Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 32 – Ρυθμίσεις για οργανωμένη τουριστική ανάπτυξη – Τροποποίηση του άρθρου 29 του ν. 2545/1997 και του του άρθρου 9 του ν. 4002/2011Σχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:41
Mε το άρθρο 32 (παρ. 1 και 2) μεγεθύνεται η δυνατότητα δόμησης στις Περιοχές Οργανωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ) και τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα. Για την περίπτωση των ΠΟΤΑ προβλέπεται αύξηση του συντελεστή δόμησης από 0,2 σε 0,25 (αύξηση 25%), ενώ στα σύνθετα τουριστικά καταλύματα ο συντελεστής δόμησης αυξάνεται από 0,15 σε 0,2 και στα νησιά (πλην Κρήτης, Κέρκυρας, Εύβοιας και Ρόδου) από 0,10 σε 0,12 (αύξηση 33% και 20% αντίστοιχα). Αντίστοιχα προσαρμόζονται τα ποσοστά της επιφάνειας σύνθετου τουριστικού καταλύματος που επιτρέπεται ως τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες να πωληθούν ή εκμισθωθούν μακροχρονίως. Σημειώνουμε ότι δεν τεκμηριώνεται στην αιτιολογική έκθεση ή αλλού η σκοπιμότητα της προτεινόμενης αλλαγής, η οποία μάλιστα είναι πολύ γενναιόδωρη. Είναι δε ιδιαίτερα σημαντικό, σε αντίθεση με τη λογική των προβλέψεων για τους οργανωμένους υποδοχείς βιομηχανικών κλπ χρήσεων του άρθρου 31, ότι εδώ δεν υφίσταται η λογική της παροχής πρόσθετων κινήτρων για τους οργανωμένους υποδοχείς, η οποία εξυπηρετεί το σκοπό του περιορισμού της εκτός σχεδίου δόμησης, αφού ΠΟΤΑ και σύνθετα τουριστικά καταλύματα αποτελούν συγκεκριμένα ιδιωτικά έργα μεγάλης κλίμακας. Επομένως γίνεται αντιληπτό ότι πριμοδοτούνται αποκλειστικά οι συγκεκριμένες κατηγορίες τουριστικών εγκαταστάσεων έναντι του συνόλου των οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων, χωρίς επιπλέον να τίθενται άλλες περιβαλλοντικές ή πολεοδομικές προϋποθέσεις ως προς την αύξηση της δόμησης. Λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι με τα εργαλεία αυτά ενισχύεται εμμέσως η κατά περίπτωση δημιουργία νέων οικισμών μεικτής τουριστικής και οικιστικής χρήσης ενώ απουσιάζει η ευρύτερη χωροταξική και πολεοδομική τους θεώρηση, δημιουργούνται εύλογες ανησυχίες για το αποτέλεσμα που θα έχουν οι παραπάνω μεροληπτικές και αποσπασματικές μεταβολές του νομικού πλαισίου. Σημειώνεται, επιπροσθέτως, ότι μετά από ακυρωτικές αποφάσεις η χώρα εξακολουθεί να μη διαθέτει ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό – που είναι το κατάλληλο πλαίσιο για τη διαμόρφωση, και την εκτίμηση επιπτώσεων παρόμοιων επιλογών. Επίσης, με το παρόν άρθρο (παρ. 3 και 4), καθιερώνεται μία ακόμη μορφή τουριστικής ανάπτυξης, τα Μεικτά Τουριστικά Καταλύματα Μικρής Κλίμακας, τα οποία είναι συνδυασμός ξενοδοχειακών καταλυμάτων με επιπλωμένες τουριστικές κατοικίες, αναπτύσσονται σε εκτάσεις μεταξύ 50.000- 150.000 τετραγωνικών μέτρων και για αυτά προβλέπεται η δυνατότητα πώλησης ή μακροχρόνιας εκμίσθωσης τουριστικών επιπλωμένων κατοικιών. Σε ό,τι αφορά τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα, με την τροποποίηση της παρ. 3 του άρθρου 9 του ν. 4002/2011 ως ισχύει, απαλείφεται το τελευταίο εδάφιο, σύμφωνα με το οποίο: «σε περίπτωση που διαπιστωθεί με πράξη του Προϊσταμένου της Ειδικής Υπηρεσίας Προώθησης και Αδειοδότησης Τουριστικών Επενδύσεων του άρθρου 12 η παύση λειτουργίας του γηπέδου γκολφ, με στόχο τη μόνιμη διακοπή λειτουργίας του, ανακαλείται το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας του σύνθετου τουριστικού καταλύματος και επιστρέφεται εντόκως από της έκδοσης της σχετικής διαπιστωτικής πράξης τυχόν επιδότηση για την κατασκευή του ξενοδοχειακού καταλύματος και του γηπέδου γκολφ». Η συγκεκριμένη διάταξη έχει σημασία καθώς προφανής σκοπός της είναι η διασφάλιση του χαρακτήρα του σύνθετου τουριστικού καταλύματος, δεδομένης και της ενίσχυσης του ποσοστού των δυνάμενων να πωληθούν ή εκμισθωθούν μακροχρονίως κατοικιών εξαιτίας της ύπαρξης γηπέδου γκολφ. Επίσης αποσκοπεί στη διασφάλιση της αποδοτικότητας της δημόσιας επιδότησης για την κατασκευή του ξενοδοχειακού καταλύματος και του γηπέδου γκολφ. Προτείνεται η επανεισαγωγή του συγκεκριμένου εδαφίου.