Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 28 – Διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμησηΣχόλιο του χρήστη Μαρία | 21 Αυγούστου 2020, 11:03
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η παρούσα παρέμβαση αφορά το νομοσχέδιο «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής νομοθεσίας» που έχει αναρτηθεί για δημόσια διαβούλευση από 4 έως 28 Αυγούστου 2020 και ειδικότερα τα άρθρα 27 «Εκτός σχεδίου δόμηση», 28 «Διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμηση» και 34 «Μεταβατικές διατάξεις». Οι εξαγγελίες από πλευράς ΥΠΕΚΑ (κ.κ. Χατζηδάκης και Οικονόμου) που συνόδευαν το εν λόγω νομοσχέδιο ήταν, μεταξύ άλλων, η (δήθεν) προστασία της ιδιοκτησίας και ο (δήθεν) μη αιφνιδιασμός των ιδιοκτητών εκτός σχεδίου γηπέδων που, από άρτια και οικοδομήσιμα που είναι σήμερα, καθίστανται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μη άρτια και μη οικοδομήσιμα. Έτσι, δηλαδή για την αποφυγή αιφνιδιασμού (υποτίθεται), με το πιό πάνω άρθρο 34 «Μεταβατικές διατάξεις» προβλέπεται διετής προθεσμία διατήρησης της οικοδομησιμότητας μιάς κατηγορίας γηπέδων που σήμερα είναι άρτια και οικοδομήσιμα, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΟΛΩΝ. Συγκεκριμένα, ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΤΗΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΡΥΘΜΙΣΗΣ: α) τα προϋφιστάμενα της 31-12-2003 άρτια και οικοδομήσιμα (σήμερα) γήπεδα με ελάχιστο εμβαδόν 4 στρέμματα που στερούνται προσώπου σε κοινόχρηστη οδό, β) τα άρτια και οικοδομήσιμα (σήμερα) με ελάχιστο εμβαδόν 4 στρέμματα γήπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την πιό πάνω ημερομηνία και έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό τουλάχιστον 25 μέτρα καθώς και γ) τα ομοίως ως άνω χωρίς πρόσωπο προϋφιστάμενα της 24-4-1977 άρτια και οικοδομήσιμα (σήμερα) γήπεδα εντός της ζώνης των 500 μ. από τα όρια εντός σχεδίου περιοχών και οικισμών, με ελάχιστο εμβαδόν δύο (2) στρέμματα. Οι πιό πάνω κατηγορίες γηπέδων αποτελούν το ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ των εκτός σχεδίου γηπέδων που σήμερα είναι άρτια και οικοδομήσιμα και τα οποία με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο αχρηστεύονται και απαξιώνονται πλήρως και ΑΜΕΣΑ και μάλιστα χωρίς προηγούμενη αποζημίωσή τους, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ DE FACTO ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ. Κατόπιν τούτων, είναι προφανές πως αποτελούν καθαρή κοροϊδία τα όσα περί του αντιθέτου σερβίρει το ΥΠΕΚΑ στον ανυποψίαστο πολίτη, ότι δήθεν τάχα μου του χορηγείται διετής προθεσμία να κατοχυρώσει την ιδιοκτησία του. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει: ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΡΤΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΩΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΗΠΕΔΩΝ ΔΗΜΕΥΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΟΥ «ΞΑΦΝΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ». Για να γίνει πιό κατανοητό περί τίνος πρόκειται, εκτίθενται τα εξής: Από το αρχικό διάταγμα έτους 1928 για τους όρους δόμησης εκτός σχεδίου μέχρι και το έτος 2003, τα γήπεδα ελάχιστου εμβαδού 4 στρεμμάτων ήταν άρτια και οικοδομήσιμα, χωρίς να απαιτείται να έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο. Έτσι, παραδείγματος χάριν, αρκούσε το γήπεδο αυτό να εξυπηρετείται με αγροτικό δρόμο ή με δίοδο από δουλεία, κλπ. Η μόνη προϋπόθεση ήταν η δρόμευση του γηπέδου να μην υποκρύπτει τη δημιουργία ιδιωτικού ρυμοτομικού σχεδίου. Δηλαδή, μέχρι 31-12-2003, η κατάτμηση των εκτός σχεδίου γηπέδων επιτρεπόταν υπό τις άνω προϋποθέσεις. Μετά την άνω ημερομηνία, τέθηκε η προϋπόθεση του προσώπου των 25 μέτρων σε κοινόχρηστο δρόμο, πλην όμως οι προϋφιστάμενες ως άνω κατατμήσεις εξαιρέθηκαν της πιό πάνω υποχρέωσης προσώπου 25 μέτρων σε κοινόχρηστο δρόμο, γενομένης σεβαστής της αρχής της μη αναδρομικότητας του νόμου. Έτσι εξακολουθούν να παραμένουν μέχρι και σήμερα άρτια και οικοδομήσιμα όσα οικόπεδα είχαν δημιουργηθεί - κατατμηθεί ως άνω μέχρι 31-12-2003, χωρίς να απαιτείται να έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο. Κοινόχρηστοι δρόμοι δε θεωρήθηκαν οι αγροτικοί δρόμοι, δηλαδή το συντριπτικό ποσοστό των δρόμων της Επικράτειας. Έτσι, μετά τις 31-12-2003, περιορίστηκε δραστικότατα η δυνατότητα κατάτμησης των εκτός σχεδίου γηπέδων, αφού, προκειμένου να είναι νόμιμη μία τέτοια κατάτμηση, απητείτο πρόσωπο 25 μέτρων σε κοινόχρηστο δρόμο. Ως «κοινόχρηστος δρόμος», εκτός από τις Εθνικές και Επαρχιακές οδούς, ερμηνεύτηκε ο προϋφιστάμενος του έτους 1923 (!!!). Δηλονότι, πρακτικά, απαγορεύτηκε η κατάτμηση των εκτός σχεδίου γηπέδων, αφού σχεδόν κανένας δρόμος δε μπορούσε να αποδειχτεί ότι προϋφίσταται του έτους 1923 είτε, ακόμη και στις σπάνιες περιπτώσεις που μπορούσε να αποδειχτεί, η διαδικασία αναγνώρισής του υπερέβαινε τα 6–7 έτη. Όλες τις πιό πάνω αρτιότητες - κατατμήσεις (που έχουν δημιουργηθεί ως άνω είτε πριν είτε μετά το έτος 2003 και ισχύουν σήμερα) έρχεται το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο να τις ακυρώσει ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ με τη μέθοδο του «ΞΑΦΝΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ», απαιτώντας (αναδρομικά και χωρίς καμία εξήγηση) πρόσωπο σε αναγνωρισμένη οδό ή κοινόχρηστο χώρο ... 45 μέτρων (!!!). Αυτό δείχνει το μέγεθος της εμπάθειας σε βάρος της εκτός σχεδίου ιδιοκτησίας που κατά κανόνα ανήκει στις λαϊκές τάξεις της υπαίθρου. Η εμμονικού χαρακτήρα εμπάθεια αυτή αποδεικνύεται με τρόπο πανηγυρικό από το άρθρο 27 παρ. 1 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, βάσει του οποίου τα εκτός σχεδίου γήπεδα «κατ’ αρχήν δεν προορίζονται για δόμηση». Πρόκειται για την υιοθέτηση μίας άποψης που εχθρεύεται ιδεοληπτικά την εκτός σχεδίου δόμηση και εκκινεί από παρωχημένες και ανεπαρκείς επιστημονικά νομολογιακές κατασκευές του Σ.τ.Ε. περί του «προορισμού» της εκτός σχεδίου ιδιοκτησίας αποκλειστικά για γεωργία, κτηνοτροφία, αναψυχή, κλπ. (Σ.τ.Ε. Ολομ. 695/1986, Σ.τ.Ε. 2605/2004, 1746/2005). Οι ανεπάρκειες της ως άνω νομολογίας που, σημειωτέον, αποσκοπούσαν στην χωρίς αποζημίωση (!!!) de facto απαλλοτρίωση των εκτός σχεδίου γηπέδων (μέσω παντοειδών απαγορεύσεων δόμησής τους και συνακόλουθη πλήρη απαξίωσή τους), έχουν επισημανθεί με σαφή και νομικά δεσμευτικό τρόπο από την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), με αποφάσεις όπως αυτές με ημερομηνία 6-12-2007 (Αρ. Προσφυγής 14216/03, ZANTE - ΜΑΡΑΘΟΝΗΣΙ) και 21-2-2008 (Αρ. Προσφυγής 35332/05 ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ). Τα νομικά προβλήματα που δημιουργεί ο εκάστοτε νομοθετικός περιορισμός στην εκτός σχεδίου δόμηση έχουν αναδειχθεί με σαφήνεια από την πάγια σχετική νομολογία του ΕΔΔΑ, κατ’ αναφοράν στην παράνομη προσβολή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης που έχει επιδείξει ο νομοταγής διοικούμενος προς τη διοίκηση. Η εμπιστοσύνη αυτή συνίσταται στη νόμιμη προσδοκία του να οικοδομήσει το γήπεδο ιδιοκτησίας του με βάση την αρτιότητα των 4 στρεμμάτων που αυτό είχε κατά το χρόνο που το απέκτησε. Η συνταγματική αυτή αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης αποτελεί έκφραση της αρχής της χρηστής διοίκησης και της ασφάλειας του δικαίου και αναγνωρίζεται πάγια από τη νομολογία του ΕΔΔΑ που δεσμεύει με απόλυτο τρόπο και τα εθνικά δικαστήρια. Με βάση τη νομολογία αυτή αναγνωρίζονται (ρητά και κατηγορηματικά) δικαιώματα αποζημίωσης στους θιγόμενους από τυχούσα κατάργηση της αρτιότητας και της οικοδομησιμότητας των γηπέδων ιδιοκτησίας τους σε εκτός σχεδίου περιοχές της χώρας. Κατά ταύτα, όπως είναι αυτονόητο, ο νομοθέτης ώφειλε σε κάθε περίπτωση, δηλαδή ακόμα και αν (όπως διαφαίνεται) ως κεντρική πολιτική επιλογή του έχει την κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, να προχωρήσει σταδιακά και σε βάθος χρόνου, σεβόμενος την πάγια ως άνω νομολογία του ΕΔΔΑ. Συνακόλουθα, μία συμβατή με τη νομολογία του ΕΔΔΑ μεταβατική διάταξη θα μπορούσε να ήταν η εξής: «Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως της εκάστοτε εν γένει ισχύουσας πολεοδομικής νομοθεσίας για τις εκτός σχεδίου περιοχές, ο ιδιοκτήτης (ή οι συνιδιοκτήτες) εκτός σχεδίου γηπέδου απολαμβάνει του πολεοδομικού καθεστώτος και των όρων και περιορισμών δόμησης που ίσχυαν κατά το χρόνο της υπ’ αυτού κτήσης του συγκεκριμένου γηπέδου». Κατ’ αυτό τον τρόπο θα επετυγχάνετο η σταδιακή επέλευση του επιδιωκόμενου αποτελέσματος σε μία χρονική διάρκεια κοινωνικά ανεκτή και νομικά δίκαιη, με τρόπο συμβατό προς το ανθρώπινο δικαίωμα της προστασίας της περιουσίας του, όπως το δικαίωμα αυτό έχει νομολογηθεί ad hoc από το ΕΔΔΑ. Αντ’ αυτού, έρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ να προωθήσει νόμο δημευτικό ουσιαστικά της περιουσίας των μικρομεσαίων, ιδίως της υπαίθρου, αντίθετα προς το γράμμα και το πνεύμα της πάγιας νομολογίας του ΕΔΔΑ. Ούτε η κα Μπιρμπίλη αλλά ούτε και οι κ.κ. Τσιρώνης, Φάμελος, Σταθάκης τόλμησαν να προχωρήσουν σε τόσο μεγάλης έκτασης δημεύσεις (ουσιαστικά) περιουσιών, ωσάν η ακίνητη εκτός σχεδίου ιδιοκτησία να αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως. Η ΝΔ ζήτησε αυτοδυναμία για να εφαρμόσει ένα πολιτικό πρόγραμμα προς όφελος των μικρομεσαίων (έτσι έλεγε προεκλογικά), αφού πρώτα ζήτησε συγγνώμη για τα «λάθη» του παρελθόντος σχετικά με την ακίνητη περιουσία (ΕΝΦΙΑ, υπερφορολόγηση ακίνητης περιουσίας, κλπ.). Δυστυχώς όμως, τα πράγματα δείχνουν ότι κάποιοι, καταχρώμενοι της αυτοδυναμίας που παρεχώρησε ο λαός στη Ν.Δ. (ενδεχομένως και της συγκυρίας των ευνοϊκών δημοσκοπήσεων), θεωρούν ότι τους δίδεται ΤΩΡΑ, εν μέσω κορονοϊού και πρωτοφανούς οικονομικής ύφεσης, η ευκαιρία να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους και να πλήξουν πισώπλατα ακόμη περισσότερο τους μικρομεσαίους, δημεύοντας επί πλέον και την ιδιοκτησία τους χωρίς προηγούμενη αποζημίωση. Και όχι μόνον αυτό, αλλά δουλεύουν την κοινωνία «χοντρά», ψευδόμενοι ασύστολα πως, δήθεν τάχα μου, ... προστατεύουν (!!!) την ιδιοκτησία και ... δεν αιφνιδιάζουν (!!!) τον πολίτη. Δηλονότι, εκτός από την προεκτεθείσα παράκαμψη της πάγιας νομολογίας του ΕΔΔΑ, εδώ μιλάμε, επί πλέον, και για την πλήρη περιφρόνηση της νοημοσύνης του μέσου κοινού ανθρώπου. Την ώρα που υφαρπάζουν χωρίς προηγούμενη αποζημίωση την περιουσία του παραζαλισμένου (από τις σφαλιάρες που τρώει και δεν προλαβαίνει) πολίτη, την ίδια στιγμή δίνουν αβέρτα παρεκκλίσεις στους «μεγαλοεπενδυτές», προκειμένου οι τελευταίοι να χτίζουν μυρμηγκουπόλεις χιλιάδων σπιτιών στις εκτός σχεδίου εκτάσεις που αγόρασαν μισοτιμής από τον κοσμάκη. Εκεί όχι μόνον «πάει περίπατο» η προστασία του περιβάλλοντος, που χονδροειδώς χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για να κλέβουν περιουσίες, αλλά παρέχονται και διευκολύνσεις (δικαίωμα σύστασης ανεξάρτητων οριζοντίων – καθέτων ιδιοκτησιών σε εκτός σχεδίου περιοχές) προκειμένου να καθίσταται ευχερέστερη η πώληση των άνω σπιτιών στους ενδιαφερόμενους. Ούτε όμως και αυτό τους φτάνει. Για να μοσχοπουληθούν ακόμη ακριβότερα τα μυρμηγκόσπιτα των «επενδυτών», σπεύδουν να σταματήσουν την εκτός σχεδίου δόμηση, δημιουργώντας έτσι μονοπώλια μεγαλοεπενδύσεων τύπου Costa Navarino και, μάλιστα, μέσα σε περιοχές NATURA. Έτσι προστατεύεται το περιβάλλον, για το οποίο προσποιούνται ότι κόπτονται; Σε διαδικτυακό δημοσίευμα του magnesianews.gr της 8-7-2019, αναφέρεται πως τα πρόσφατα ερευνητικά ενδιαφέροντα του αρμόδιου υφυπουργού χωροταξίας και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Δημήτρη Οικονόμου περιλαμβάνουν και τις διαδικασίες χωροθέτησης μεγάλων επενδύσεων και παρεμβάσεων. Ένας τέτοιος υφυπουργός, που ενδιαφέρεται για τις μεγάλες επενδύσεις, είναι δυνατόν να μη σκέφτηκε πως άμα απαγορέψει την εκτός σχεδίου δόμηση γενικά (δηλαδή καταργήσει τον ανταγωνισμό γενικά) τότε ο «μεγαλοεπενδυτής» ευνοείται κατάφωρα και πολλαπλά, δηλονότι αφ’ ενός θα αγοράζει τζάμπα τα μη οικοδομήσιμα χωράφια και αφ’ ετέρου θα (μοσχο)πουλάει σε τιμές μαμούθ τα σπίτια που θα χτίζει εκεί μονοπωλιακά, χωρίς ανταγωνισμό; Δε φτάνει που ο οικονομικά ενεργός λαός πλήρωσε δέκα φορές τις τράπεζες, πρέπει να επαναληφθεί το ίδιο και με τις τερατουπόλεις των ποικίλων «μεγαλοεπενδύσεων» (ελέω γενναίων κρατικών επιχορηγήσεων και δανείων από τράπεζες που συντηρεί ο δημόσιος κορβανάς), ένα παρωχημένο μοντέλο «ανάπτυξης» που δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς σε Πορτογαλία και Ισπανία; Αν η Ν.Δ. δε θέλει να εναρμονιστεί με τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ, τουλάχιστον να σεβαστεί τον εαυτό της όταν λέει πως δεν αιφνιδιάζει τον πολίτη: Σε όσα εκτός σχεδίου γήπεδα καταργείται η αρτιότητα – οικοδομησιμότητα με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, αυτό να ισχύσει μετά από εύλογο χρονικό διάστημα (έστω μετά από δύο χρόνια, αν και πρόκειται για πολύ μικρό χρονικό διάστημα), ΙΣΟΤΙΜΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΑ και ΟΧΙ ΑΜΕΣΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΞ ΑΥΤΩΝ.