Αρχική Διαβούλευση στο σχέδιο για την Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2002 σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2012/27/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοσηΆρθρο 6 Υποχρέωση εξοικονόμησης ενέργειας, καθεστώτα επιβολής της υποχρέωσης ενεργειακής απόδοσης και εναλλακτικά μέτρα πολιτικής – Αντικατάσταση άρθρου 9 του ν. 4342/2015 (άρθρο 7, 7α και 7β της Οδηγίας 2012/27/ΕΕ)Σχόλιο του χρήστη ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ | 7 Δεκεμβρίου 2020, 21:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ' | 7 Δεκεμβρίου 2020, 21:03

    Άρθρο 6 Εφόσον η μεθοδολογία υπολογισμού των καθεστώτων επιβολής βασίζεται στα Deemed savings θα βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πραγματικές εξοικονομήσεις, γιατί συνεχίζουμε το ίδιο λάθος? Άλλωστε ο κανονισμός 2018/1999 είναι σαφής περί εξορθολογισμού και ενοποίησης των εκθέσεων που υποβάλλονται στην ΕΕ, με ιδιαίτερη μνεία στα πρωτίστως εκτιμώμενα της οδηγίας: (12), (24), (30), (70), ακριβώς γιατί οι εκθέσεις έχουν πολλές ταχύτητες, πχ: 1. Τις πραγματικές ΕΞΕ κατά την τελική χρήση που βασίζονται στον Οδηγό ενεργειακών ελέγχων για τις Μεγάλες επιχειρήσεις 2. Τις υπολογιζόμενες με βάση τον ΚΕΝΑΚ που απέχουν από την πραγματική τελική χρήση, αλλά είναι αναγκαίες για την μελέτη κυρίως και δευτερευόντως για την ταυτότητα των κτηρίων 3. Τις θεωρητικές ΕΞΕ από τα καθεστώτα επιβολής που απέχουν σε υπερθετικό βαθμό από τις πραγματικές ΕΞΕ, αφού η μεθοδολογία τους βασίζεται σε επιδοτούμενα μέτρα, με αποτέλεσμα σε λίγο όλες οι υπόχρεες επιχειρήσεις να έχουν εξοικονομήσει αναντίστοιχα ποσά ενέργειας με την πραγματικότητα. Μήπως ήρθε η ώρα τουλάχιστον στα καθεστώτα επιβολής να εφαρμόσουμε την μεθοδολογία υπολογισμού των πραγματικών ΕΞΕ κατά την τελική χρήση που χρησιμοποιούμε και στις μεγάλες επιχειρήσεις?