Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 31 – Συντελεστής δόμησης στις οργανωμένες μορφές ανάπτυξης δραστηριοτήτων – Τροποποίηση του άρθρου 52 του ν. 3982/2011Σχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Πετρολέκας | 24 Αυγούστου 2020, 15:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Πετρολέκας' | 24 Αυγούστου 2020, 15:36

    Η παρ. 2 του Αρθ-1 του Ν. 960/1979 («Περί επιβολής υποχρεώσεων προς δημιουργίαν χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων δια την εξυπηρέτησιν των κτιρίων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων.») καθορίζει τους τρόπους με τους οποίους οι κύριοι ή συγκύριοι των ακινήτων δύνανται να εκπληρώνουν, εν όλω ή εν μέρει, τις υποχρεώσεις δημιουργίας χώρων στάθμευσης, όπως αυτές καθορίζονται από το Π.Δ. 111/04 (ΦΕΚ 76/Α/04). Οι τρόποι αυτοί, συνοπτικά και υπό προϋποθέσεις, έχουν ως εξής: - Σε στεγασμένους ή μη χώρους του ακινήτου. - Με κτήση κατά κυριότητα στεγασμένων χώρων άλλου ακινήτου. - Με διαμόρφωση υπαίθριων χώρων σε άλλο, ιδιόκτητο γήπεδο. - Με καταβολή χρηματικής εισφοράς. Μετά ταύτα, υπάρχει εντόνως προβληματική αντιμετώπιση του θέματος της εξασφάλισης των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης για την κατηγορία των ειδικών κτιρίων που ευρίσκονται σε περιοχές παραγωγικών δραστηριοτήτων, όπως οι περιοχές των άρθρων 8, 9 και 11 του Π.Δ. 59/2018 (ΦΕΚ 114/Α/2018). Και τούτο διότι: - Οι πραγματικές απαιτήσεις στάθμευσης στις ανωτέρω ζώνες, ιδιαίτερα μετά την προσθήκη των εμπορικών δραστηριοτήτων στις επιτρεπόμενες χρήσεις εντός αυτών, βάσει του πρόσφατου Π.Δ. για τις Χρήσεις Γης (Π.Δ. 59/2018), είναι ιδιαίτερα αυξημένες. - Η υποχρεωτική φύτευση των 2/3 του ακάλυπτου χώρου ενός ακινήτου (βάσει των διατάξεων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού – Ν.4067/2012) ελαχιστοποιεί τη διαθέσιμη επιφάνειά του για χωροθέτηση θέσεων στάθμευσης. Για όλους τους παραπάνω λόγους, κατά τη σύνταξη Πολεοδομικών Μελετών για περιοχές παραγωγικών δραστηριοτήτων (όπως των Άρθρων του Π.Δ. 59/2018 που προαναφέρθηκαν), προτείνεται η χωροθέτηση κοινόχρηστου χώρου στάθμευσης, ο οποίος εξυπηρετεί αποκλειστικά τους χρήστες των εγκαταστάσεων της Πολεοδομικής Ενότητας. Ο χώρος αυτός κατασκευάζεται και λειτουργεί με ευθύνη του εκάστοτε Δήμου, με δαπάνες που προέρχονται από τις εισφορές σε χρήμα των ιδιοκτητών των ακινήτων της Πολεοδομικής Ενότητας (ως προβλέπεται από τις διατάξεις του Ν. 1337/1983). Το πνεύμα της παρούσας παρέμβασης αφορά την απομείωση, ειδικά για τις περιοχές των άρθρων 8, 9 και 11 του Π.Δ. 59/2018, των απαιτούμενων από τις προδιαγραφές θέσεων στάθμευσης κάθε ακινήτου εντός Πολεοδομικής Ενότητας όπου χωροθετείται κοινόχρηστος χώρος στάθμευσης. Το ύψος δε της απομείωσης θα πρέπει να είναι ανάλογο του συνολικού αριθμού θέσεων του χώρου στάθμευσης, με βάση το ποσοστό του εμβαδού του κάθε ακινήτου προς το συνολικό εμβαδό όλων των ακινήτων που εξυπηρετούνται από το χώρο στάθμευσης και βρίσκονται εντός της ίδιας περιοχής χρήσεων. Παρόμοια πρόβλεψη, σήμερα, ισχύει αποκλειστικά για κτίρια που ανεγείρονται εντός Επιχειρηματικών Πάρκων του Ν. 3982/2011 (άρθρο 52, παρ. 2, περ. δ – όπως αυτή τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 10 του Ν.4605/2019). Μετά ταύτα, εκτιμώ ως επιβεβλημένη την επέκταση της ισχύος της ανωτέρω διάταξης: - και στις περιοχές των άρθρων 8, 9 και 11 του Π.Δ. 59/2018 - και σε υφιστάμενα κτίρια (εκτός από νεοανεγειρόμενα) Η παραπάνω πρόβλεψη: - Περιορίζει το πρόβλημα εξεύρεσης των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης σε ακίνητα παραγωγικών δραστηριοτήτων, όπου – ειδικά σε περιπτώσεις υφιστάμενων εγκαταστάσεων – τούτο είναι οξύτατο, ενώ, παράλληλα, - Συνάδει με το πνεύμα του νομοθέτη, αναφορικά τόσο με τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του χώρου στάθμευσης που προτείνεται από την Πολεοδομική Μελέτη για τους χρήστες των εγκαταστάσεων της Πολεοδομικής Ενότητας, όσο και με την αναγκαιότητα της παραπάνω χωροθέτησης η οποία τέθηκε μέσα από εμπεριστατωμένη Μελέτη, λαμβάνοντας υπ’ όψιν σειρά κριτηρίων (πολεοδομικά, περιβαλλοντικά, κυκλοφοριακά, βιώσιμης ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων κλπ.). Ειδικότερα, ενισχύεται θεσμικά η σημασία ενός σύγχρονου πολεοδομικού σχεδιασμού, ο οποίος ενέχει ως σημαντικό στοιχείο εύρυθμης λειτουργίας της πόλης, μεταξύ άλλων, την πρόνοια δημιουργίας κοινόχρηστων χώρων στάθμευσης σε περιοχές παραγωγικών – επιχειρηματικών χρήσεων. Τέλος, σημειώνεται ότι ο υπολογισμός των απαιτούμενων θέσεων στάθμευσης γίνεται βάσει του Ν.960/1979 και όχι βάσει του Π.Δ. 455/1976, όπως εσφαλμένα αναφέρεται στην επίμαχη διάταξη του Ν. 3982/2011 (άρθρο 52, παρ. 2, περ. δ).