Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων»Άρθρο 8 Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού (Άρθρο 8 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 8 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)Σχόλιο του χρήστη ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ | 9 Ιουνίου 2021, 22:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ' | 9 Ιουνίου 2021, 22:31

    Η εμπειρία της μέχρι σήμερα πρακτικής εφαρμογής της αρχής διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού στη χώρα μας είναι απογοητευτική. Τα ποσοστά πραγματικής ανακύκλωσης π.χ. στην Αττική δεν ξεπερνούν το 7% όπως προκύπτει από την επεξεργασία των χρεώσεων από τον ΕΔΣΝΑ στους Δήμους των ποσοτήτων που πηγαίνουν στο ΧΥΤΑ Φυλής από το 2011. Τα ιδιωτικά ΚΔΑΥ καίγονται το ένα μετά το άλλο ιδιαίτερα από τότε που η Κίνα και άλλες τρίτες χώρες αρνούνται να αποδεχτούν ανακυκλώσιμα από την Ελλάδα. Επομένως πρέπει να αλλάξει ριζικά η ερμηνεία της Αρχής της Διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού ως εξής: Οι παραγωγοί έχουν ευθύνη να μην χρησιμοποιούν συσκευασίες που δεν ανακυκλώνονται ή ανακυκλώνονται δύσκολα, να μην παράγουν προϊόντα με μικρή διάρκεια ζωής (να πάψει το design to dump)η προϊόντα που μετά την χρήση τους ούτε επαναχρησιμοποιούνται, ούτε ανακυκλώνονται, ούτε βιοαποδομούνται. Αντί να διαχειρίζονται οι ίδιοι με αδιαφάνεια και μηδενική αποτελεσματικότητα τον κοινωνικό πόρο της ανακύκλωσης που ενσωματώνεται στην τιμή του προϊόντος, θα πρέπει να τον αποδίδουν σε ένα δημόσιο φορέα ο οποίος με αυτά τα χρήματα θα στηρίζει πραγματικές δράσεις ανακύκλωσης π.χ. δημοτικές υποδομές, καθώς και εργοστάσια ανακύκλωσης χαρτιού, γυαλιού, πλαστικού και όχι τα ιδιωτικά ΚΔΑΥ τα οποία δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα