Αρχική Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)Σχόλιο του χρήστη ΑΡΗΣ ΒΡΟΥΣΤΗΣ | 24 Αυγούστου 2020, 22:16
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡΗΣ ΒΡΟΥΣΤΗΣ' | 24 Αυγούστου 2020, 22:16

    Περιμένοντας τον νέο Εθνικό Σχεδιασμό τους Περιφερειακούς Σχεδιασμούς, τα Τοπικά Σχέδια, τα Πράσινα Σημεία και τις Πράσινες Γωνίες, επισημαίνω τι έπρεπε ήδη να γίνεται, άρα τι πρέπει άμεσα να γίνει. Θα αναφερθώ στην Αττική, η οποία παράγει το 35% περίπου των ΑΣΑ της χώρας, (1.900.000 τόνους ετησίως), στον φορέα διαχείρισης τον ΕΔΣΝΑ και στον ρόλο των Δήμων. Α. ΚΔΑΥ Κάθε χρόνο, 150.000 τόνοι συγκεντρώνονται στους μπλε κάδους και οδηγούνται στα ΚΔΑΥ. Μετά την επεξεργασία, το 52% (δηλ 80.000 τόνοι) πηγαίνουν για ταφή αφού θεωρούνται άχρηστα υλικά. Τα ΚΔΑΥ, με ευθύνη της ΕΕΑΑ και του ΕΟΑΝ δεν κάνουν διαλογή του κάθε Δήμου χωριστά ώστε να γνωρίζει ο κάθε Δήμος το υπόλειμμα του. Έτσι, το «Πληρώνω όσο πετάω» δεν ισχύει, και ενώ ο Εθνικός Σχεδιασμός δίνει μεγάλη έμφαση σε αυτό, στην πράξη ακυρώνεται. Το υπόλειμμα αυτό μπορεί να εκτραπεί από την ταφή, με την μετατροπή του σε εναλλακτικό καύσιμο, με χαμηλότερο κόστος. Τα ΚΔΑΥ στην Αττική το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι μια μικρή επένδυση για να τοποθετήσουν στο τέλος της υπάρχουσας γραμμής τους έναν τεμαχιστή. Η επένδυση αυτή δεν θα ξεπερνάει τις 500.000 ευρώ ανά ΚΔΑΥ, ποσό που άμεσα μπορούν να αποσβέσουν από τα ποσά που θα τους καταβάλλουν οι Δήμοι, τα οποία δεν θα ξεπερνούν το 50-60% του τέλους ταφής που ανέρχεται σήμερα σε 54 ευρώ ανά τόνο. Μέχρι τα ΚΔΑΥ να εξοπλιστούν, μπορεί το υπόλειμμα να κατευθύνεται στις αδειοδοτημένες εγκαταστάσεις που σήμερα παράγουν εναλλακτικά καύσιμα (ΕΜΑΚ ή/και ιδιωτικές). Με αυτό τον τρόπο μπορούμε άμεσα να μειώσουμε κατά 80.000 τόνους στην Αττική το υπόλειμμα που οδηγείται στην ταφή. Ταυτόχρονα, θα επωφεληθούν: το περιβάλλον αφού θα θάβουμε λιγότερα, οι Δήμοι αφού θα πληρώνουν πολύ λιγότερα, και η εγχώρια βιομηχανία εξασφαλίζοντας την ανταγωνιστικότητα της. Β. ΟΓΚΩΔΗ Μία μεγάλη κατηγορία υλικών που οδηγούνται στην ταφή είναι τα ογκώδη, που ανέρχονται σε περίπου 150.000 τόνους ετησίως. Αυτά περιλαμβάνουν έπιπλα, στρώματα κτλ και ο όγκος τους είναι πολλαπλάσιος του βάρους τους με αποτέλεσμα να γεμίζουμε τους ΧΥΤΑ χωρίς λόγο. Αυτά τα υλικά μπορούν επίσης να μετατραπούν σε εναλλακτικό καύσιμο και να οδηγηθούν στη βιομηχανία, αφού πρώτα αφαιρεθούν σίδηρος και αλουμίνιο. Αυτά τα υλικά μπορούν να οδηγηθούν με χαμηλότερο κόστος από την ταφή από τους Δήμους στις υπάρχουσες μονάδες που παράγουν εναλλακτικά καύσιμα, κάτι που ήδη εφαρμόζεται από ορισμένους Δήμους. Γ. ΚΛΑΔΕΜΑΤΑ Ένα μεγάλο και σημαντικό κομμάτι των υλικών που οδηγούνται στην ταφή είναι τα κλαδέματα. Μετά από μεγάλη προσπάθεια των Δήμων και του ΕΔΣΝΑ και ιδιαίτερα με την εφαρμογή το 2018 της σχετικής απόφασης του Δ.Σ. του ΕΔΣΝΑ, δόθηκε στους Δήμους η δυνατότητα να οδηγούν τα κλαδέματα τους ατελώς στο ΕΜΑΚ προκειμένου να γίνουν compost και εναλλακτικό καύσιμο (αλλιώς οι Δήμοι που θα τα οδηγούσαν στο ΧΥΤΑ θα πλήρωναν 100 ευρώ ανά τόνο αντί για 50 ευρώ που ίσχυε για τα υπόλοιπα απόβλητα). Η εφαρμογή αυτού του αντικινήτρου στην ταφή, είχε ως αποτέλεσμα το 2018 ποσότητα 60.000 τόνων κλαδεμάτων (που αντιστοιχούσαν σε 320.000 κυβικά μέτρα) να εκτραπούν από τα ΧΥΤΑ. Οι Δήμοι που νοιάστηκαν, και κατ’ επέκταση και οι δημότες τους, δεν φρόντισαν μόνο το περιβάλλον αλλά είχαν ένα μεγάλο θετικό οικονομικό αποτέλεσμα. Το 2020 όμως η Περιφέρεια της Αττικής αυτό το άλλαξε: κατήργησε το αντικίνητρο στην ταφή, και έβαλε τους Δήμους να πληρώνουν. Ως αποτέλεσμα, ήδη το πρώτο εξάμηνο τα κλαδέματα που οδηγούνται στο ΕΜΑΚ αντί να αυξάνονται μειώθηκαν κατά 30%. Τρανό παράδειγμα ο Δήμος Αθηναίων ο οποίος έστειλε στο ΕΜΑΚ το πρώτο εξάμηνο του 2020 μόλις 150 τόνους κλαδεμάτων, έναντι των 1.000 τόνων του 2019. Δ. ΕΜΑΚ Η μοναδική μονάδα που λειτουργεί στην Αττική είναι το ΕΜΑΚ για το οποίο, ο Περιφερειακός Σχεδιασμός του 2016 προέβλεπε ότι θα επεξεργαζόταν 450.000 τόνους αποβλήτων (350.000 σύμμεικτα και 100.000 οργανικά), η αναβάθμισή του δε είχε ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, και ο διαγωνισμός ήταν σε εξέλιξη. Σε αυτόν προβλεπόταν υπόλειμμα που δεν θα ξεπερνούσε το 33%. Η σημερινή διοίκηση τον κατήργησε και αντ’ αυτού δημοσίευσε διαγωνισμό που είναι σε εξέλιξη για 300.000 τόνους εισερχομένων, μειώνοντας ουσιαστικά τη δυναμικότητα του κατά 150.000 τόνους ετησίως. Ταυτόχρονα, δυστυχώς, ανέβασε το επιτρεπόμενο υπόλειμμα σε 50%. Πως λοιπόν θα υλοποιηθεί ο στόχος του ΕΣΔΑ για 10% υπόλειμμα προς ταφή όταν οι φορείς που εμπλέκονται και είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση κινούνται σε άλλη κατεύθυνση; Ε. ΛΟΙΠΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Το πρόγραμμα που υλοποιούσαμε αφορούσε τη διαχείριση 810.000 τόνων αποβλήτων ετησίως, συγκεκριμένα: • 450.000 τόνων στο ΕΜΑΚ • 80.000 τόνων στο Γραμματικό • 180.000 τόνων στο Σχιστό • 100.000 τόνων στη ΜΕΒΑ Μαρκόπουλου με κόστος επένδυσης που δεν θα ξεπερνούσε τα 100 εκατομμύρια ευρώ. Προς τι η τεράστια δαπάνη των 2,4 δισεκατομμυρίων ευρώ? Πολλά μπορεί να αναφέρει κανείς για τον υπό διαβούλευση Εθνικό Σχεδιασμό, και σίγουρα πολλά θα αναφερθούν και σε τυχόν νέους Περιφερειακούς και Τοπικούς Σχεδιασμούς. Αν θέλουμε όμως να έχουμε αποτέλεσμα και να μην μείνει και αυτός ο Εθνικός Σχεδιασμός στα χαρτιά όπως και οι άλλοι, θα πρέπει να αναληφθεί δράση στα πλαίσια των όσων προαναφέρθηκαν, και τα οποία είναι άμεσα υλοποιήσιμα από τους φορείς που θέλουν πράγματι να δώσουν λύση.