Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων»Άρθρο 38 Τέλος ταφής (Άρθρο 14 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί από την παρ. 4 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851 και την παρ. 15 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)Σχόλιο του χρήστη ΚΕΔΕ | 9 Ιουνίου 2021, 16:05
Το τέλος ταφής, και όπως έχουμε διατυπώσει και στο παρελθόν, ναι μεν αποτελεί ένα μέσο αποτροπής από την ταφή των αποβλήτων, από την άλλη όμως έρχεται να επιβαρύνει τους Δήμους με ένα κόστος και μία ευθύνη που δεν τους αναλογεί. Επίσης, αξίζει να επισημανθεί ότι οι διαρκείς αλλαγές στην τιμή του τέλους ταφής, δημιουργεί ένα πλαίσιο ασαφές και μη σταθερό με ότι αυτό συνεπάγεται. Πλέον των παραπάνω να επισημανθεί ότι οι Δήμοι φέρουν το κύριο βάρος προώθησης της κυκλικής οικονομίας στις κοινωνίες και συνολικά στη Χώρα. Οι ίδιοι επιφορτίζονται επίσης με το βάρος να φέρουν εις πέρας τους εμπροσθοβαρείς στόχους που τέθηκαν με τον νέο Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων 2020-2030. Όλη αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να δομηθεί εξ αρχής, στη βάση του νέου ΕΣΔΑ 2020-2030 και των νεότερων διατάξεων που αλλάζουν τα δεδομένα στη διαχείριση των αποβλήτων. Σε όλη αυτή την προσπάθεια αν συμπεριληφθούν οι αντιξοότητες που έχουν δημιουργηθεί με την πανδημία Covid-19, το κύριο βάρος της διαχείρισης του οποίου έχουν αναλάβει οι Δήμοι, καθώς και οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες των Δήμων σε εξοπλισμό και ανθρώπους, καθίσταται σαφές ότι οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί εκθετικά και είναι αντιστρόφως ανάλογες του χρόνου που δίνεται για την προσαρμογή και των πόρων που απαιτούνται για την άμεση υλοποίηση.