Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 10 – Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια – Τροποποίηση του άρθρου 7 του ν. 4447/2016Σχόλιο του χρήστη Νίκος Βλαχόπουλος | 1 Σεπτεμβρίου 2020, 18:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Βλαχόπουλος' | 1 Σεπτεμβρίου 2020, 18:25

    Άρθρο 10 Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια Είναι απαραίτητη η διερεύνηση της γεωλογικής καταλληλότητας σε δύο στάδια, παράλληλα και σε ανάλογη κλίμακα με τα στάδια μελέτης του Πολεοδομικού σχεδίου (ανάλυση/πρόταση). Συγκεκριμένα η απουσία της ΜΓΚ στο Β Στάδιο των ΤΠΣ, στις περιοχές που προτείνονται ως νέες οικιστικές περιοχές, για υποδοχείς επαγγελματικών δραστηριοτήτων κλπ. και επομένως η μη διερεύνηση τυχόν αμφίβολων ή ακατάλληλων περιοχών στα πλαίσια των ΤΠΣ, θα έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει αλληλοτροφοδότηση του χωροτάκτη - πολεοδόμου μελετητή με αποτέλεσμα η πρόταση του να έχει αγνοήσει: • τα γεωλογικά προβλήματα που δημιουργούν επισφαλείς συνθήκες, χωρίς να έχει εκτιμηθεί και αξιολογηθεί η ένταση και η έκτασή τους, • την ύπαρξη περιοχών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε καταστροφικά φυσικά φαινόμενα. Τα κύρια φυσικά φαινόμενα, και κατ’ επέκταση εν δυνάμει φυσικοί κίνδυνοι, είναι η σεισμική δραστηριότητα, οι κατολισθήσεις, οι καταπτώσεις, οι καθιζήσεις, οι ροές κορημάτων, η έντονη διάβρωση των εδαφών, οι μεταβολές ακτογραμμών, οι σεισμικές λίμνες, τα φαινόμενα ρευστοποίησης, τα υδρομετεωρολογικά φαινόμενα, οι πλημμύρες, η ερημοποίηση, οι ανώμαλες μεταβολές της στάθμης των υπόγειων υδάτων, κλπ. Η μείωση των κάθε είδους επιπτώσεων μπορεί να επιτευχθεί με τον ορθό χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, δηλαδή να εκτιμηθούν με ακρίβεια οι κίνδυνοι και να συμπεριληφθούν στις μελέτες γεωλογικής καταλληλότητας που εκτελούνται στα πλαίσια του Β Σταδίου των ΤΠΣ. Ο χωροτάκτης-πολεοδόμος μελετητής, δίχως την απαραίτητη γεωλογική μελέτη σε κλίμακα 1:5.000 (υφιστάμενα διαγράμματα της Γ.Υ.Σ.), δεν θα έχει τεκμηριωμένη εικόνα των γεωλογικών συνθηκών των προς πολεοδόμηση περιοχών, έτσι ώστε να αποφύγει επιλογές πολεοδόμησης που οδηγούν σε οικιστική ανάπτυξη με αυξημένο κόστος ή και αυξημένους κινδύνους, με αποτέλεσμα τον καθορισμό περιοχών προς πολεοδόμηση που θα έπρεπε να έχουν αποφευχθεί. Ο σχεδιασμός στα τυφλά του χωροτάκτη-πολεοδόμου μελετητή σε ένα άγνωστο σε κινδύνους, γεωλογικό υπόβαθρο στην κλίμακα σχεδιασμού της πολεοδομικής χωροταξικής οργάνωσης των χρήσεων γης (1:5000), πέρα από το γεγονός ότι είναι βαθιά αναχρονιστικός, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο – αν όχι πρακτικά αδύνατο - να αναιρεθεί, αφού θα έχει δημιουργήσει προσδοκίες με συνέπεια και την αύξηση της τιμής της γης, ακριβώς λόγω της προοπτικής πολεοδόμησης. Η υλοποίηση των μελετών ΜΓΚ στο Β Στάδιο των ΤΠΣ, εδώ και μερικά χρόνια έχει καταδείξει ότι η αγαστή συνεργασία των δύο επιστημονικών κλάδων πολεοδόμων – χωροτακτών και γεωλόγων, σε όλα τα στάδια εκπόνησης των ΤΠΣ (Α & Β) είναι απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη ενός αποτελεσματικού και λειτουργικού σχεδίου που θα εξασφαλίζει οικονομία και ασφάλεια στη χωροθέτηση των οικιστικών περιοχών και των έργων υποδομής. Τέλος η απουσία της ΜΓΚ και επομένως η μη διερεύνηση τυχόν αμφίβολων ή ακατάλληλων περιοχών σε αυτό το στάδιο, θα μεταθέσει την διαδικασία στη φάση της πολεοδόμησης, γεγονός που θα αυξήσει το χρόνο για τη θεσμοθέτησή του ΡΣΕ.