Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 27 – Εκτός σχεδίου δόμησηΣχόλιο του χρήστη ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΑΤΣΙΔΑΚΗΣ | 21 Αυγούστου 2020, 20:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΛΑΤΣΙΔΑΚΗΣ' | 21 Αυγούστου 2020, 20:07

    Το κατωτερω σημειωμα γραφηκε αρχικα πριν 25 χρονια οταν το θεμα αυτο ηταν παλι επικαιρο και ενημερωθηκε τον Ιανουαριο 2020. Αθήνα, 8 Ιανουαρίου 2020 Θέμα : Εκτός Σχεδίου Δόμηση / Αυθαίρετη Δόμηση Τόσο η εκτός σχεδίου όσο και η εντός σχεδίου δόμηση διέπονται από ιδιαίτερα σαφείς και αυστηρούς κανονισμούς και νόμους. Η εφαρμογή όμως αυτών είναι το πρόβλημα εξαιτίας της απροθυμίας όλων μας (κράτους, κεντρικών φορέων, τοπικής αυτοδιοίκησης και, κυρίως, όλων μας σαν πολίτες) να τους εφαρμόσουμε. Κτίζαμε παράνομα κτίρια, αγοράζαμε και πουλούσαμε παράνομες κατοικίες, μετατρέπαμε παράνομα τις κατοικίες μας και όλοι βολευόμασταν. Κατά συνέπεια όταν μιλάμε για αυθαίρετη δόμηση θα πρέπει να εννοούμε ξεκάθαρα την παράνομη δόμηση, τόσο εντός όσο και εκτός σχεδίου πόλεως / οικισμών, και την μη εφαρμογή των νόμων και κανονισμών. Πρέπει να τονίζουμε την σαφή διαφορά μεταξύ της νόμιμης και της παράνομης / αυθαίρετης δόμησης. Η εκτός σχεδίου δόμηση και κυρίως η αρτιότητα αγροτεμαχίων με τουλάχιστον 4 στρέμματα υπάρχει από δεκαετίες και με την πάροδο του χρόνου εφαρμόστηκαν, για διάφορους λόγους, παρεκκλίσεις μειώνοντας την αρτιότητα σε ορισμένες περιοχές και με ορισμένες προϋποθέσεις. Υπάρχουν όμως προ πολλού περιπτώσεις, π.χ. στα μικρά νησιά των Κυκλάδων, όπου οι παρακλήσεις αυτές έχουν πλέον καταργηθεί. Η αγορά αγροτεμαχίων γίνεται για επένδυση ή εκμετάλλευση (από Έλληνες και ξένους) και θεωρούνται από τους ιδιοκτήτες τους (νησιώτες, αγρότες και γενικά πολίτες) ως περιουσιακά τους στοιχεία. Mε την βάση αυτή, άλλοι τα πούλησαν και άλλοι σκοπεύουν στο μέλλον να τα πουλήσουν (για να καλύψουν έξοδα για γάμους, σπουδές παιδιών, υγεία, κ.λπ.) η να τα εκμεταλλευθούν (ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, καφετέριες κ.λ.π.). Η αγορά αγροτεμαχίων αποτελούσε διαχρονικά και αποτελεί και σήμερα μία σοβαρή μορφή αποταμίευσης των Ελλήνων ιδιαίτερα από τότε που είδε την απόδοση των καταθέσεων τους στις τράπεζες να εκμηδενίζεται. Παράλληλα αποτελεί ένα αποκούμπι για τους μακρόχρονους ιδιοκτήτες, που προσδοκούν στην αυξημένη αξία της πιο παλιά αγροτικής και σήμερα απλώς εκτός σχεδίου γης τους (λόγω της εγκατάλειψης της αγροτικής και κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης της και της μη διάθεσης των Ελλήνων για ενασχόληση σε αυτές), για το μέλλον το δικό τους και των οικογενειών τους. Η επένδυση σε γη αποτελεί μια αξιοπρεπή επένδυση με μακροχρόνιους στόχους και είναι σαφώς υπέρ του γενικότερου κρατικού συμφέροντος. Υπάρχει σήμερα πλούτος αξίας δισεκατομμυρίων Ευρώ στους εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων (κατοίκους τόσο των πόλεων όσο και των χωριών, των νησιών και της υπαίθρου) και όλα μαζί αποτελούν εθνικό πλούτο της χώρας μας. Μια απαξίωση αυτών θα οδηγήσει σε απαξίωση τόσο προσωπικών περιουσιακών στοιχείων όσο και ισόποσου εθνικού πλούτου με βαρύτατες και αλυσιδωτές επιπτώσεις στην οικονομία, τοπική και εθνική. Θα ισοδυναμούσε με μια κατάσχεση των τραπεζικών καταθέσεων. Οι αγοραπωλησίες αγροτεμαχίων είναι μία ζωτική αρτηρία της οικονομικής ζωής του τόπου μας με τεράστιο ποσό χρημάτων που ανακυκλώνεται από και προς διάφορες οικονομικές δραστηριότητες (π.χ. πώληση αγροτεμαχίων, επένδυση σε επιχείρηση ή άλλο ακίνητο ή σπουδές κλπ.). Η διακοπή της ροής αυτής της ρευστότητας θα επιφέρει πολλαπλά και επώδυνα πλήγματα στην συνολική οικονομία του τόπου μας (π.χ. ανεργία εργατικού δυναμικού και εμπλεκομένων επιχειρήσεων λόγω περιορισμού της οικοδομικής δραστηριότητας, μείωση εσόδων τόσο του Κράτους από φόρους και τέλη όσο και των δικηγόρων, συμβολαιογράφων, μεσιτών κλπ., παρά φύση εξάπλωση των οικισμών κ.α.). Για την απορρόφηση της ζήτησης για κατοικίες και ξενοδοχειακές κατασκευές θα καταστεί αναγκαία η εξάπλωση των υφιστάμενων οικισμών. Φαντασθείτε τι θα συμβεί όταν οι μικροί οικισμοί (ιδίως μικρών / μεσαίων νησιών) επεκταθούν σε κλίματα. Όχι μόνο είναι ανεφάρμοστο λόγω της δομής των αλλά θα είναι και ιδιαίτερα επιβλαβής για την γραφικότητα τους και την λειτουργικότητα τους. Οι περισσότεροι από τους σήμερα υπάρχοντες μικρούς, και όχι μόνο, οικισμούς δεν έχουν τις απαιτούμενες υποδομές. Πρέπει να προηγηθούν της όποιας απαγόρευσης της εκτός σχεδίου δόμησης (εάν αυτό εφαρμοσθεί), οι επεκτάσεις των υπαρχόντων οικισμών και η δημιουργία νέων οικισμών, για την ομαλή μετεξέλιξη της δόμησης και όχι το αντίθετο. Είναι βέβαια γεγονός ότι πολλοί από εμάς, κυρίως οι ιδιοκτήτες από τις μεγάλες πόλεις, έχοντας αγοράσει αγροτεμάχια με δυνατότητα ανέγερσης οικοδομών 200 τ.μ., κτίσαμε 500 ή 1000 τ.μ. και κανείς δεν μας ενόχλησε ή αν επιβλήθηκαν πρόστιμα αυτά είτε ήταν ασήμαντα ή δεν εισπράχθηκαν ποτέ. Βέβαια παρόμοιες παρανομίες γίνονται και έγιναν και μέσα στις πόλεις και στους οικισμούς. Με τον τρόπο αυτό της παρανομίας δημιουργήσαμε παράνομο πλούτο αφού το περιουσιακό στοιχείο, είτε το πουλήσαμε ή το διατηρούμε, έχει πολλαπλάσια αξία εκείνου του νόμιμου των 200 τ.μ. (ιδιαίτερα μετά την δυνατότητα νομιμοποίησης τους με καταβολή σχετικά μικρών χρηματικών προστίμων). Μια απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης θα επαυξήσει σημαντικά την αξία των υπαρχόντων εκτός σχεδίου κατασκευών (πολλαπλασίως δε εκείνων με τις μεγάλες παρανομίες). Είναι φανερό ότι η νόμιμη εκτός σχεδίου δόμηση δεν καταστρέφει το περιβάλλον. Κτίσματα 200 τ.μ. καταλαμβάνουν επιφάνεια μόνο 5 % και διόφορα κτίσματα με 100 τ.μ. ανά όροφο μόλις 2.5 %. Μάλιστα σε 25 μικρά νησιά του Αιγαίου από το 2002 έχει μειωθεί το μέγιστο εμβαδόν των οικιών σε μόλις 170 τμ. Τι επιβάρυνση φέρουν τα κτίσματα αυτά όταν το 95 % ή το 97.5 % του αγροτεμαχίου παραμένει ελεύθερο ; Απαγορεύοντας την εκτός σχεδίου δόμηση, λέμε στους σημερινούς ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων, κατά πλειονότητα αγρότες και κατοίκους της υπαίθρου, ότι ήρθαν άτομα από τις πόλεις, κτίσανε αυθαίρετα, καταστρέψανε την αισθητική του περιβάλλοντος, δεν εφάρμοσε το κράτος και η κοινωνία τους υφιστάμενους νόμους, αλλά τους άφησαν να δημιουργήσουν παράνομο πλούτο και τώρα θα απαξιώσουμε την περιουσία των αγροτών ώστε να μην μπορούν να πουλήσουν την περιουσία τους ούτε για νόμιμη δόμηση. Θα τιμωρηθούν δηλαδή οι σημερινοί ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων που δεν έχουν κτίσματα γιατί ήρθαν κάποιοι από τις πόλεις και κτίσανε πολλοί από αυτούς παράνομα . . . Η απαξίωση των εκτός σχεδίου εκτάσεων θα οδηγήσει στην πλήρη εγκατάλειψη της γης και η μέχρι σήμερα φροντίδα αυτής από τους ιδιοκτήτες της (π.χ. καθαρισμός, φύτευση για καλλωπισμό, φροντίδα ξερολιθιών και πεζούλων, μέτρα πυροπροστασίας κλπ.) θα δώσει την θέση της στην αδιαφορία με αρνητικά αποτελέσματα (εγκατάλειψη προσβάσεων, ανάπτυξη βάτων, κίνδυνος πυρκαγιών, κατάρρευση ξερολιθιών και απώλεια χωμάτων κλπ.). Μόνο το ιδιοκτησιακό ενδιαφέρον μπορεί πραγματικά να σώσει το εκτός οικισμών περιβάλλον της χώρας μας. Τέλος, έχοντας τον εθνικό κίνδυνο από τον ανατολικό γείτονα μας με ιδιαίτερη στόχευση τα νησιά του Αιγαίου, το Κράτος πρέπει να ενθαρρύνει την νόμιμη δόμηση με έμφαση στα μικρά νησιά. Με τον τρόπο αυτό θα ενδυναμώσει την γεωγραφική και πολιτική σημασία τους σε επίβουλες διεκδικήσεις. Η τουριστική πολιτική του Κράτους δεν μπορεί παρά να στηρίξει την εκτός σχεδίου ανάπτυξη τουριστικών εγκαταστάσεων διότι μεγάλο μέρος από τους υψηλού οικονομικού επιπέδου ξένους επισκέπτες ζητούν καταλύματα με ταυτότητα, ησυχία και απομόνωση. Αυτό δεν το προσφέρουν οι οικισμοί και οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Αν υπάρξουν χωροταξικά σχέδια θα πρέπει να προηγηθεί σφαιρική αξιολόγηση των τοπικών κοινοτήτων (πληθυσμός και ηλικία αυτού, εργατικό δυναμικό, εκπαιδευμένο δυναμικό, συγκοινωνία, τοπική παραγωγή και κατανάλωση κλπ). Χωροταξικά σχέδια χωρίς τέτοια προ υπάρχουσα μελέτη είναι άχρηστα. Γιάννης Πλατσιδάκης