχετικά με την αρτιότητα των αγροτεμαχίων που ήδη έχουν κατατμηθεί νομίμως. ……………. Ειδικότερα δε, η απαγόρευση δόμησης σε αμπελώνες ή αγροκτήματα και καλλιέργειες των αγροτικών τοπικών προιόντων, θα πρέπει να καταλαμβάνει αυτό, μόνο κατά τη διάρκεια της επιδότησής του. ….». ε. Τέλος, ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός Γεωργικών Θηραικών Προιόντων Έξω Γωνιάς είχε υποβάλει στον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος εντονότατη διαμαρτυρία για το επίδικο π.δ.