Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 01 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος Κρεμαλής | 27 Αυγούστου 2020, 15:59
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
(Ορθή Επανάληψη για ορθογραφικό λάθος) Προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία ο όρος «εκσυγχρονισμός» όταν αναφέρεται ειδικά στην δόμηση βιομηχανικών εγκαταστάσεων που προδήλως συνδέεται και με την ασφαλή λειτουργία τους για τους εργαζομένους και το περιβάλλον. Η επί δεκαετίες τουλάχιστον σύγχυση της Διοίκησης μεταξύ των εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν κτίρια διαφόρων χρήσεων και βιομηχανικών εγκαταστάσεων που εξυπηρετούνται από κτίρια, τεχνικά έργα ή λοιπές δομικές κατασκευές, εξακολουθεί να αποτελεί τον κανόνα στη νομοθεσία για την ίδρυση, κατασκευή και λειτουργία των βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Το γεγονός σε συνδυασμό με αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων των διαφόρων Υπουργείων, την κατά περίπτωση διατύπωση-διαφοροποίηση βασικών ορισμών από αρμόδιες αρχές, την ελλιπή ή στρεβλή ενσωμάτωση Ευρωπαϊκών Οδηγιών, την ουσιαστική απουσία ελέγχων, τη χαοτική γραφειοκρατική περιπτωσιολογία Κανονιστικών Πράξεων, έχουν το μερίδιο ευθύνης, όχι μόνον για εξαιρετικά σοβαρά ατυχήματα όπως π.χ. το τελευταίο στη Μεταμόρφωση ή προηγούμενα σε σεισμούς, αλλά είτε ευνοούν αυθαιρεσίες, είτε εγκυμονούν κινδύνους τόσο για το περιβάλλον όσο και για τους εργαζομένους, είτε αποτρέπουν κάθε επενδυτή να επιχειρήσει σοβαρή βιομηχανική επένδυση στη χώρα. Δεν μπορούμε παρά να αναφέρουμε ορισμένα τελείως χαρακτηριστικά παραδείγματα για την αιτιολογία των αιτιάσεων μας. Παρά μεγαλοστομίες ειδικών ή μη για την ανάπτυξη, απουσιάζουν παντελώς προτάσεις για «λεπτομέρειες» και δυστυχώς ο διάβολος κρύβεται σ’ αυτές. Αναγνωρίζεται ότι η πληρέστερη νομοθεσία για την ίδρυση βιομηχανικών εγκαταστάσεων είναι η περιβαλλοντική νομοθεσία, όπου περιλαμβάνεται και ο ορθός ορισμός της «εγκατάστασης» (Οδηγία 2010/75/ΕΕ), που έπρεπε να είναι ο ίδιος σε κάθε άλλη νομοθετική πράξη που αφορά την κατασκευή και τη λειτουργία της. Όμως: (α) Η Οδηγία 2010/75/ΕΕ ενσωματώθηκε στην έννομη τάξη με ΥΑ ενώ η ίδρυση της βιομηχανίας ισχύει με το νόμο 3982/11. (β) Στο Άρθρο 17 του ν3982/11 όπως ισχύει, δεν ορίζονται οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ενώ ως «εγκατάσταση» (Ίδρυση) ορίζεται η «Τοποθέτηση (!!) για πρώτη φορά μηχανολογικού εξοπλισμού (!) σε συγκεκριμένη θέση (!) για άσκηση δραστηριότητας». Αν είναι ποτέ δυνατόν!! Συγχρόνως στο ίδιο άρθρο ορίζεται: «Λειτουργία είναι η ενεργοποίηση του εγκατασταθέντος μηχανολογικού εξοπλισμού». Εν κενώ ή υπό φορτίο κύριοι (;;). Αν είναι ποτέ δυνατόν!! Στην παρ. 5 του Άρθρου 17 του ν3982/11 ορίζονται οι Κτηριακές Εγκαταστάσεις που περιλαμβάνουν Βιομηχανικά – Βιοτεχνικά κτίρια με άδεια οικοδομής για τη χρήση τους, αλλά και κάθε δομική κατασκευή ή ανεξάρτητα κτίρια χωρίς αναφορά σε οικοδομική άδεια για τη δόμησή τους. Όταν κάποιος προσπαθήσει να συνδέσει αυτούς τους ορισμούς με τον ΝΟΚ, ώστε να αντιληφθεί αν οι κατακόρυφες υπαίθριες δεξαμενές αποθήκευσης υγρών ή στερεών συμμετέχουν στον συντελεστή δόμησης (όπως π.χ. τα Silos μόνο σε αγροτική εκμετάλλευση σύμφωνα με το παρόν Ν/Σ), αν τα ανεξάρτητα κτίρια(;) είναι ημιυπαίθριοι (!) χώροι, αν οι εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης του κτιρίου όπως ορίζονται στον ΝΟΚ, μπορούν πάντοτε να διαχωρίζονται και να διαφοροποιούνται στην πράξη και στη μελέτη τους από τις βοηθητικές εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης της κύριας βιομηχανικής εγκατάστασης, αν απαιτείται στατική μελέτη για στήριξη μεμονωμένου εξοπλισμού, αν η εξοικονόμηση ενέργειας για το κτίριο μπορεί να διαφοροποιείται από το γενικό πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας στην εγκατάσταση, αν ο προϋπολογισμός που συντάσσεται για την άδεια εγκατάστασης συμμετέχει ή όχι στον προϋπολογισμό που συντάσσεται για την οικοδομική άδεια, κτλ, κτλ, κτλ, είναι βέβαιο ότι θα αναφωνήσει «Ελεος». Εντυπωσιάζει το γεγονός της ένταξης και της διατήρησης των προηγούμενων ορισμών του Άρθρου 17 στην έννομη τάξη χωρίς καμία αντίδραση ενδιαφερόμενων ή αρμόδιων επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων. (γ) Και αφού αναφερθήκαμε στον ΝΟΚ που «εκσυγχρονίζεται» δεν έπρεπε τουλάχιστον να υπάρχουν πέντε κανόνες για τη διάταξη του βιομηχανικού εξοπλισμού και των δομικών κατασκευών στο χώρο, όταν υπάρχουν άπειρες χρήσιμες ή άχρηστες λεπτομέρειες για όλα τα κτίρια ανεξαρτήτως χρήσης; Γενικότερα πότε θα υπάρξουν απαραίτητοι και ολοκληρωμένοι κανόνες και προδιαγραφές για τη δόμηση των κτιριακών έργων και εγκαταστάσεων ανάλογα με τη χρήση τους ώστε να εξυπηρετείται η ασφαλής λειτουργία τους; Πότε επιτέλους θα αναλαμβάνει ουσιαστικά την ενιαία αδειοδότηση ένας φορέας κατ’ εξοχήν αρμόδιος για την προστασία του περιβάλλοντος και των εργαζομένων, για τη δόμηση και λειτουργία των βιομηχανικών εγκαταστάσεων; (δ) Η υφιστάμενη γραφειοκρατία για την χωροθέτηση και δόμηση σοβαρών κατηγοριών βιομηχανικών δραστηριοτήτων, ιδίως εκτός οργανωμένων υποδοχέων, θα μπορούσε να περιορισθεί αν η περιβαλλοντική άδεια ίδρυσης ενσωμάτωνε απαιτούμενες εγκρίσεις αρμόδιων ανά περίπτωση φορέων και την προέγκριση της οικοδομικής άδειας (κάλυψη, συντελεστής δόμησης, ύψος, όγκος κατασκευών), χωρίς να μεταφέρει την ευθύνη τήρησης σχετικών όρων και περιορισμών στους επενδυτές και χωρίς επαναλήψεις απαιτούμενων δικαιολογητικών από τις αδειοδοτούσες τελικά αρχές. Το θέμα κατά τη γνώμη μας είναι τεράστιο, συνδέεται με την διαδικασία σχεδιασμού των έργων σε διάφορες φάσεις και έπρεπε η διαδικασία αυτή να παραλληλίζεται ορθολογικά με τη διαδικασία αδειοδοτήσεων, πράγμα που δυστυχώς δεν συμβαίνει. Δεν είναι δυνατόν στα πλαίσια της παρούσας διαβούλευσης να αναφερθούμε ειδικότερα στις στρεβλώσεις, που αφορούν την αδειοδότηση των βιομηχανικών δραστηριοτήτων και είτε ευνοούν την άναρχη ανάπτυξη, είτε αποθαρρύνουν σοβαρούς επενδυτές. Απαιτείται προς τούτο πολυσέλιδο βιβλίο. Ευελπιστούμε ότι τα προβλήματα που συνδέονται γενικά με τη βιομηχανία να είναι ή να γίνουν αντιληπτά στην Κυβερνητική Επιτροπή, που συγκροτήθηκε πρόσφατα για να ασχοληθεί με το θέμα.