Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 81 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Σούρλας | 3 Σεπτεμβρίου 2020, 22:38
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Φαίνεται πλέον αναγκαίο να εισαχθούν στον ΝΟΚ ρυθμίσεις αναφορικά με τα ψηλά κτήρια, κατ’ αναλογία προς τις διατάξεις για τα χαμηλά κτήρια, καθώς τα σχετικά ζητήματα παραμένουν αρρύθμιστα στην κείμενη νομοθεσία. Τα ψηλά κτήρια αποτελούν αναμφισβήτητα μια σημαντική επιλογή στο πλαίσιο υλοποίησης ενός σύγχρονου προτύπου πολεοδομικής – οικιστικής ανάπτυξης με όρους αειφορίας, ένα σύγχρονο πολεοδομικό εργαλείο, το οποίο στη χώρα μας δεν έχει μέχρι σήμερα αξιοποιηθεί. Τα ψηλά κτήρια είναι φιλικά προς το περιβάλλον, όχι μόνο γιατί απελευθερώνουν αδόμητο χώρο, αλλά και επειδή ως βασικοί εκφραστές της συμπαγούς αστικής ανάπτυξης μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ενώ παράλληλα δίνουν τη δυνατότητα πρωτότυπων αρχιτεκτονικών λύσεων, οι οποίες διαμορφώνουν τον χαρακτήρα της πόλης. Γι’ αυτόν, άλλωστε, τον λόγο τα ψηλά κτήρια αυξάνονται διεθνώς στις μητροπολιτικές περιοχές που αποτελούν επιχειρηματικά κέντρα, τουριστικούς προορισμούς και κέντρα πολιτισμού. Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις σχετίζονται με τις ιδιαιτερότητες των ψηλών κτηρίων, οι οποίες οφείλονται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο ύψος και τον αυξημένο πληθυσμό τους. Συγκεκριμένα, προτείνεται να μην προσμετρώνται στον Σ.Δ. των ψηλών κτηρίων οι χώροι μη κύριας χρήσης που απαιτούνται για τη λειτουργία τους, κατ’ αναλογία των προβλεπόμενων στο άρθρο 11 του ΝΟΚ. Η ρύθμιση κρίνεται επιβεβλημένη, καθώς οι απαιτήσεις των ψηλών κτηρίων σε βοηθητικούς χώρους είναι ιδιαίτερα αυξημένες, λόγω του μεγάλου πληθυσμού που καλούνται να εξυπηρετήσουν και του ειδικού σχεδιασμού που πρέπει να ακολουθηθεί. Ενδεικτικά, ως προς τους απαιτούμενους χώρους για λόγους πυροπροστασίας, ο αριθμός και τα μεγέθη των κλιμακοστασίων και των κλιμάκων κινδύνου που ισχύουν για τα λοιπά κτήρια δεν επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών των ψηλών κτηρίων. Αντίστοιχα, οι χώροι για μηχανολογικές εγκαταστάσεις δεν μπορούν, για λόγους τεχνικούς, να περιοριστούν σε υπόγειους ορόφους, οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις στην περίπτωση των ψηλών κτιρίων καταλαμβάνουν ολόκληρους ορόφους στην ανωδομή του κτιρίου και αντιστοιχούν σε σημαντικό ποσοστό του συντελεστή δόμησης. Τέλος, με βάση τη διεθνή πρακτική, οι χώροι στάθμευσης τοποθετούνται στην ανωδομή των ψηλών κτηρίων, ενώ είναι αναγκαία η δημιουργία χώρων μη κύριας χρήσης στην ανωδομή και λόγω των αυξημένων απαιτήσεων στατικής επάρκειας. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, προτείνονται τα ακόλουθα: 1. Να οριστεί η έννοια του ψηλού κτηρίου ως εξής: «Ψηλά κτήρια είναι τα κτήρια που ανεγείρονται καθ’ υπέρβαση του ανώτατου ορίου του άρθρου 15 βάσει ειδικής ρύθμισης». 2. Να προστεθεί άρθρο στον ΝΟΚ, το οποίο θα ορίζει ότι δεν προσμετρώνται στον ΣΔ του ψηλού κτηρίου οι παρακάτω χώροι: α. Οι χώροι που περιλαμβάνουν αποκλειστικά ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις απαραίτητες για τη λειτουργία του κτιρίου και την υποστήριξη του ενεργειακού σχεδιασμού του, για τη διαχείριση και εξοικονόμηση νερού, ΑΠΕ, μονάδων Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και θερμότητας Υψηλής Αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ), για χρήση υδατοδεξαμενής ή δεξαμενής συλλογής λυμάτων ή πισίνας, ή ενεργητικής ή παθητικής πυροπροστασίας, όπως ορίζεται από τους ειδικούς κανονισμούς. β. Χώροι που απαιτούνται για τη βέλτιστη στατική επάρκεια του κτηρίου ή/και για λόγους μέγιστης αντισεισμικής προστασίας. γ. Οι στεγασμένοι χώροι στάθμευσης που απαιτούνται κατά τις οικείες διατάξεις για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κτηρίου και οι απαραίτητες για τη λειτουργία των χώρων αυτών εγκαταστάσεις. δ. Λοιποί χώροι βοηθητικής χρήσης, ιδίως αποθηκευτικοί, εφόσον δεν υπερβαίνουν ποσοστό 10% της υλοποιούμενης δόμησης του κτηρίου. ε. Χώροι για χρήσεις εγκαταστάσεων άθλησης όπως τα κολυμβητήρια, γυμναστήρια, σάουνες και οι αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, καθώς και διάδρομοι επικοινωνίας, κλιμακοστάσια και ανελκυστήρες, ανεξαρτήτως θέσης, ακόμη κι αν εξυπηρετούν συνεπίπεδους χώρους κύριας χρήσης, ανεξαρτήτως του εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του φυσικού φωτισμού - αερισμού. 3. Πέραν των ανωτέρω, κρίνεται σκόπιμο να εισαχθεί δυνατότητα παρέκκλισης από τις διατάξεις των άρθρων 13, 14 και 15 του ΝΟΚ με υπουργική απόφαση και γνωμοδότηση του ΚΕΣΑ (ή και λοιπών αρμοδίων οργάνων). 4. Τέλος, εκτιμάται ότι πρέπει να περιληφθεί πρόβλεψη στο υπό τροποποίηση άρθρο 1 του ΝΟΚ ότι το νέο άρθρο περί ψηλών κτηρίων εφαρμόζεται και στις περιοχές εκτός σχεδίου, καθώς οι ιδιαιτερότητες των ψηλών κτηρίων σχετίζονται μόνο με το ύψος τους και όχι με τη θέση τους, συντρέχουν δηλαδή ανεξάρτητα από το εάν αυτά βρίσκονται εντός ή εκτός πολεοδομημένων περιοχών. Ως προς το άρθρο 27 του ΝΟΚ, φαίνεται να χρήζει συμπλήρωσης αναφορικά με τη δόμηση σε προσχώσεις, καθώς μέχρι σήμερα δεν υπάρχει σχετική ρύθμιση. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι οι όροι δόμησης σε κτήρια που ανεγείρονται σε προσχώσεις καθορίζονται με υπουργική απόφαση, μετά από γνωμοδότηση του ΚΕΣΑ.