• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ' | 21 Αυγούστου 2020, 19:55

    Η διαχείριση και επεξεργασία απορριμμάτων, είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που περιέχει σημαντικά προβλήματα με πολυδιάστατες λύσεις. Οι ενστάσεις μου σε συγκεκριμένα σημεία του ΕΣΔΑ είναι οι εξής: 1. Στην παράγραφο 1.2 αναφέρετε ότι από το πεδίο εφαρμογής "εξαιρούνται βασικά απόβλητα". Ποιος θα ασχοληθεί με αυτά; 2. Στην παράγραφο 1.4.2 αναφέρετε ότι δεν υφίσταται διαχείριση των αποβλήτων μικρών μονάδων και ιατρείων. Δε θα ληφθεί κάποια λύση σε αυτό το θέμα; 3. Στην παράγραφο 1.4.3 τα στρώματα, έπιπλα, ληγμένα φάρμακα και λοιπά επικίνδυνα απόβλητα από νοικοκυριά. Που θα καταλήγουν; 4.1 Στην παράγραφο 2.1.5.3 αναφέρετε ότι οι εγκαταστάσεις παραγωγής τσιμέντου εκ της φύσεώς τους αποτελούν υποδομές με στόχο τη διαχείριση αποβλήτων, όμως παρεμπιπτόντως υποδέχονται απόβλητα ή δευτερογενή προϊόντα τους, μεταξύ των οποίων και δευτερογενή καύσιμα(SRF/RDF). Υπάρχουν απαραίτητες προδιαγραφές για την προστασία του περιβάλλοντος; Πραγματοποιούνται οι απαραίτητοι έλεγχοι; Από ποιόν; Κάθε πότε; 4.2 Πιο κάτω στην παράγραφο 2.1.5.4.4 αναφέρετε ότι: "Παλαιότερα είχε αναφερθεί ως ενδεχομένως ενδιαφέρουσα η συναποτέφρωση δευτερογενών καυσίμων σε λιγνιτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Πέραν των λόγων που μπορεί να δυσχέραιναν μία τέτοια επιλογή (όπως δυσκολίες από την ετερογένεια των καυσίμων, κανονιστικές διατάξεις, κόστος), η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει σε δραστικότατη απολιγνιτοποίηση σε άμεσο χρονικό ορίζοντα (2023) και σε ΕΣΔΑ –ΕΣΔΕΑ 2020 πλήρη απολιγνιτοποίηση ως το 2028 καθιστά μία τέτοια επιλογή πλήρως ανεφάρμοστη, γι αυτό και δεν εξετάζεται." Η καύση με αυτό τον τρόπο απορρίφτηκε. Η καύση σε τσιμεντοβιομηχανίες και ΜΕΑ γιατί είναι σωστή επιλογή;;; Σύμφωνα με την οδηγία 94/67 προβλέπονται προληπτικά μέτρα ώστε να επιτευχθεί μείωση αρνητικών επιπτώσεων που μπορεί να προκληθεί από την καύση επικίνδυνων αποβλήτων προς το περιβάλλον αλλά και τη δημόσια υγεία. Καθορίζει περιορισμούς για τη δραστηριότητα των εγκαταστάσεων καύσης αποβλήτων, προσθέτοντας περιορισμούς οριακών τιμών εκπομπών. Η καύση ενδείκνυται κυρίως σε μολυσματικά ή τοξικά απορρίμματα, καθώς αναπτύσσονται σοβαρές αντιρρήσεις για την καύση αστικών στερεών απορριμμάτων. Οι βασικότεροι λόγοι των αντιρρήσεων αυτών προκύπτουν γιατί με τη μέθοδο αυτή:  Υπάρχει πιθανότητα ατμοσφαιρικής ρύπανσης.  Το κόστος επένδυσης και λειτουργίας είναι υψηλό, καθώς ο όγκος των απορριμμάτων είναι τεράστιος.  Απαιτείται ύπαρξη εξειδικευμένου προσωπικού.  Απαιτείται συμπληρωματικό καύσιμο για την έναρξη και λειτουργία της καύσης.  Η παραγόμενη τέφρα είναι πιθανό να περιέχει τοξικά υλικά. Γιατί εσείς την κρίνετε σωστή; 5. Στη σελίδα 247 αναφέρετε ότι: "Στην χώρα λειτουργούν 44 Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων κέντρων εξευγενισμού χωριστά συλλεγόντων υλικών. Αυτά τα στοιχεία που παραθέτετε δεν είναι σωστά. Τα υφιστάμενα ΚΔΑΥ είναι πολύ λιγότερα και δεν λειτουργούν, απ΄ όσο γνωρίζω, κέντρα εξευγενισμού χωριστά συλλεγόντων υλικών στη χώρα μας. Εκτός αυτού τα ΚΔΑΥ αυτή τη στιγμή βρίσκονται εκτός λειτουργίας κατά τις ημέρες Σαββάτου και Κυριακής με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται ανακυκλώσιμα υλικά. Με αυτό τον τρόπο δε νομίζω ότι ενισχύεται η ανακύκλωση υλικών, το αντίθετο μάλιστα. 6. Τα Ιδιωτικά Νοσηλευτικά Ιδρύματα διαθέτουν εγκαταστάσεις αποτέφρωσης; Γίνεται καύση στα απόβλητα τους όπως ορίζει ο νόμος; Δεν έχετε αναφέρει κάτι στον ΕΣΔΑ γι΄ αυτό το θέμα. 7. Στο Κεφάλαιο 7, στο σχέδιο διαχείρισης για τα λοιπά ρεύματα αποβλήτων, αυτά εμπίπτουν στην εναλλακτική διαχείριση. Γιατί; Γιατί τα μέτρα είναι ενδεικτικά και όχι περιοριστικά; 8. Το βασικότερο και σημαντικότερο όλων θεωρώ ότι είναι το εργατικό δυναμικό. Πως το Υπουργείο καθορίζει αυτούς τους στόχους χωρίς να δίνει το δικαίωμα στους Δήμους να προσλάβουν το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό για τη διεκπεραίωση των στόχων που ορίζει το ΕΣΔΑ; Γιατί επιβάλει στους Δήμους να ακολουθήσουν τους στόχους που ορίζει αναγκάζοντάς τους να πληρώνουν ακριβότερα τους εργολάβους; 9. Πως ζητάει την πραγματοποίηση αυτών των στόχων χωρίς την απαραίτητη οικονομική στήριξη; Εκτός των παραπάνω η γενική οικολογική μου πρόταση είναι ότι το σχέδιο δράσης θα έπρεπε να επικεντρωθεί κυρίως στη μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων. Η βέλτιστη και οικονομικότερη επιλογή ανάμεσα στις μεθόδους διαχείρισης απορριμμάτων θεωρείται πλέον η επίτευξη μείωσης των παραγόμενων αποβλήτων. Είναι σαφές ότι το πιο θετικό και χρήσιμο απόβλητο είναι αυτό που δεν έχει παραχθεί. Επομένως οι αναπτυγμένες χώρες έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν τρόπους μείωσης της παραγωγής αποβλήτων, σχεδιάζοντας οικολογικά προϊόντα και ενισχύοντας την ενημέρωση των καταναλωτών για βελτίωση της καταναλωτικής δράσης, προσπαθώντας να τους πείσουν να αλλάξουν τις συνήθειες τους και να λειτουργούν με μεγαλύτερη οικολογική συνείδηση:  αγοράζοντας μόνο τα προϊόντα που χρειάζονται χωρίς επιπρόσθετες σπατάλες  επιλέγοντας ανθεκτικά προϊόντα, τα οποία να έχουν δημιουργηθεί από ανακυκλώσιμα υλικά  χρησιμοποιώντας λιγότερα υλικά συσκευασίας. Για την επίτευξη ενός συστήματος αξιών, τον προσδιορισμό νέων μορφών ανάπτυξης και τη διαμόρφωση του μέλλοντος με όρους αειφορίας το ζητούμενο δεν μπορεί να είναι η διαμόρφωση κανονισμών, με σκοπό τον εξαναγκασμό των κοινωνιών ώστε να αντιμετωπιστεί η περιβαλλοντική κρίση, αλλά η αναθεώρηση του τρόπου που ο άνθρωπος αποδέχεται τη θέση του στον κόσμο, τη αλληλεπίδρασή του με το συνολικό περιβάλλον και τους συνανθρώπους του και την εφαρμογή της αειφόρου ανάπτυξης.