Αρχική Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)Σχόλιο του χρήστη Θανάσης Δ. | 21 Αυγούστου 2020, 13:25
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
https://www.huffingtonpost.gr/entry/to-neo-ethniko-schedio-yia-ta-apovleta-einai-pros-te-lathos-kateethense_gr_5f3f7910c5b697824f972568 Απουσιάζει κάθε αναφορά στο κόστος που θα κληθούν να επωμιστούν οι πολίτες, καθώς και στους τρόπους που θα χρηματοδοτηθούν οι πολλές επενδύσεις που θα απαιτηθούν. Απουσιάζει επίσης, η οποιαδήποτε νύξη για το κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν οι άτυχοι πολίτες στις περιφέρειες που θα προκρίνουν την καύση απορριμμάτων αντί της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης. Το κόστος λειτουργίας των μονάδων καύσης δεν θα είναι μικρότερο από 150-200€/τόνο εισερχόμενων απορριμμάτων, όμως το ΕΣΔΑ δεν αναφέρει τίποτα επ’ αυτού. Ο όποιος σχεδιασμός περιορίζεται στο διάστημα 2020-2030 χωρίς καμιά μνεία για το διάστημα μετά το 2030. Όμως όλοι γνωρίζουμε ότι τα έργα που θα υλοποιηθούν στο πλαίσιο του νέου ΕΣΔΑ θα καθορίσουν το τοπίο στον χώρο της διαχείρισης των αποβλήτων για τα επόμενα 30-40 έτη. Πιο ειδικά, οι μονάδες καύσης σκουπιδιών που προγραμματίζονται προβλέπεται να κατασκευαστούν στην καλύτερη περίπτωση μετά το 2026-2028, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να λειτουργούν για να είναι οικονομικά βιώσιμες τουλάχιστον έως το 2055-2060. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ‘κλειδώσουν’ συμφωνίες με τους δήμους. Έτσι παρότι όλα δείχνουν πως έως το 2050 όλη η Ευρώπη θα πρέπει να οδηγηθεί στην ‘μηδενική παραγωγή αποβλήτων’, εμείς θα συνεχίζουμε να χρηματοδοτούμε τις ρήτρες που θα έχουν επιβληθεί για την καύση. Θεωρείται ότι οι Έλληνες θα συνεχίσουν να παράγουν τις ίδιες ποσότητες αποβλήτων το διάστημα 2020-2030, παρότι είναι σαφές από την ευρωπαϊκή νομοθεσία ότι η Ελλάδα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη παραγωγής αποβλήτων κι άρα στη μείωση των αστικών στερεών αποβλήτων σε απόλυτα μεγέθη. Οι ευρωπαϊκοί στόχοι που έχουμε υιοθετήσει για την ανακύκλωση παρατίθενται αυτούσιοι χωρίς όμως καμιά πληροφορία σχετικά με το πώς θα επιτευχθούν, χωρίς καμιά ανάλυση των μέτρων που θα απαιτηθούν, χωρίς περιγραφή των αλλαγών που πρέπει να συμβούν. Αγνοείται επίσης η μεγάλη σημασία που πρέπει να αποκτήσει η επαρκής και ολοκληρωμένη κατάρτιση των ΟΤΑ προκειμένου να καταφέρουν να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τη διαλογή στην πηγή, να λειτουργήσουν ικανοποιητικά τα πράσινα σημεία και νέα συστήματα ανάκτησης υλικών, να πετύχουν υψηλά επίπεδα καθαρότητας των ανακυκλώσιμων υλικών. Στο ίδιο πλαίσιο, υποτιμάται η ανάγκη ενδελεχούς και συνεχούς ενημέρωσης των πολιτών προκειμένου να αλλάξουν συμπεριφορές. Γίνεται ανάλυση βάσει συγκεκριμένων εκτιμήσεων για τη σύσταση των αστικών στερεών αποβλήτων κι έπειτα στα προτεινόμενα μέτρα αναφέρεται η ανάγκη να γίνει έρευνα για να βρεθούν αξιόπιστα στοιχεία για την ποιοτική σύσταση των αποβλήτων. Μα αν δεν έχεις αξιόπιστα στοιχεία, πώς κάνεις αξιόπιστο σχεδιασμό; Να σημειωθεί εδώ πως ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης έπρεπε να είχε ήδη στα χέρια του αποτελέσματα έρευνας για τη σύσταση των αποβλήτων, όμως αυτή άγνωστο πώς και γιατί μετατέθηκε για το μέλλον. Ίσως γιατί εξυπηρετούσε τους σκοπούς του παρόντος ΕΣΔΑ να μην υπάρχουν πραγματικά δεδομένα σχετικά με το που βρίσκεται σήμερα η ανακύκλωση. Δεν γίνεται καμιά αναφορά στον τρόπο που θα στηριχθεί η δευτερογενής αγορά για ανακυκλώσιμα υλικά και πως θα αναπτυχθεί η επαναχρησιμοποίηση, που θεωρείται κομβικής σημασίας για τη μετάβαση στην κυκλική οικονομία. Αντ’ αυτού, το ΕΣΔΑ θεωρεί λανθασμένα πως η μακροχρόνια καύση απορριμμάτων είναι μέρος της κυκλικής οικονομίας. Απουσιάζει έστω μια νύξη για την ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου ελέγχου και διαφάνειας για την αποτροπή των παρανομιών στον χώρο των στερεών αποβλήτων και την παραδειγματική τιμωρία των κακών πρακτικών, που όλοι οι ‘παροικούντες την Ιερουσαλήμ’ γνωρίζουν πως αποτελούν κοινό τόπο. Το νέο ΕΣΔΑ δεν διεκδικεί δάφνες αριστείας. Είναι δείγμα αποτυχίας, γιατί εμμέσως αποδέχεται πως αδυνατεί να θέσει κανόνες και να πετύχει στόχους. Με το νέο ΕΣΔΑ, το ΥΠΕΝ παραδέχεται πως δεν μπορεί ή δεν θέλει να βάλει τάξη στην ‘κόπρο του Αυγεία’. Δεν μπορεί να θεωρείται ως σχεδόν μοναδικός στόχος η καύση των απορριμμάτων, αντί το ΕΣΔΑ να θέτει το πλαίσιο ώστε έως το 2050 να φτάσουμε σε μια οικονομία μηδενικών αποβλήτων, μεγιστοποιώντας τα οφέλη για την οικονομία, την κοινωνία, το περιβάλλον. Η κυβέρνηση μπορεί να διορθώσει τις εξόφθαλμες αστοχίες του ΕΣΔΑ. Το θέλει;