Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 12 – Οριοθέτηση οικισμών – Τροποποίηση του ν. 4447/2016Σχόλιο του χρήστη ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ πολ. μηχ. | 26 Αυγούστου 2020, 11:44
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Όταν το 1985 ξεκίνησε η οριοθέτηση των οικισμών της χώρας κάτω των 2.000 κατ. η σημασία του εγχειρήματος αυτού έγινε ελάχιστα ή καθόλου γνωστή στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού της υπαίθρου λόγω ελλιπούς ενημέρωσης από την πλευρά της διοίκησης. Έτσι οριοθετήθηκαν οι οικισμοί σύμφωνα με τις χοντρικές κατευθυντήριες γραμμές που προέβλεπε το σχετικό Π.Δ. αλλά χωρίς την ουσιαστική ενημέρωση και συμμετοχή των πολιτών. Όσοι (λίγοι) ήταν ενημερωμένοι έκαναν κάποιες ενστάσεις σχετικά με τα όρια των οικισμών αλλά οι περισσότεροι δεν είχαν καταλάβει την επερχόμενη απαξίωση της περιουσίας τους εφόσον αυτή θα βρισκόταν έξω από την γραμμή του ορίου του οικισμού (κάτι αντίστοιχο δηλ. με αυτό που επιχειρείται σήμερα με το παρόν υπό διαβούλευση νομοσχέδιο που ενώ ουσιαστικά προτίθεται να καταργήσει την εκτός σχεδίου δόμηση τίθεται προς ενημέρωση και σχολιασμό εν μέσω Αυγούστου και για διάστημα εικοσιπέντε μόνο ημερών).Επιπλέον το Π.Δ. δεν έδινε οδηγίες αντιμετώπισης ειδικών καταστάσεων όπως επι παραδείγματι στην περιοχή μου (βόρεια Κεφαλονιά) όπου μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953 πολλοί οικισμοί εγκαταλείφθηκαν καθώς υπήρξε μεγάλο κύμα εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης. Το αποτέλεσμα ήταν οτι δεν συμπεριελήφθησαν οι μικροί (αλλά εγκαταλελειμμένοι) αυτοί οικισμοί) στις οριοθετήσεις οικισμών αλλά αφέθηκαν στη τύχη τους. Η μη οριοθέτηση των οικισμών αυτών σε συνδυασμό με την τραγική πολιτική που άσκησαν επί σειρά ετών οι κυβερνήσεις σχετικά με την δασική νομοθεσία οδήγησαν στο συστηματικό χαρακτηρισμό άλλοτε καλλιεργούμενης και κατοικούμενης γής (όπως αποδεικνύουν τα εκατοντάδες χιλιόμετρα ξηρολιθιών για την συγκράτηση του γόνιμου χώματος αλλά και οι παλαιές κατοικίες) ως "δασικών εκτάσεων" ή "δάσους". Αποτέλεσμα αυτής της διαχείρισης είναι να οδηγούνται σε καταστροφή και εξαφάνιση αξιολογότατα παραδοσιακά οικιστικά σύνολα της περιοχής η οποία συγκεντρώνει σχεδόν το σύνολο των παραδοσιακών οικισμών του νησιού. Από την μία πλευρά δηλ. η πολιτεία αναγνωρίζει την μοναδική αρχιτεκτονική ταυτότητα των οριοθετημένων οικισμών και τους θωρακίζει με ειδικά Π.δ/τα και από την άλλη αφήνει να χαθούν άλλοι οικισμοί που διαθέτουν εξίσου μεγάλη αρχιτεκτονική αξία μόνο και μόνο επειδή κάποτε δεν συμπεριελήφθησαν στις οριοθετήσεις οικισμών. Πρόταση: ο Δήμος σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία να προχωρήσει σε οριοθέτηση των παλαιών και ξεχασμένων αυτών οικισμών.