Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 85 – Επιφάνειες που δεν προσμετρώνται στον συντελεστή δόμησηςΣχόλιο του χρήστη ΑΛΕΞΗΣ ΒΙΚΕΛΑΣ | 27 Αυγούστου 2020, 06:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΗΣ ΒΙΚΕΛΑΣ' | 27 Αυγούστου 2020, 06:44

    1. Παρ. 6ε: Να συμπληρωθούν τα εξής: ε. Προσμετράται η επιφάνεια του κλιμακοστασίου σε όλους τους ορόφους που εξυπηρετεί χώρους προσμετρούμενους στη δόμηση και αφαιρούνται συνολικά έως 12 τμ. (για να μην υπάρχει ασάφεια στον τρόπο που υπολογίζονται οι επιφάνειες. Πχ παλιά στο ΓΟΚ 85-2000 δεν μετρούσε η επιφάνεια του κλιμακοστασίου στην ανώτερη στάθμη. 2. Παρ. 6η: να αναδιατυπωθεί / συμπληρωθεί ως εξής για να είναι ακόμη πιο σαφής η διατύπωση: η. Η επιφάνεια κατακόρυφων ανοιγμάτων δαπέδου ή φρεατίων ανεξαρτήτως διαστάσεων, τουλάχιστον 0,50 τ.μ. για τη συλλογή και εξυπηρέτηση των μηχανολογικών εγκαταστάσεων, καθώς και η επιφάνεια αιθρίων και όλων των διαμπερών μη προσβάσιμων ανοιγμάτων που προκύπτουν από την αρχιτεκτονική λύση ή οδεύσεων που λειτουργούν ως φωταγωγοί ή ως αγωγοί κυκλοφορίας του αέρα, όπως καμινάδες εξαερισμού, για τον δροσισμό του κτιρίου. 3. Παρ. 6ι: Κατ’ αρχήν προτείνω να αφαιρεθεί η αναφορά στο πόσο εξέχει το υπόγειο από το διαμορφωμένο έδαφος. Και αυτό γιατί ήδη στον ορισμό του υπογείου εμπεριέχεται η έννοια του να μην εξέχει πλέον του 1,20μ. Παλαιότερα είχε νόημα η επισήμανση επειδή ειδικά στην περίπτωση των υπογείων με χρήση στάθμευσης δινόταν η δυνατότητα υπερύψωσης έως και 1,50μ. Και για να μην έρχεται σε αντίθεση με όσα έχουν διατυπωθεί στην προηγούμενη περίπτωση θ προτείνω να αναδιατυπωθει ως εξής: ι. Λοιπές βοηθητικές χρήσεις (πέραν αυτών της περίπτωσης θ) επιτρέπονται να καταλαμβάνουν τον πρώτο υπόγειο όροφο και σε συνολική επιφάνεια ίση με την κάλυψη της ανωδομής. Ο όροφος αυτός δύναται να μοιράζεται σε περισσότερους του ενός υπογείου ορόφους αρκεί το άθροισμά τους να είναι ίσο με την κάλυψη του κτιρίου, με εξαίρεση την περ. ιβ.. Η δεύτερη υποπερίπτωση να αναδιατυπωθεί και να συμπληρωθεί για να μην έρχεται σε αντίφαση με όσα γενικά προβλέπονται στην περίπτωση θ ως εξής: β) Στα ειδικά κτίρια και κτίρια μικτής χρήσης, εφόσον κατασκευάζονται στο ισόγειο άλλες χρήσεις εκτός κατοικίας, ο όροφος αυτός δύναται να έχει σε ποσοστό έως 50% τη χρήση του ισογείου με την προϋπόθεση τήρησης των κανονισμών λειτουργίας του, ανεξάρτητα εκπλήρωσης προϋποθέσεων φυσικού φωτισμού – αερισμού. Σε περίπτωση κατασκευής αιθρίου ή ηλιακού αιθρίου επιτρέπεται η υποβάθμιση αυτού κατά παρέκκλιση της παρ. 3α του αρ. 17. Το υπόλοιπο 50% διατίθεται για βοηθητικές χρήσεις. Χώροι κύριας χρήσης που τυχόν κατασκευάζονται πέραν του ανωτέρω ποσοστού προσμετρώνται στη δόμηση του κτηρίου. 4. Παρ. 6ιθ: Η δευτερεύουσα πρόταση έχει μια σχετική ασάφεια όπως είναι διατυπωμένη και προτείνω να αναδιατυπωθεί: ιθ. Οι επιφάνειες της θερμομόνωσης στο σύνολο τους, το επίχρισμα ή / και τυχόν επενδύσεις (πέτρα, ξύλο, κ.λπ.) πάχους μέχρι δεκαπέντε (15) εκατοστά πέραν της θερμομόνωσης, που κατασκευάζονται εκτός του περιγράμματος που ορίζουν τα δομικά στοιχεία, με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι πλάγιες και πίσω αποστάσεις (δ και Δ), η οικοδομική γραμμή και χωρίς να παραβιάζονται οι κοινόχρηστοι χώροι πόλης. 5. Παρ. 6κβ: Δεν θεωρώ σκόπιμη την τροποποίηση της περίπτωσης αυτής και ιδιαίτερα η επαναφορά της δυνατότητας να μην προσμετράται όλο το εξωτερικό κέλυφος με το Φ.Ο σε περιπτώσεις μικτής κατασκευής. Θεωρώ ότι ανοίγει την όρεξη για καταστρατήγηση του μέτρου με ψευδοφέρουσες και εν τέλει διακοσμητικές τοιχοποιίες πλήρωσης που άλλωστε μπορεί να είναι και αδύνατον να ελεγχθούν από ελεγκτή δόμησης χωρίς καταστροφική μέθοδο.