Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 28 – Διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμησηΣχόλιο του χρήστη Κλεάνθη Βογιατζάκη, Πολιτικός Μηχανικός M.Sc. | 2 Σεπτεμβρίου 2020, 11:38
Κλεάνθη Π.Βογιατζάκη Πολιτικός Μηχανικός M.Sc. Αντιπρόεδρος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ-Τμήμα Δυτικής Κρήτης Το άρθρο 28 σε συνδυασμό με το άρθρο 34 του παρόντος σχεδίου νόμου, αφορά την ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΩΝ στην εκτός σχεδίου δόμηση και ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΝΤΟΣ ΔΙΕΤΙΑΣ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΔΟΜΗΣΗΣ σε εκτός σχεδίου περιοχές, χωρίς τη θέσπιση κάποιο άλλου είδος αντισταθμιστικού μέτρου. Το γεγονός αυτό γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε φανερώνει έντονα την προσπάθεια που γίνεται για αναδιάταξη του ιδιοκτησιακού χάρτη με συγκεντροποίηση της γης στα χέρια λίγων και εκλεκτών, φερομένων ως «επενδυτών», μέσω της απαξίωσης της μικρής ιδιοκτησίας ως μη οικοδομήσιμης και εν τέλει της εκποίησης και εξαφάνισής της. Πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι, σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 2 του Συντάγματος η στέρηση της ιδιοκτησίας επιτρέπεται για «προσηκόντως αποδεδειγμένη δημόσια ωφέλεια» και αφού πρώτα καταβληθεί πλήρης αποζημίωση στον θιγόμενο ιδιοκτήτη. Μπορεί μεν ο περιορισμός του δικαιώματος της ιδιοκτησίας να είναι θεμιτός όταν αυτό επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον, όμως δεν έχει αποδειχθεί η δημόσια ωφέλεια από την επιχειρούμενη πλήρη απαξίωση της περιουσίας χιλιάδων πολιτών. Με το παρόν νομοσχέδιο δεν αλλάζουν απλά οι όροι της εκτός σχεδίου δόμησης μελλοντικά, αλλά αλλάζουν και αναδρομικά. Έτσι η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΡΘΕΣ Η’ ΕΥΛΟΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, μετατρέπει τα μέχρι σήμερα υψηλής αξίας δομήσιμα αγροτεμάχια, σε ελάχιστης αξίας αγρούς μόνο για καλλιέργεια. Ως επαχθή συνέπεια ζημιώνονται εν μια νυκτί κατάφορα οι ιδιοκτήτες, έλληνες αλλά και υπήκοοι άλλων κρατών, οι οποίοι επένδυσαν αδρά σε αγορά εκτάσεων, με την μελλοντική προοπτική αξιοποίησής τους και οι οποίοι φορολογούνταν μέχρι σήμερα με μεγάλα ποσά. Ιδιαίτερα εμφανίζεται το πρόβλημα στην Κρήτη και σε πολλά άλλα νησιά, όπου έχουν πραγματοποιηθεί μεγάλες επενδύσεις σε ακίνητα εκτός σχεδίου, δεδομένου ότι δεν έχουν απομείνει πολλά δομήσιμα και αξιοποίησα ακίνητα στις εντός σχεδίου και οικισμούς περιοχές. Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι το γεγονός της στασιμότητας για δεκαετίες των σχεδίων πόλεων στις περιοχές αυτές με μη ολοκληρωμένες μελέτες που είναι πλέον παρωχημένες. Όσων αφορά τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις (επαγγελματικά κτήρια) που λειτουργούν νόμιμα έως σήμερα σε γήπεδα εκτός σχεδίου και τα οποία προβλέπεται να βρεθούν ξαφνικά σε μη οικοδομήσιμα γήπεδα, δεν γίνεται ξεκάθαρο τι θα γίνει. Θα μπορούν να μεταβάλλουν (εκσυγχρονίσουν) τη κτηριακή τους δομή ή ακόμα και να μεταβάλλουν τη χρήση τους ή δεν θα μπορούν να υποβληθούν σε καμία μετατροπή; Η δόμηση σε εκτάσεις τουλάχιστον 4.000τ.μ. και με συγκεκριμένες περιοριστικές προϋποθέσεις στο πρόσωπο (δημοτικές οδοί κατ. Α & Β), χωρίς παρεκκλίσεις, περιορίζουν σημαντικά τις εκτάσεις της χώρας που θα μπορούν να οικοδομηθούν. Ως συνέπεια οι ιδιοκτήτες θα ψάχνουν όμορες ιδιοκτησίες για να συνενώσουν, με ότι αυτό συνεπάγεται (αύξηση των τιμών των γηπέδων, διαφιλονικίες με γείτονες, πιθανοί εκβιασμοί). Τραγική και η απομείωση της αξίας σε γήπεδα στα οποία έχουν βασιστεί συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση δανείων, κα., κάτι που θα προκαλέσει στους μικροϊδιοκτήτες, όχι μόνο οικονομική αναταραχή, αλλά και κοινωνική. Ταυτόχρονα, εξαιτίας του περιορισμού των δομήσιμων γηπέδων, θα σταματήσει και οποιαδήποτε τάση αποκέντρωσης υπάρχει, καθώς θα πληγούν ιδιαίτερα οι τοπικές κοινωνίες της περιφέρειας. Κοινώς οι εκτάσεις εκτός σχεδίου για κατοικία με αυλή και κήπο, θα είναι για λίγους. Όπως επίσης λίγες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα τολμήσουν να ξεκινήσουν δραστηριότητα, όταν το πιθανό ενοίκιο ή απόκτηση της έκτασης θα βάζει εξ΄αρχής σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της επένδυσής τους. Το βασικότερο όλων όμως είναι ότι, η αλλαγή της νομοθεσίας χωρίς ορθές ή εύλογου χρόνου μεταβατικές διατάξεις, ενέχει τον κίνδυνο αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου που μπορεί να οδηγήσει την όλη κυβέρνηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στην ακύρωση του νόμου (έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο άλλωστε, βλ.Ν4014/2011) Συμπερασματικά, με ενδεχόμενη επικύρωση του σχεδίου νόμου που κατατέθηκε, θα προκύψουν οι ακόλουθες συνέπειες: α) ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, αλλά και υπηκόων πολλών άλλων κρατών, καθώς τα παραπάνω ακίνητα θα χάσουν το 95% της αξίας τους. β) Μεγάλη μείωση της επιφάνειας της χώρας που εν δυνάμει μπορεί να οικοδομηθεί, με αποτέλεσμα τη μείωση της προσφοράς και ταυτόχρονη αύξηση της ζήτησης για δομήσιμη γη προς αξιοποίηση. γ) Θα πληγεί το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και θα τεθεί ΘΕΜΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ του ψηφισθέντος νόμου. δ) Τα έσοδα του κράτους και το εισόδημα των πολιτών, από αγοραπωλησίες, κατασκευές κτιρίων και εγκαταστάσεων, εμπόριο, παροχή υπηρεσιών και τουριστική κίνηση θα μειωθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό και η ζημία, θα είναι ανυπολόγιστη. Πολλοί κλάδοι εργασίας θα θιγούν, άμεσα ή έμμεσα, και επενδύσεις θα ακυρωθούν, δημιουργώντας πλήγμα στην τοπική οικονομία, με δυσμενή και άμεσα αποτελέσματα στη ζωή των πολιτών της χώρας, ιδιαίτερα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για την κοινωνία, εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης. ε) Προβλήματα σε συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση τραπεζικών δανείων. στ) Οικονομικός μαρασμός σε ολόκληρη τη χώρα, ζημία του τουρισμού και απομόνωση ιδιαίτερα της τοπικών και νησιώτικών κοινωνιών της περιφέρειας. ζ) Μείωση της αποκέντρωσης των πόλεων. η) Οι πολίτες θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους προς το κράτος, εφόσον τυχόν ψήφιση του νόμου θα θεωρηθεί ως ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ. Προκειμένου να καταστεί δυνατή μια ορθολογιστική μετάβαση στην επομένη μέρα θα πρέπει να εκπονηθεί πρωτίστως ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα αφορά τις χρήσεις γης εκτός σχεδίου, τα ΓΠΣ, τα ΣΧΟΟΑΠ, τις επεκτάσεις των Σχεδίων Πόλεων και Οικισμών, τους Δασικούς Χάρτες, τον σαφή καθορισμό των ορίων των οικισμών με ψηφιακά δεδομένα και να συσχετισθεί η εκπόνηση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) με το παρόν σχέδιο νόμου, ώστε να προκύψει μια ομαλή μετάβαση προς την νέα πραγματικότητα της πιο οργανωμένης δόμησης που πρεσβεύει. Μονό τότε θα είναι δυνατή η εφαρμογή περιορισμών όσον αφορά τη δόμηση εκτός σχεδίου. Οι αλλαγές που επιδιώκονται με το παρόν νομοσχέδιο δεν είναι ούτε τεχνικά αποδεκτές, ούτε κοινωνικά δίκαιες, ούτε συνταγματικά αποδεκτές. Είναι απορίας άξιο, ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, όταν με ένα νομοσχέδιο που αναρτάται μέσα στον Αύγουστο, ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΣΤΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ. Σε συνέπεια όλων των ανωτέρω, έως ότου πραγματοποιηθούν οι παραπάνω διαδικασίες, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 28 ΚΑΙ 34 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΟΜΗΣΗ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ μέχρι και την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού και την ολοκλήρωση και συμπλήρωση όλων των απαιτούμενων πολεοδομικών υποβάθρων.