Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 39 – Προσθήκες στην Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων ΓηςΣχόλιο του χρήστη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΝΑΔΗΣ | 18 Αυγούστου 2020, 20:47
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι εμφανής η προσπάθεια της Κυβέρνησης να ενθαρρύνει με κάθε τρόπο την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στο τελευταίο νομοσχέδιο (νόμος πλέον, Ν.4710/20) που όμως κυρίως αναφέρεται στα κίνητρα για ην αγορά ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου. Δηλαδή απουσιάζει ένα ρεαλιστικό πλαίσιο για την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού «σημείων επαναφόρτισης», χωρίς τα οποία η προσπάθεια δεν θα τελεσφορήσει. Υπάρχει και το προηγούμενο με το CNG, που στη χώρα μας δεν προχώρησε, σαν καύσιμο για τα αυτοκίνητα, λόγω του ότι δεν δημιουργήθηκαν επαρκή σε αριθμό πρατήρια (και) για CNG. Θα επιτρέψετε να θεωρώ ότι είναι εκτός πραγματικότητας το να περιμένουμε τους Δήμους, με τις γνωστές τους αδυναμίες, να αναπτύξουν δίκτυα επαναφόρτισης. Απλώς θα χαθεί πολύτιμος χρόνος. Επίσης καταντάει «γραφικό» το να θεωρούμε ότι η ανάπτυξη των σημείων επαναφόρτισης θα γίνει με τριτοκοσμικές μεθόδους όπως π.χ. «ρίχνω μια μπαλαντέζα από το φωταγωγό και τη συνδέω στο αυτοκίνητό μου στην Pilotis». Μήπως λοιπόν πρέπει να σκεφτούμε “out of the box”; Παίρνω παράδειγμα το Μαρούσι : πολυκατοικίες, χωρίς δυνατότητα «επαναφόρτισης», με ελάχιστα πρατήρια καυσίμων, χωρίς κι αυτά με χώρους για θέσεις επαναφόρτισης. Πρακτικά λοιπόν η ηλεκτροκίνηση εκεί δεν θα προχωρήσει, όσα κίνητρα και να δοθούν για την αγορά ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Επίσης οι δρόμοι του «είναι πήχτρα» στα αυτοκίνητα, που είναι στο έλεος του κάθε κλέφτη ή του κάθε προβληματικού ατόμου (γρατσουνιές με κλειδί κ.ά.). Το Μαρούσι, αν εξαιρέσουμε τα οικόπεδα που έχουν πρόσωπο στις κύριες οδικές αρτηρίες, έχει τις χρήσεις «αμιγούς κατοικίας», άρα δεν επιτρέπονται «σταθμοί αυτοκινήτων» (parking). Σωστό αυτό! Αν όμως δίναμε τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες να δημιουργήσουν σε οικόπεδα με αμιγή κατοικία στεγασμένους σταθμούς για ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, που είναι αθόρυβα, που δεν εκπέμπουν καυσαέρια (άρα μηδενική όχληση) θα λύναμε πολλά προβλήματα δηλ. θα αποκτούσαμε σημεία επαναφόρτισης σωστά σχεδιασμένα από την αρχή, θα προωθούσαμε την ηλεκτροκίνηση, θα αποφορτίζαμε τα πεζοδρόμια, τους δρόμους (δείτε τι γίνετε στο Μαρούσι και κανείς δεν ασχολείται) από αρκετά σταθμευμένα αυτοκίνητα και συγχρόνως θα τα προστατεύαμε τις νυχτερινές ώρες από βανδαλισμούς κ.τ.λ. Μπορεί ακόμη να δει κανείς και τους «στόλους» οχημάτων της εταιρειών Ταχυμεταφοράς (Courier), όπου κατεξοχήν ενδείκνυται η ηλεκτροκίνηση ή των οχημάτων διανομής τροφίμων κ.ά. των μεγάλων Supermarkets, που σταθμεύουν τις νυχτερινές ώρες «όπου νάναι». Αυτά τα οχήματα θα εξυπηρετηθούν πολύ ικανοποιητικά από τη δημιουργία σταθμών φόρτωσης και σε αμιγή κατοικία. Βεβαίως, ανεξάρτητα από το γεγονός της κατασκευής εξ αρχής με πλήρη υποδομή για καθολική ηλεκτροφόρτιση, δηλ. σε όλες τις θέσεις στάθμευσης, είναι εύλογο να δοθεί η δυνατότητα λειτουργίας του σταδιακά (αναφορικά με την επαναφόρτιση), γιατί διαφορετικά δεν θα ήταν βιώσιμη οποιαδήποτε τέτοιας μορφής επένδυσης. Με βάση λοιπόν το παραπάνω σκεπτικό, που ας θεωρηθεί σαν μια «Αιτιολογική Έκθεση», προτείνω την προσθήκη στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο της ακόλουθης ρύθμισης: «Στις περιοχές αμιγούς κατοικίας επιτρέπεται η κατασκευή στεγασμένων σταθμών αυτοκινήτων για ελαφρά οχήματα, με τους εξής όρους : α) ο σταθμός θα σχεδιαστεί εξαρχής (παροχή από ΔΕΔΔΗΕ, καλωδιώσεις, πίνακες κ.ά.) ώστε να εξασφαλίζει σημεία επαναφόρτισης σε όλες τις θέσεις στάθμευσης β) οι θέσεις στάθμευσης θα ικανοποιούν από πλευράς διαστάσεων τις απαιτήσεις της ισχύουσας Υ.Α. και κατά τα λοιπά ο σταθμός θα είναι σύμφωνος με τους όρους του Π.Δ. 455/76, όπως ισχύει γ) δεν απαιτείται εξασφάλιση επιφάνειας για φύτευση δ) δεν απαιτείται έγκριση χωροθέτησης ε) θα προορίζεται μόνο για την στάθμευση και επαναφόρτιση ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, αλλά σε ποσοστό 20% για το πρώτο έτος λειτουργίας του, 40% για το δεύτερο έτος, 60% για το τρίτο έτος και 100% για το τέταρτο έτος. Κατά τη διάρκεια μόνο των τριών πρώτων ετών στις υπόλοιπες θέσεις θα μπορούν (σε ποσοστά έως 80%, 60% και 40% αντίστοιχα ) να σταθμεύουν συμβατικά ελαφρά οχήματα». Πάντοτε στην διάθεσή σας, Με εκτίμηση, Κουναδης Κωνσταντίνος CEO Montenero-CMA