Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 93 – Προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομαΣχόλιο του χρήστη ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ | 28 Αυγούστου 2020, 19:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ' | 28 Αυγούστου 2020, 19:50

    Με αφορμή την εν εξελίξει δημόσια διαβούλευση επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα τον Εκσυγχρονισμό της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ-ΝΠΔΔ) έχει να παρατηρήσει τα ακόλουθα. Μεταξύ των διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου συμπεριλαμβάνονται και αυτές του άρθρου 93, που έχουν ως σκοπό να ενισχύσουν – διασφαλίσουν την προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα. Οι τρεις (3) πρώτες παράγραφοι του ως άνω άρθρου αφορούν κατ’αποκλειστικότητα τα νέα κτίρια, των οποίων η άδεια δόμησης πρόκειται να εκδοθεί μετά την δημοσίευση του νόμου. Ωστόσο, οι παράγραφοι 4 και 5 του ως άνω άρθρου, όπως και η εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 9 αφορούν ήδη υφιστάμενα κτίρια, στα οποία επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα. Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει σαφέστατο ότι η ρύθμιση αφορά αποκλειστικά κτίρια που περιλαμβάνουν αποκλειστικά φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και κατασκευάζονται απο την ψήφιση του προτεινόμενου σχεδίου Νόμου Με εκτίμηση Λυμπερίδης Πέτρος Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών Εν προκειμένω ο ΠΣΦ θεωρεί, ότι η επίμαχη διάταξη δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καταλαμβάνει και τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που ευρίσκονται εγκατεστημένα, κατόπιν νομίμου αδειοδοτήσεως, σε κτίρια, όπου δεν στεγάζονται κατ’αποκλειστικότητα υπηρεσίες ή άλλως πάροχοι υπηρεσιών υγείας. Με άλλα λόγια δεν μπορούν να υπαχθούν στην εν λόγω διάταξη εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που λειτουργούν νομίμως, κατόπιν εκδόσεως της οικείας διοικητικής άδειας, σε κτίρια πολυκατοικιών, όπου στεγάζονται και αμιγείς κατοικίες. Κατά συνέπεια τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας που στεγάζονται σε ήδη υφιστάμενα κτίρια, των οποίων η λειτουργία δεν προσκρούει στις οικείες πολεοδομικές διατάξεις, ήτοι είναι καθ’όλα επιτρεπτή με βάση τις ισχύουσες χρήσεις γης και τις σχετικές προβλέψεις του οικείου Κανονισμού Πολυκατοικίας, σαφώς και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 93 του νομοσχεδίου και απαλλάσσονται της υποχρέωσης να προβούν σε διαμορφώσεις με σκοπό την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία ή των εμποδιζόμενων ατόμων. Αυτό, εξάλλου, υπαγορεύει και η κοινή λογική, κατά το μέρος που ένας εργαστηριούχος φυσικοθεραπευτής αδυνατεί μονομερώς να προβεί σε διαμόρφωση κοινοχρήστων χώρων ενός κτιρίου, των οποίων κάνουν χρήση και οι λοιποί ένοικοι – συνιδιοκτήτες του ιδίου κτιρίου.