Αρχική Προώθηση της Ανακύκλωσης–Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 και 2018/852 της 30ής Μαΐου 2018.Άρθρο 8 Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού – Αντικατάσταση του άρθρου 25 του ν. 4042/2012 (παρ. 8 άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)Σχόλιο του χρήστη Σπύρος Καραμούτσος Ελληνική Επιτροπή EERA (European Electronics Recyclers Association) | 4 Δεκεμβρίου 2020, 13:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Καραμούτσος Ελληνική Επιτροπή EERA (European Electronics Recyclers Association)' | 4 Δεκεμβρίου 2020, 13:48

    Στο Άρθρο 8 περιγράφεται πολύ ελαστικά η ευθύνη των παραγωγών στο τέλος της ζωής των προϊόντων που παράγουν. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι όσο αφορά τις Ηλεκτρονικές συσκευές, αυτές μικραίνουν σε όγκο και μάζα, γίνονται φορητές με (πολύ εύκολα εύφλεκτες) μπαταρίες Λιθίου και ο κλειστός σχεδιασμός τους δεν διευκολύνει τη διαχείριση τους. Η ευθύνη των παραγωγών είναι πραγματικά πολύ πιο σοβαρή και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στο νομοσχέδιο. Δεν υπάρχει πρόβλεψη, αντίστοιχη αυτής του άρθρου 9 παρ.3 α,γ για τα ΣΕΔ (στοιχεία κόστους που καθορίζουν το ύψος των χρηματικών εισφορών που επιβάλλουν στους παραγωγούς αποβλήτων), που να αφορά στους διαχειριστές αποβλήτων / εργολάβους των ΣΕΔ και στον τρόπο που καθορίζονται οι αμοιβές τους (gate fee) για τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Το κόστος αυτό δεν μπορεί να ορισθεί διοικητικά. Οι αρχές όμως που διέπουν τη μεθοδολογία καθορισμού του πρέπει να ορισθούν κατ’ αντιστοιχία με τις οριζόμενες για τα ΣΕΔ και τις εισφορές τους. Η ρύθμιση οφείλει να αφορά στη σύννομη λειτουργία ολόκληρης της αλυσίδας αξίας, με κλείσιμο του ισοζυγίου μάζας μέχρι τη τελική διάθεση Έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και αθέμιτου ανταγωνισμού, μέσω freeriding. Προτείνεται η εισαγωγή του «εύλογου κατ’ ελάχιστον κόστους διαχείρισης» ανά κατηγορία αποβλήτων, η οποία θα πρέπει να στοιχειοθετείται από μελέτη ανεξάρτητου ευυπόληπτου μελετητή. Ομοίως στο άρθρο 59 παρ. 5 και 6α).