Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων»ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ’ Κυρώσεις Άρθρο 66 Επιβολή της εφαρμογής και κυρώσεις (Άρθρο 36 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 26 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)Σχόλιο του χρήστη Ευστράτιος Δαβάκης | 9 Ιουνίου 2021, 19:00
H παρ. 3 όπως είναι διατυπωμένη έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 30 του Ν. 1650/86 όπως ισχύει, ενώ ενδέχεται να περιέχει κάποιες, εκ παραδρομής, λάθος αναφορές. Συγκεκριμένα: Ι. Για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων (προστίμου, προσωρινής ή οριστικής διακοπής λειτουργίας έργου ή δραστηριότητας) το άρθρο 30 του Ν. 1650/86 δεν απαιτεί να διαπιστώνεται μόνο πρόκληση βλάβης στην ανθρώπινη υγεία ή στο περιβάλλον. Ο Ν. 1650/86, όπως ισχύει προβλέπει στο άρθρο 30: • για την επιβολή προστίμου: «Σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που προκαλούν οποιαδήποτε ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος ή παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος ή των κατ` εξουσιοδότηση του εκδιδόμενων διαταγμάτων ή υπουργικών αποφάσεων ή αποφάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή της Περιφέρειας, ανεξάρτητα από την αστική ή ποινική ευθύνη, επιβάλλεται ως διοικητική κύρωση πρόστιμο από πεντακόσια (500) μέχρι δύο εκατομμύρια (2.000.000) ευρώ.» (παρ. 1). • και για την προσωρινή ή οριστική διακοπή λειτουργίας αλλά και προστίμου: «Αν μια επιχείρηση ή δραστηριότητα προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος, επιβάλλεται προσωρινή απαγόρευση της λειτουργίας της μέχρις ότου ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποτρέπεται η ρύπανση ή η υποβάθμιση. Μπορεί επίσης να επιβληθεί η οριστική διακοπή της λειτουργίας της, αν η επιχείρηση ή η δραστηριότητα παραλείπει να συμμορφωθεί προς τα υποδεικνυόμενα μέτρα ή αν η λήψη αποτελεσματικών μέτρων είναι ανέφικτη. Η διακοπή επιβάλλεται με απόφαση του οικείου νομάρχη. Αν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, και ιδίως σε περίπτωση που από το είδος ή την ποσότητα των ρύπων ή από την έκταση και τη σημασία της υποβάθμισης του περιβάλλοντος υπάρχει κίνδυνος θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ή ευρείας οικολογικής διατάραξης ή καταστροφής, ενόψει και της σπουδαιότητας της επιχείρησης ή δραστηριότητας, ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων από κοινού με τον τυχόν συναρμόδιο υπουργό δικαιούται να επιβάλλει τις παραπάνω κυρώσεις. Με την πράξη επιβολής της απαγόρευσης λειτουργίας μπορεί να προβλέπεται και πρόστιμο από είκοσι εννέα (29) έως δύο χιλιάδες εννιακόσια (2.900) Ευρώ για κάθε ημέρα παράβασης της απαγόρευσης.» (παρ. 2). Επομένως είναι σαφές ότι ο 1650/86 δεν προβλέπει ως προϋπόθεση επιβολής διοικητικών κυρώσεων μόνο να υπάρχει βλάβη στο περιβάλλον ή βλάβη στην ανθρώπινη υγεία (ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση περιβάλλοντος κατά τους ορισμούς του άρθρου 2 το Ν. 1650/86). Ο Ν. 1650/86 προβλέπει ότι μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο και για παραβάσεις στις οποίες δεν διαπιστώνονται τα ανωτέρω αλλά, παραβιάζονται διατάξεις του ίδιου του 1650/86 ή των κατ` εξουσιοδότηση του εκδιδόμενων διαταγμάτων ή υπουργικών αποφάσεων ή αποφάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή της Περιφέρειας (π.χ. διοικητικές παραβάσεις ή άλλες παραβάσεις π.χ. περιβαλλοντικών όρων κ.λπ.). Οι διοικητικές κυρώσεις μπορεί να κλιμακώνονται ανάλογα σοβαρότητας της παράβασης με επιπλέον διοικητικά μέτρα (προσωρινή ή οριστική διακοπή λειτουργίας και πρόστιμα ανά ημέρα). ΙΙ. Στο σχέδιο νόμου παρ. 3 αναγράφεται «Σε οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, όπως επιχείρηση ή οργανισμό, των οποίων οι δραστηριότητες αφορούν στην παραγωγή, κατοχή ή τη διαχείριση αποβλήτων, κατά την έννοια του άρθρου 35…». Το άρθρο 35 όμως δεν αναφέρεται στην έννοια της διαχείρισης αλλά στις προστασία του περιβάλλοντος από αυτή. Εκτιμάται ότι έχει γίνει εκ παραδρομής αναφορά σε αυτό. Πιθανόν θα εννοεί το άρθρο 4 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου όπου ορίζεται η έννοια της διαχείρισης αποβλήτων. ΙΙΙ. Στην παρ. 3 γίνεται αναφορά στο άρθρο 4 του σχεδίου νόμου. Το άρθρο 4 αφορά την ιεράρχηση της προτεραιότητας όσον αφορά τη διαχείριση των αποβλήτων [α) πρόληψη, β) προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, γ) ανακύκλωση, δ) άλλου είδους ανάκτηση, όπως ανάκτηση ενέργειας, και ε) διάθεση] και δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό σε τι αφορά την επιβολή διοικητικών κυρώσεων. IV. Στην παρ. 3 αναγράφεται “…Ειδικότερα για πράξεις ή παραλείψεις που τελέσθηκαν προς όφελος νομικών προσώπων, επιβάλλονται κυρώσεις, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986.». Όμως το άρθρο 28 του Ν. 1650/86 αναφέρεται στις ποινικές κυρώσεις που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 66 του σχεδίου νόμου. Λογικά θα πρέπει η συγκεκριμένη πρόβλεψη να μεταφερθεί στην παρ. 2 του άρθρου 66. Πρόταση: Αναδιατύπωση της παρ. 2 & 3 Πρόταση διατύπωσης: «2. Οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, όπως επιχείρηση ή οργανισμός, των οποίων οι δραστηριότητες αφορούν στην παραγωγή, κατοχή ή την πραγματοποίηση εργασιών διαχείρισης αποβλήτων κατά την έννοια του άρθρου 3, προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει βλάβες στο περιβάλλον με πράξη ή παράλειψη που αντιβαίνει στον παρόντα και ειδικότερα στην παρ. 1 και στα άρθρα 4 και 35, καθώς και στις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση αυτού, τιμωρείται ποινικά με τις κυρώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 28 του ν. 1650/1986 (Α’ 160). Ειδικότερα για πράξεις ή παραλείψεις που τελέσθηκαν προς όφελος νομικών προσώπων, επιβάλλονται κυρώσεις, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986.». «3. Σε οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, όπως επιχείρηση ή οργανισμό, των οποίων οι δραστηριότητες αφορούν στην παραγωγή, κατοχή ή τη διαχείριση αποβλήτων, κατά την έννοια του άρθρου 4 και προκαλούν βλάβες στην ανθρώπινη υγεία, ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος κατά παράβαση του παρόντος και ειδικότερα της παρ. 1 και άρθρων 4 και 35 ή παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος ή των κανονιστικών πράξεων που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση αυτού, επιβάλλονται, ανεξάρτητα από την αστική ή την ποινική ευθύνη της παρ. 2, ως διοικητικές κυρώσεις, διαζευκτικά ή σωρευτικά οι κυρώσεις του άρθρου 30 του Ν. 1650/86 όπως ισχύει, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης, την υποτροπή και το όφελος του παραβάτη. Το ύψος και η διαδικασία επιβολής των προαναφερόμενων διοικητικών κυρώσεων ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 1650/1986.».